باور اینکه 20 سال از زمانی که رز و جک راه خود را به قلبهای ما باز کردند میگذرد، داستانی هالیوودی از جیمز کمرون (James Cameron) که تبدیل به ابر فیلمی به نام «تایتانیک» Titanic شد.
داستانی عاشقانه با بازی ستارگانی جوان (ستارههای حال و ناشناسان زمان پخش فیلم)، کیت وینسلت (Kate Winslet) انگلیسی و لئوناردو دیکاپریوی (Leonardo DiCaprio) آمریکایی، داستانی که با بینندگان رابطه برقرار کرد و برای بیش از یک دهه پرفروشترین فیلم سینمای جهان بود. شاید زمانی که فیلم پخش شد فکر نمیکردیم که روزی نقش اولهای ناآشنای فیلم تبدیل به ابرستارگانی با جوایز زیاد شوند؛ و یا اینکه یکی از آنها، دیکاپریو، تبدیل به ستارهی فیلمهای اسکورسیزی (scorsese) و تهیهکننده فیلمهای این ابر کارگردان عصر معاصر باشد و یا دیگری، وینسلت، در یک سال (2008) دو فیلم بینظیر در اسکار داشته باشد و برنده جایزهی بهترین هنرپیشه زن شود (کتابخوان – The Reader).این فیلم در حال حاضر در لیست پرفروشترینها مقام دوم را دارد، فیلم دیگری از جیمز کمرون به نام «آواتار» Avatar که در سال 2009 به اکران درآمد مقام اول را از آن خود کرده است. ممکن است که مقام دوم را داشته باشد اما فیلم مطمئناً در قلب بسیاری همچنان در صدر جدول قرار دارد. باز شدن موزهی تایتانیک و جاذبههایش مطمئناً امسال بسیاری را خوشحال کرده است. این موزه به پاسِ 20 سالگی فیلم بناشده و قرار است بسیاری از یادبودهای فیلم در آن به نمایش درآید. لباسهای فیلم بیشترین نقش را در موزه داشتهاند. ورود به موزه مانند سفر با ماشین زمان است. انگار به همان سالها بازگشتهاید و هر آن منتظر دیدن چهرهی آشنای شخصیتهای محبوبتان هستید. یکی از عناصر جالبی که در این موزه به آن برمیخورید، وجود استخری با آبی بسیار سرد -به سردی آب دریای آتلانتیک شمالی، یعنی دریایی که کشتی در آن غرق شد- است. شما میتوانید دست خود را در آب فرو کنید تا ببینید چقدر تحمل سردی آب را دارید. اگر به یاد داشته باشید جک در صحنهای در فیلم به رز میگوید که کسی به او گفته که سردی آب به گونهای است که احساس میکنید در آن واحد هزاران سوزن در بدنتان فرو میرود. در موزهی یادبود تایتانیک میتوان این اتفاق را از نزدیک تجربه کرد.
خیلی از ما با تایتانیک خاطره داریم دهه 60هایی که بچهتر بودند و خیلیها اجازهی دیدن فیلم را نداشتند اما فیلم به گونهای در گیشه سروصدا کرد که کمتر کسی هست که فیلم را ندیده باشد. از آنگونه فیلمهایی که کمتر کسی فقط یکبار آن را دیده و صحنههایی فوقالعاده از لحاظ جلوههای ویژه که همگان را شگفتزده کرد و اتفاقی نایاب را در اسکار سال 1997 برای فیلم رقم زد و رکوردهایی که شکست و جوایز متعددی که به فیلم و عواملش تعلق گرفت.یکی از جاذبههای فیلم آهنگ متن آن با صدای دلنشین سلین دیان (celine dion) که در ذهن همه حک شد و تا سالیان سال خاطرات دلپذیری را در ذهنها به یاد خواهد آورد. داستانی که عشق میان زوجی ناهمگون از لحاظ اجتماعی را برایمان به تصویر کشید و نشانمان داد که عشق فرازمینی و عرفانی ست. بایدها و نبایدها در ذهن عاشقان بیمعنی است و تنها قلبها هستند که دو نفر را به هم نزدیک میکنند اینکه مقام و منزلت اجتماعی همیشه مهم نیستند و در شرایط سخت تمام انسانها با هم برابرند، انسانیت در همین شرایط به چالش کشیده میشوند و نشانگر خلوص نیت افراد میشوند. افرادی که برحسب جایگاه در مقام ازخودگذشتگی قرار میگیرند و انسانهایی که حتی در زمان مرگ هم احترام افراد را برمیانگیزانند. افرادی چون ناخدا و خدمه کشتی و یا موزیسینهایی که تاآخریننفس برای بالا بردن روحیه افراد جنگیدند و کشیشی که تاآخریننفس برای دیگران طلب آمرزش و آرامش میکرد. دیدیم که گشتن به دنبال گنجینههایی که سالها به دنبالش بودهایم تنها راه رسیدن به خوشبختی نیست و گاهی با کنار گذاشتن حرص و هوسهایی که سالها مشغولمان کرده، میتوان به آرامش رسید، همانند مدیر پروژه پیدا کردن الماس که با شنیدن داستان رز و دیدن نوهی او دست از گشتن کشید و با پیدا کردن عشق در زندگی پروژهای جدید برای خود تعریف کرد.
