قطعاً شما تاکنون مطالب و موضوعات مختلفی در مورد روابط همسران با یکدیگر شنیده و خوانده اید و در مورد تحکیم خانواده و نوع انتظارات همسران از یکدیگر، با موضوعات مختلفی آشنا شده اید. در یک خانواده سالم درک متقابل و توجه به انتظارات و توقعات یکدیگر، از موضوعات بسیار مهمی است که نادیده گرفتن آن خانواده را با مشکل روبرو می کند. البته وقتی صحبت از انتظارات و توقعات می شود نباید تصور کرد که فقط همسران از یکدیگر و از فرزندانشان توقعاتی دارند، بلکه فرزندان هم در مقابل از شما مادران و پدران عزیز انتظاراتی دارند. برای شناخت بهتر در این زمینه بد نیست مطالب زیر را بخوانید:
چقدرخوب است همیشه علاوه بر یک پدر یا مادر خوب و مهربان، برای فرزندتان دوست و یاوری صمیمی نیز باشید تا به راحتی اسرارش را با شما در میان گذاشته، صمیمانه حرف هایش را بگوید و با کمک شما راه حل مشکلاتش را پیدا کند و جواب سوالاتش را بگیرد؛ زیرا او دوست دارد در نظر گرفته شود و همانند یک انسان بزرگ با او رفتار شود. نادیده گرفتن او روز به روز فاصله تان را بیشتر می کند واز اعتقاد او نسبت به شما می کاهد. همان طور که شما به سلامت جسمی او اهمیت می دهید، باید به سلامت روحی و روانی او هم توجه کنید و به همان شکل که تغذیه او برایتان مهم است، تربیتش را هم مهم بشمارید و با نوع رفتار و عملکردتان، شیوه های صحیح رفتاری را به او بیاموزید. هرگز او را با عناوین و القاب نامناسب صدا نزنید و به خاطر یک اشتباه کوچک سرزنش نکنید. او تشنه محبت، مهربانی و دوست داشتن است و دوست دارد آن را در محیط گرم و صمیمی خانه، واز شما دریافت کند. پس محبت خود را نثارش کنید و او را از چشیدن طعم شیرین مهربانی و صمیمیت محروم نکنید. بین فرزندتان ودیگران تبعیض قائل نشوید و هرگز او را با برادران و خواهران دیگرش مقایسه نکنید؛ چرا که هر کس دارای ویژگی ها و توانایی های شخصیتی خاص خود می باشد. برای آگاه ساختن فرزندتان از اشتباهش، هرگز با او قهر نکنید و نسبت به او بی توجه نباشید؛ بلکه با راهنمایی های آگاهانه خود از تکرار مجدد اشتباه فرزندتان پیشگیری کنید. برای اعمال و رفتار فرزندتان پیامد منطقی در نظر بگیرد، نه اینکه با یک کوتاهی یا بی توجهی و یا یک اشتباه او را به دشنام بگیرید و یا با توبیخ و یا یک اشتباه شدید موجب آزار او شوید. سعی کنید در همه حال شرایط سنی فرزند خود را در نظر بگیرید و مطابق با سن و سالش از او توقع داشته باشید؛ زیرا او دوست دارد شما درکش کنید و براساس توانایی هایش از او انتظار داشته باشید. در همه شرایط به فرزندتان احترام بگذارید و او را فردی عاقل و منطقی خطاب کنید. سعی کنید با رفتارتان نمونه ای از خوبی ها، پاکی ها و مهربانی ها باشید تا او به شما افتخار کند.هرگز در میان جمع ضعف ها و لغزش هایش را به رخش نکشید واو را در برابر دیگران شرمسار و خجالت زده نکنید که باعث کدورت و دوری از شما شود. فرزندتان را به خاطر ویژگی هایش که ممکن است مجموعه ای از نوسانات خلقی، لجاجت ها، شیطنت ها و سرپیچی ها باشد و گاه و بی گاه در او دیده شود، هرگز سرزنش نکنید. همه اینها ویژگی های طبیعی دوران رشد اوست و شما باید با کمی تحمل، اجازه دهید تا او از این بحران گذر کند. سعی کنید در طول هفته ساعاتی را به او اختصاص دهید تا همواره بداند که برایش ارزش قائلید و فقط به فکر فعالیت های شخصی خود نیستید، بلکه به او و کارهایش هم اهمیت می دهید. اجازه دهید تا فرزندتان به راحتی حرف هایش را با شما در میان بگذارد. نه آنکه با عصبانیت و دعوا طوری رفتار کنید که او از گفته هایش پشیمان شود و به جای صحبت با شما با افراد بی تجربه به صحبت بنشیند. به سلیقه و عقاید اواحترام بگذارید واجازه دهید تا او هم به راحتی نظرات شخصی خود را بیان کند. اگر از او اشتباه یا کوتاهی، سر زد او را مقصر خطاب نکنید، بلکه ریشه یابی کرده و راه حل منطقی ارائه دهید و همواره برای برطرف کردن مشکلات مختلف در کنارش باشید نه رو در روی او. فرزند شما نیاز دارد در همه شرایط در نظر گرفته شود و به حساب آید. پس لازم است در همه حال به او توجه کامل کرده و به جای سختگیری و اعمال یکسری اصول و قوانین خاص خودتان، زمانی را به شناخت روحیات و خلقیاتش اختصاص دهید و او را روز به روز به خودتان نزدیک تر کنید.
منبع:مجله دنیای زنان ش 57