مشرق: یکی از معضلات توسعه فضای مجازی این است که افرادی که مهم نیستند طی یک پروسه حبابی مهم شده‌اند و سلبریتی‌هایی که دیگر در فضای عمومی اثر گذار نیستند بیهوده مهم جلوه می‌کنند. مثلا تصور کنید بازیگر نقش مکملی که در یکی از سریال‌های شبکه نمایش خانگی حضوری کوتاه داشته است، از زمان حضورش در این سریال، تقریبا نزدیک بیست و اندی مصاحبه و گفتگو در فضای مجازی از او منتشر شده است. یا بازیگری که سال‌ها حضور جدی در هیچ اثر نمایشی مهمی نداشته است در برنامه های گفتگومحور یک شکل و مشابهی در فضای مجازی حضور داشته‌اند و در مورد سبک زندگی فتوای عجیبی و غریبی صادر کرده‌اند. یکی از این نمونه‌های قابل تحلیل حضور شراره رخام است که در هیچ سریال و فیلم مهمی بازی نمی‌کند اما به عنوان چهره ثابت به صورت ماهانه در یک شوء تلویزیونی گفتگو محور در فضای مجازی حضور دارد. البته این حضورهای متعدد و گفتگوهای یک شکل و بیهوده بالذات محل اشکال نیست اما نکته قابل تحلیل این است که چرا این بازیگران سعی می‌کنند در مورد موضوع بسیار مهمی مثل فرزندآوری و سبک زندگی نظر خود را به مردم تحمیل کنند.
شراره رخام در گفتگویی که با برنامه کامنت و جعبه سیاه در فضای مجازی انجام داده است روی یک التهاب اجتماعی بزرگ در مورد موضوع فرزندآوری انگشت می‌گذارد و در گفتگو با برنامه جعبه سیاه چنین میگوید:
من چون آدم آرمانگرایی هستم و معتقدم یا نباید یک کاری را انجام داد یا اگر عالی انجام شود. بچه دار شدن یک مسئولیت وحشتناک است و من چون می دانم نمی شود هیچ یک بچه ایده‌آل داشت در نتیجه با بچه دار شدن مخالف هستم.
او در گفتگو با برنامه کامنت میگوید :
من با فرزند داشتن مخالف هستم و مجری اشاره می‌کند شما با قطع نسل بشر موافق هستید و رخام دوباره میگوید :
من چون آدم آرمانگرایی هستم و معتقدم به دنیا آوردن یک انسان یعنی به دنیا آوردن چندین و چندین نسل بعد از خودمان. اگر قرار باشد من نوعی یک بچه به دنیا بیاورم من یک یک شخص را به دنیا نمی‌آورم من چندین نسل بعد از آن آدم را هم به دنیا می‌آورم . اینقدر مسئولیتش سنگین است که من فکر می‌کنم خیلی ریسک بزرگی است به دنیا آوردن کسی که نتوانی به اندازه کافی و به هر دلیلی و به خاطر شرایط امکانات و به خاطر جامعه و به خاطر مشکلاتی که در بزرگ شدن یک بچه وجود دارد نتوانی درست مدیریت بکنی و یکسری چیزهای غلطی در آن بچه ایجاد شود و بعد شما هم بمیری و شما یکسری چیزهای غلط را تکثیر بکند.
کم کم بشر به این نتیجه می رسد که به جای تکثیر شدن، یه جای کمیت به کیفیت فکر کند . اینقدر کمیت غلط زیاد خوب نیست بهتر است کمیت پایین بیاید و کیفیت بالاتر برود.
در واقع تفکر و سبک زندگی بازیگر سابق نه تنها مطلوب نیست بلکه این روش اشاعه سبک زندگی بسیار خطرناک است. در شرایطی که فرزندآوری در فضای مجازی توسط سلبرتی‌هایی باید تبلیغ شود برخی برندها از رده خارج اقدام به تبلیغ علیه موضوع فرزندآوری می‌کنند اما نکته مهمتری که در اظهارات خانم بازیگر قابل تحلیل است این اس که میگوید من آدم آرمانگرایی هستم یا کاری را نمی‌کنم یا اگر انجام دهم باید عالی انجام شود. شراره رخام نه در بازیگری چهره موفقی بوده ، نه در زندگی زناشویی و در نه سایر عرصه‌ها هنری . پس مردم نباید به تبلیغات آرمانگرایانه بازیگرانی همچون رخام توجه کنند. چون اگر خانم رخام ایده‌آلگرا بود طبق اظهاراتش تا کنون وپس از سال‌ها فعالیت باید جایزه اسکار را بدست می‌آورند. بسیاری از بازیگران سینمای ایران از یک سطح متوسط نمی توانند فراتر بروند و عدم رشد این طیف به همین طرز تفکر غلط انتخاب سبک زندگی بازمی‌گردد.