و اما در 20 سالگی تایتانیک اتفاق دیگری هم در شرف انجام است. بازیگران این فیلم یعنی کیت وینسلت، لئوناردو دیکاپریو و بیلی زین (Billy Zane) -که نقش نامزد پولدار رز را در تایتانیک بازی میکرد- در چند روز گذشته دورهم جمع شدند تا در خیریهی دیکاپریو که برای حفظ محیطزیست به جمعآوری پول میپردازد شرکت کنند و همراه او شوند. زین با گذاشتن عکسی سهنفره در اینستاگرامش نوشت: “دوباره دورهم جمع شدیم و این بار تلاشمان نجات کوههای یخیست… کی فکرش رو میکرد!” مدونا (Madonna) خواننده معروف پاپ هم در این برنامه حضور است و پس از اجرایش او نیز از دیکاپریو برای کارهای خیریهاش در حفظ زمین تشکر کرده است. یکی از مواردی که در خیریه به فروش رسید کوپنی برای گذراندن عصری با دیکاپریو و وینسلت بود. وینسلت و دیکاپریو در تمام این سالها دوستی خود را حفظ کردهاند و البته آنها را بار دیگر بر پرده سینما و همراه با هم در فیلمی از سم مندس (Sam Mendes) به نام «جادهی انقلابی» Revolutionary Road دیدیم.
به بهانهی 20 سالگی فیلم بد نیست مروری کنیم بر چندی از صحنههای به یاد ماندی فیلم؛
1. صحنهای که جک به رز پرواز کردن را یاد میدهد. رز را به دماغه کشتی میبرد لب کشتی میایستند و دستان خود را باز میکنند و پرواز میکنند (صدای سلین دیان هم در فضا پخش است)
2. زوج پیری که با دانش اینکه کشتی در حال غرق شدن است همدیگر را رها نمیکنند و دست در دست به آغوش مرگ میروند.
3. زمانی که رز قایق نجات را ول میکنند به سمت جک میدود و میگوید اگر تو بپری من هم میپرم (اشارهای به مکالمهای که زمان اقدام به خودکشی رز در اول فیلم داشتند)
جیمز کمرون در پشت صحنهی تایتانیک
4. صحنه آخر که جک از سرما یخزده و رز با او خداحافظی میکند و جک به قعر دریا فرو میرود.
5. برخورد با کوه یخی
6. کمبود قایقهای نجات و حملهی ثروتمندان بهظاهر خوددار و وحشی شده در زمان خطر به قایقها
7. تلاش و دویدن جک و دوستش برای رسیدن به کشتی
8. مهربانی زنی ثروتمند و دلچسب به جک برای آماده شدن برای همراهی رز و نامزدش در سالن غداخوریِ کلاسبالاهای کشتی
9. زمانی که سازندهی تایتانیک در میان شاهکار صدمه خوردهاش ساعت را کوک میکند
10. سوارشدن ثروتمندترین فرد کشتی بر قایق نجاتی پر از زن و بچهو شاید هزاران هزار صحنه دیگر، فیلم بهقدری نوستالژی و جذاب است که شاید بتوان صحنه صحنهی آن را مرور کرد و خسته نشد. اگر صحنهای هست که میخواهید به آن اشارهکنید و ما آن را جا انداختهایم حتماً آن را با ما به اشتراک بگذارید.
Post Views:
2