بقعه گنبد سبز از آثار دوره صفویه است و در شهر مشهد و مجاورت ارگ سابق در خیابان آخوند خراسانى (خاکى) قرار دارد.
این بقعه که نامش را از رنگ گنبد خود گرفته، مدفن شیخ محمد مومن عارف استرآبادی است که در سال 904 قمری وفات یافته است.
بقعه گنبد سبز پیش از این با نمای ساده در بدنه و گنبد، در میان قبرستانی از دوره صفویه به نام (میر هوا) قرار گرفته بود و بعدها با دیوارکشی محصور شد و پیرامون آن محوطه سازی صورت گرفت.
با توسعه شهر مشهد این بقعه در میان میدانی قرار گرفت. نمای این بنا در سال 1353 شمسی کاشی کاری شد و مرمت‌هایی در درون آن نیز انجام گرفت.
این بنا داراى گنبدى فیروزه‌اى رنگ متمایل به سبز، چهار ایوان و هشت ضلع می‌باشد. علاوه بر ایوان و طاق نماها، کاشی‌کاری زیبای آن به بقعه جلوه خاص بخشیده است.
فضای داخلی بقعه دارای کتیبه‌ای است با مضمون صلوات کبیره و حدیثی از پیامبر اکرم (ص) که در پایان آن، نام راقم این سطور با عبارت “نمقفه حسین بن محمد المشهدی” و تاریخ 1058 ق دیده می‌شود .
در زیر گنبد بنا کتیبه‌اى به خط ثلث وجود دارد که در پایان آن تاریخ 1058 قمرى نوشته شده است.
این مقبره مورد توجه و زیارت مردم محلى مشهد، خصوصا پیروان تصوف و عرفان است و احتمالا در سال 1036 ساخته و در سال‌هاى 1055 تا 1058 تکمیل و تزیین شده است.
بقعه گنبد سبز در سال 1356 توسط وزارت فرهنگ و هنر با شماره 1370 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
