معبد هندوها در بلوار امام خمینی، رو به روی بازار روز بندر عباس در استان هرمزگان قرار دارد
این معبر براى نیازهاى هندوهاى مقیم شهر بندرعباس که از سال‌هاى 1300 تا 1344 شمسی سکونت داشته و به کارهاى تجارى مى‌پرداختند ساخته شده است.
همچنین این معبد یکى از نقاط مهم ارتباط فرهنگى و هنرى میان ایران و هند بوده است. هندوها پیروان مکتب برهمنى (کسانى که به خدایان برهما، ویشنو و تسیوا معتقدند) هستند و این معبد بنابر تحقیقات به عمل آمده متعلق به خدایان ویشنو است.
ساختمان این معبد، در سال 1310 هجری قمری، در زمان حکومت محمد حسن‌خان سعد‌الملک ساخته شده است. اساس ساختمان این معبد عبارت است از یک اتاق چهارگوش میانی که روی آن گنبدی قرار گرفته است.
سبک معماری این گنبد را مقرنس‌های پیرامونی آن نه تنها از دیگر گنبدهای موجود در سواحل خیلج‌فارس، بلکه از گنبدهای سراسر ایران متفاوت می‌سازد.
طرح این بنا کاملاً از معماری معابد هندی متإثر است. این معبد از جمله نشانه‌های معدود تاریخی بندرعباس است که توجه هر تازه واردی را به خود جلب می‌کند و امروزه در کنار یکی از خیابان‌های اصلی شهر قرار گرفته است.
معبد هندوها مربوط به اواخر دوره ناصر الدین شاه است و در زمان مظفرالدین شاه مورد بهره بردارى قرار گرفت. تنها منبعى که در این مورد اظهار نظر کرده است کتاب بندرعباس و خیلج فارس مربوط به سدید السلطنه بندرعباسى است.
معبد هندوها در بندرعباس طبق موقعیت جغرافیایى در زمان ساخت از لاشه سنگ، ملات گل و ساروج، سنگ‌هاى مرجانى خاک و گچ هاى ضخیم ماده و گچ لویى استفاده شده است.
ساختمان اتاق معبد و مهراب در قسمت شمال هند واقع شده و دور اتاق معبد نیز از طاقچه و قاب هاى کور ساخته شده است و دورتا دور اتاق معبد نیز 4 راهرو وجود دارد که در گذشته زوار به دور آن زیارت مى کردند.داخل راهروها حجره هاى کوچکى است که براى طلبه هاى مکتب برهمنى در نظر گرفته شده و داخل برخى از اتاق ها نقاشى هاى مذهبى دیده مى شود که یکى از مهم ترین آنها خداى فلوت زن به نام کریشنا است.
از داخل راهرو غربى راه پله هاى مارپیچى وجود دارد که به سمت بالا است و به بام معبد منتهى مى‌شود که ساق معبد است و با جرزهاى پس رونده که الهام از معمارى ایرانى است تشکیل شده است که 4 نورگیر در 4 طرف این فضاى چند ضلعى روى جرزها و جود دارد و گنبد عظیمى با لایه هاى ذوزنقه اى و تزئینات آیین هندویى دیده مى شود.
همچنین اطراف و در 4 طرف گنبد حدود 72 برجک مخصوص هندویى وجود دارد که در وسط گنبد میله بزرگى قرار گرفته که در حقیقت محور زمین و آسمان را نشان مى‌دهد.
در قسمت ضلع شرقى گنبد نیز تالار بزرگى وجود دارد که تالار اجتماعات بوده و در این تالار نقاشى هاى مختلفى به چشم مى خورد که هر کدام از آن ها بیانگر فلسفه خاصى از اعتقادات مختلف مردم هند است.
این معبد یکى از آثار منحصر به فردى است که از سوى پولدارهاى شهرى به نام شیکار پور در غرب هند ساخته شد و در سال 1344 که بندرعباس را ترک کردند، بت‌هایى که در معبد و در طاقچه محراب بود نیز با خود بردند و این بنا کم کم مخروبه شد تا این که سازمان میراث فرهنگى در چند نوبت آن را تعمیر اساسى کرد.
معبد هندوها در سال 1377 توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با شماره 1999 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
