به گزارش ایسنا و به نقل از تک تایمز، کشف‌های شگفت انگیز فسیلی در چین شواهدی را نشان می‌دهد که پستانداران اولیه در دوران ژوراسیک توانایی شناور بودن روی هوا(glide) یا پرواز داشته‌اند.
اعتقاد بر این است اولین پستانداران با دستها، انگشتان و اندام بلند، اولین پستانداران دارای بال بوده‌اند.
طبق یافته‌های دانشگاه شیکاگو، فسیل‌های موجود در چین شواهدی از وجود پستانداران اولیه را در طول دوره ژوراسیک نشان می‌دهد. توانایی آنها برای سُر خوردن در هوا یا پرواز، به آنها امکان می‌داده بین زمین و زیستگاه‌های در ارتفاع به راحتی حرکت کنند.
نه تنها دو فسیل 160 میلیون ساله از پکن چین نشان می‌دهد که پستانداران اولیه در دوران ژوراسیک قادر به حرکت در ارتفاع میان درختان و همچنین در زمین به علت توانایی خود برای پرواز یا سر خوردن بودند بلکه شواهد نشان می‌دهد که این اولین گلاید کننده‌ها قادر به زنده ماندن در محیط‌های مختلف حتی زمانیکه در کنار دایناسورها زندگی می‌کردند، بوده‌اند.
"ژشی لو" سرپرست تحقیقات از دانشگاه شیکاگو می‌گوید: فسیل‌های تازه کشف شده، اولین پستانداران بالدار هستند و نشان می‌دهند که پستانداران اولیه در واقع دارای طیف وسیعی از تنوع زیست شناسی هستند که به این معنی است که دایناسورها احتمالا در دوران مزوزوئیک تا اندازه‌ای که پیش از این تصور می‌شد، موجودات غالب نبوده‌اند.
این تحقیقات نشان می‌دهد که پستانداران بالدار صد سال قبل از پستانداران پیشرفته‌تر همچون خفاش به تکامل رسیده بوده‌اند.
هر دو فسیل کشف شده از یک شاخه از پستانداران منقرض شده به نام "haramiyidans" هستند که بسیار نزدیک به پستانداران پیشرفته و تکامل یافته در نظر گرفته می‌شوند.
هر دو فسیل به خوبی حفظ شده‌اند، با بازوها و انگشتان بلند و شواهدی از وجود غشاهای پوستی بال مانند بین اندام‌های عقب و جلو که احتمالا به عنوان بال استفاده می‌شده است.
علاوه بر این، مفاصل شانه و استخوان پیشانی نشان می‌دهد که قابلیت پرواز و سر خوردن در این حیوانات وجود داشته است.
منبع تغذیه این حیوانات شامل دانه‌ها، گیاهان گلدار و میوه‌ها بوده است. ضمن اینکه زندگی و پوشش گیاهی در آن زمان غالبا شامل سرخس و گیاهان دانه دار بوده است. رژیم غذایی این حیوانات در نهایت با گیاهان گلدار تکامل یافت.
با توجه به توانایی آنها برای پرواز و سر خوردن، این پستانداران می‌توانستند به آن دسته از مواد غذایی دسترسی پیدا کنند که دیگر پستانداران زمین نمی‌توانستند.
صفات این پستانداران متعلق به دوره ژوراسیک با پستانداران مدرن مانند سنجاب‌های پرنده و خفاش‌ها این است که از همه آنان از غشای پوستی برای رفتن از یک نقطه به مکان دیگر و یا بین زیستگاه‌های زمینی و هوایی استفاده کرده و می‌کنند.
هر دو کشف فسیل توسط یک تیم بین‌المللی از دانشمندان دانشگاه شیکاگو و موزه تاریخ طبیعی پکن مورد مطالعه قرار گرفت.
