امامزاده سلطان سیدعباس در دامنه تپه ماهورهای جنوب شهر بجنورد واقع شده و مدفن فرزند امام موسی کاظم (ع) است که در دوران حکومت بنی‌عباس از مدینه به خراسان آمده و در اواخر سده دوم هجری قمری وفات یافته است. هسته مرکزی حرم، بنای چهارگوشی است که در وسط هر ضلع آن یک ورودی قرار دارد. بنا دارای دو ایوان تازه‌ساز و دو شبستان است. در دو سوی ایوان شرقی، دو برج در گوشه‌های بنا ایجاد شده است. بر روی ساقه یا گردن بنا، طرح‌های مکرر طاق‌نما مانند ایجاد شده و گنبد نیز از کاشی‌های فیروزه‌ای و نقش زیبای «لا اله الا الله» به رنگ لاجوردی پوشیده شده است. در نمای ایوان اصلی کتیبه‌ای از کاشی معرق شامل آیه‌های قرآنی دیده می‌شود. به طور کلی این بنا از تناسب و زیبایی مطلوبی برخوردار است. این امامزاده در محل به نام «معصوم‌زاده» معروف است و زیارتگاه مردم شهر بجنورد و محل دفن اموات و شهدای شهرستان بجنورد می‌باشد.
این مقبره در حمله مغول ویران و در سال 1223 هجری قمری توسط فتحعلی شاه قاجار مرمت گردید و در سال 1345 خورشیدی به طور کامل بازسازی شد.
