ابتدا توجه داشته باشید که مشکلات ارتودنسی می‌توانند هم فکی باشند و هم دندانی. مشکلات فکی معمولا باید زودتر درمان شوند یعنی در دوره‌ای که شخص در سنین رشد فکی و استخوانی باشد (سن رشد فک‌ها با سن قد کشیدن کودک متفاوت است). شاید به طور کلی بتوان گفت که محدوده زمانی برای این رشد بسته به نوع مشکل، جنس، فک مقصر بین 8 تا12 سالگی می‌تواند در نظر گرفته شود.
سوال بسیاری از والدین این است که آیا لازم است درمان زودتر شروع شود تا درمان راحت بوده و حالت پیشگیری نیز داشته باشد؟ درمان زودهنگام ارتودنسی همیشه مطلوب نیست و علاوه بر احتمال برگشت مشکلات قبلی و همکاری ضعیف کودک در سنین پایین‌تر، احتمال طولانی شدن بی‌مورد درمان یا حتی تکرار آن وجود دارد. در نتیجه درمان باید در زمان صحیح خود صورت گیرد (مختصر و مفید). مثلا نباید درمانی را که باید حدود 10 سالگی برای بیمار آغاز شود و تا 12 سالگی ادامه یابد را از 8 سالگی شروع کنید، چون احتمال آن می‌رود که درمان باز هم تا 12 سالگی ادامه یابد و این به معنی اتلاف وقت و خستگی بی‌مورد کودک است. سوال بسیاری از خوانندگان در اینجا احتمالا این خواهد بود پس چه زمانی برای مراجعه به متخصص ارتودنسی مناسب خواهد بود؟
بهترین سن برای اولین مراجعه و معاینه ارتودنسی ( نه درمان) هفت سالگی است و بهتر آن است که از 8 سالگی دیرتر نباشد. در اولین مراجعه متخصص ارتودنسی نوع مشکل را مشخص خواهد نمود و اینکه آیا در این مقطع زمانی درمانی برای بیمار لازم است یا خیر. اگر سن برای درمان مناسب باشد (که معمولا تعداد کمی را شامل می‌شود)، متخصص ارتودنسی در همان مقطع درمان را آغاز می‌کند و اگر سن مناسب هنوز فرا نرسیده باشد (که شامل تعداد بیشتری از بیماران دارای مشکل فکی را شامل می‌شود) متخصص ارتودنسی زمان مراجعه بعدی را مشخص خواهد نمود، پس به طور خلاصه، مراجعه به متخصص ارتودنسی در 7، 8 سالگی موجب می‌شود:
اگر سن برای درمان مناسب باشد درمان آغاز شود و در نتیجه دیر نشده است.
اگر سن برای درمان هنوز زود باشد درمان به موقع مناسب به تعویق می‌افتد و باز هم درمان دیر نشده است.
پی نوشت ها :
* متخصص ارتودنسی
منبع:www.salamat.com
/ج
