این بنای مذهبی وتاریخی در قسمت شرقی شهر بروجرد واقع شده است به استناد کتیبه های موجود امام زاده جعفر (ع) فرزند امام موسی کاظم (ع) است اما برخی از منابع و متون تاریخی با پنج (5) واسطه نسبت این امام زاده را به امام سجاد(ع) مرتبط می سازند ساختمان گنبد هرمی شکل این آرامگاه نمونه ای بسیار زیبا از هنر و معماری عهد سلجوقی می باشد. داخل حرم هشت ضلعی است ودروسط آن معجری از چوب و ورشوساخته شده است این معجر روی قبری که شش پله پایینتر از حرم است قرار دارد .طبقات بقعه غیر از مخروط انتهایی 18 طبقه است. تاریخ وفات امام زاده جعفر 525 هـ .ق است اندازه کلی زیر بنای مقبره 22*20 و ارتفاع آن 20 متر است سقف آن روپوش و نمای بیرونی آن هرمی شکل با مصالح آجر و کاشی و داخل بنا آینئه کاری است برروی درب کنده کاری شده آن آیاتی از قرآن کنده کاری شده است . این مقبره در سال 1208 به فرمان تقی خان حاکم آن زمان بروجرد تعمیر و مرمت شده است .در محوطه این امامزاده پنجاه اصله درخت موجود است که دو اصله آن چنار و یکی از آنها 380 سال قدمت دارد . بنای مذکور مربوط به دوره سلجوقی (717هق) وبه شماره 1855 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
آدرس: بروجرد – انتهای خیابان جعفری
