از سیستم TNM به طور گسترده‌ای برای مراحل پیشرفت سرطان استفاده می‌شود. سرطان به گروهی از بیماری‌ها گفته می‌شود که با تقسیم غیر عادی و کنترل نشده‌ی سلول‌ها همراه است. در این مقاله اطلاعاتی راجع به مراحل پیشرفت سرطان ارائه شده است.
سرطان در مراحل مختلف پیشرفت می‌کند که این مراحل توسط متخصصان پزشکی برای حفظ یکپارچگی در تشخیص تعریف شده‌اند. برای تعیین روش درمان مناسب، اول مرحله‌ای که سرطان در آن قرار دارد باید شناسایی شود. تقسیم کنترل نشده‌ی سلولهای بدن منجر به تشکیل تومورهای بدخیم می‌شود که اگر از میان برداشته نشوند می‌توانند به قسمت‌های دیگر بدن گسترش یافته و اندام‌ها را مورد حمله قرار دهند. این در نهایت منجر به مرگ می‌شود.
مراحل پیشرفت سرطان
پیشرفت سرطان ممکن است سال‌ها طول بکشد. سرطان معمولاً به 3-4 مرحله تقسیم می‌شود. مرحله‌ای که سرطان در آن قرار دارد با توجه به محل اصلی تومور ، اندازه‌ی تومور ، تعداد تومورها و متاستاز آن به گره‌های لنفی ، اندام‌های نزدیک اندام‌های متمایز ، نوع سلول و درجه‌ی تومور تعیین می‌شود. مراحل اصلی برخی اوقات به مراحل فرعی مانند 2A ، 2B یا 3A و 3B و غیره تقسیم می‌شوند. در اینجا ما به بررسی 4 مرحله پیشرفت سرطان می‌پردازیم.
کارسینوم درجا: اگر این قاز ابتدایی را در نظر نگیریم، پیشرفت سرطان در 3 مرحله توصیف می‌شود. این مرحله با عنوان مرحله‌ی صفر نیز شناخته می‌شود. سلولهای غیر هادی که ممکن است به سلولهای سرطانی تبدیل شوند در بدن شناسایی می‌شوند ولی، آن‌ها تنها در لایه‌ای از سلول‌ها که در آن رشد کرده‌اند وجود دارند. آزمایش خون و تصویر برداری می‌تواند به شناسایی پیشرفت سرطان کمک کند.
مرحله 1: در این مرحله تومور در مرحله‌ی شکل‌گیری قرار دارد. رشد تومور به اندامی که در آن تشکیل شده است محدود است. این بدین معناست که سرطان از محل ابتدایی خود گسترش نیافته است. در این مرحله امکان برداشتن تومور با عمل جراحی ممکن است; البته در همه‌ی موارد این امکان وجود ندارد.
مرحله 2: در مرحله‌ی 2 سرطان از محل ابتدایی خود گسترش یافته است. اندازه‌ی تومور افزایش پیدا می‌کند و تعداد تومورها نیز ممکن است افزایش پیدا کند. هنگامی که بیماری به گره‌های لنفی ، بافت‌ها یا اندام‌های نزدیک گسترش پیدا می‌کند، به عنوان سرطان مرحله‌ی 2 توصیه می‌شود. در این مرحله هنوز هم امکان درمان وجود دارد.
مرحله 3: هنگامی که اندازه‌ی تومور به طور قابل توجهی بزرگ می‌شود یا تعداد تومورها به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش پیدا می‌کند، به عنوان سرطان مرحله‌ی 3 توصیف می‌شود. در این مرحله کنار آمدن با احتمال مرگ کاملاً دشوار است. به بیماران دارو داده می‌شود تا درد آن‌ها کاهش پیدا کند. پیش‌بینی مرحله‌ی 4 مشکل است و امکان زنده ماندن در این مرحله بسیار پایین است.
انجام چک آپ‌های منظم به شناسایی سرطان در مراحل اولیه کمک می‌کند. بعد از انجام معاینات لازم بیمار تحت عمل جراحی ، پرتو درمانی یا شیمی درمانی قرار می‌گیرد.
سیستم TNM
توصیف مرحله‌ای که سرطان در آن قرار دارد به برآورد شدت بیماری کمک نمی‌کند. با طبقه‌بندی TNM پزشکان از اندازه و میزان گسترش تومور آگاه می‌شوند.
T اندازه‌ی تومور را مشخص می‌کند. TX نشان می‌دهد که تومور را نمی‌توان ارزیابی کرد. T0 نشان می‌دهد که تومور مشاهده نمی‌شود و از Tis برای کارسینوم درجا استفاده می‌شود. از T1 ، T2 ، T3 و T4 بسته به اندازه‌ی تومور برای توصیف تومور استفاده می‌شود.
N گره‌های لنفی را نشان می‌دهد و از NX ، N0 ، N1 ، N2 و N3 برای توصیف گره‌های لنفی تحت تأثیر قرار گرفته و یا میزان گسترش تومور بدخیم به گره‌های لنفی استفاده می‌شود.
M متاستاز را نشان می‌دهد. از MX ، M0 و M1 برای توصیف متاستاز استفاده می‌شود. برای مثال سرطان سینه T3N2M0 نشان می‌دهد که تومور بزرگ (T3) به گره‌های لنفی نزدیک (N2) گسترش یافته است ولی، به قسمت‌های دیگر بدن (M0) هنوز گسترش نیافته است.
بنابراین، سیستم مرحله‌بدنی به پیش‌بینی و انجام درمان‌های مناسب کمک می‌کند. اگر چه سرطان بیماری جدی است ولی، افراد مبتلا به سرطان نباید امید خود را از دست بدهند. هر مورد سرطان منحصر به فرد است و نمونه‌هایی از افرادی که زنده مانده‌اند وجود دارد.
