ارتباط خواب با خصوصیات شخصیتی و رفتاری

افراد مختلف میزان خواب متفاوتی دارند، عده ای نیاز به خواب کم تری در خود احساس می کنند، در حالی که برخی دیگر بیش تر از سایرین می خوابند. این که آیا ارتباط قاطعی بین میزان نیاز به خواب و خصوصیات شخصیتی وجود دارد یا نه هنوز به طور قطع ثابت نشده است و همیشه میزان نیاز به خواب نشانه ی خصوصیات رفتاری شخصیتی در فرد نیست. ولی می توان گفت که معمولاً افراد کم خواب، فعال، پرتحرک، جاه طلب و اجتماعی هستند، در حالی که افراد پرخواب گوشه گیر، منزوی و تا حدی مضطرب و افسرده اند.
نیاز به خواب در افراد مختلف متفاوت است. و این باور که انسان ها باید در شبانه روز 8 ساعت بخوابند، افسانه ای بیش نیست. برخی افراد با ساعات خواب کم تری می توانند در طی روز سرحال و با انرژی باشند، ولی عده ای دیگر برای انجام دادن فعالیت های معمول روزانه شان به خوابی بیش تری احتیاج دارند. الزاماً دو نفر که با هم به خواب رفته و با هم از خواب بیدار شده اند، به یک اندازه از خواب سیراب نمی شوند. اکثر مردم به 6 تا9 ساعت خواب شبانه نیاز دارند. کسانی که به کم تر از این میزان خواب شبانه احتیاج دارند، کم خواب و کسانی که به بیش از 9 ساعت خواب شبانه نیاز دارند، پرخواب محسوب می شوند. حدود 20 درصد از مردم، کم خواب هستند و کم تر از 6 ساعت در شبانه روز می خوابند که اکثر آن ها را مردان تشکیل می دهند.
البته نیاز فرد به خواب همیشه ثابت نیست و در برخی موقعیت ها، مثل خستگی شدید، بیماری جسمی، حاملگی و فشارهای روانی مختلف نیاز به خواب افزایش می یابد. در هنگام بروز حوادث لذت بخش مثلاً وقتی درگیر تدارک برگزاری مراسم ازدواج یکی از نزدیکان یا تدارک برنامه ی مسافرت هستیم، میزان خواب کاهش می یابد. با افزایش سن و شروع دوره ی میانسالی نیز از میزان نیاز به خواب کاسته می شود.
منبع مقاله :
شمس علیزاده، نرگس، (1388)، اختلال خواب(شناخت اختلالات و آشنایی با بهداشت خواب)، تهران: نشر قطره، چاپ اول