بحثها درباره کنارهگیری ونوس ویلیامز از تنیس شدت گرفته است. اما او میگوید: «من رویایم را هر روز زندگی میکنم. من قرار نیست به این زودیها از ورزش کنار بروم.»
او اخیرا به نیمهنهایی تنیس ویمبلدون رسیده است. این اولین باری بود که او پس از اوپن 2010 آمریکا راهی نیمهنهایی یک گرند اسلم میشد. ویلیامز به فینال رقابتهای کرانه غرب کلاسیک راه یافته و در ردهبندی بهترین تنیسورهای زن دنیا هم ششم است. این بهترین رتبه او در پنج سال گذشته است. او این رتبه را در حالی به دست آورد که در فینال رقابتهای کرانه غرب کلاسیک سه بر صفر به جوهانا کانتا از انگلیس باخت. ویلیامز 22 سال پیش اولین مسابقه حرفهای خود را در این رقابتها برد. او این بار به دنبال پنجاهمین قهرمانی WTA اش بود.
ویلیامز میگوید: «واقعا نمیدانم که آن بازی (مقابل استافورد، اولین برد حرفهایاش) را چگونه بردم. من هیچ استراتژیای نداشتم و هیچ درکی از این نداشتم که چطور میتوان یک مسابقه را برد.»
او پس از اولین مسابقهاش در سال 1994 برای سه سال در دیدارهای رسمی حضور نیافت. ریچارد ویلیامز، پدر و مربیاش او را از مسابقات تنیس تیمهای پایه دور کرد چون به نظرش بهتر بود که دخترش با رقیبان سختتر بازی کند تا این که مرتبا همسنوسالانش را ببرد. ویلیامز در دومین مسابقه حرفهایاش توانست آرانچا سانچس، تنیسور شماره 2 دنیا را شکست دهد. ویلیامز میگوید: «استراتژی بسیار خوبی داشتم.» اکنون رقیبان او افراد تازهکار هستند، از جمله سیسی بلیس، رقیب او در مرحله یکچهارم نهایی که تنها 17 سال داشت.