قوانینی برای خوشبختی در خانواده

مخصوص آقایان!
 

1- برای اهالی خانواده ات حق انتخاب قایل باش:
 

این خیلی هیجان انگیز است که ناگهان با یک میز تلویزیون نو وارد منزل می شوی، اما جالب تر خواهد شد اگر این خرید جدید با نظر دیگران انجام بگیرد. به این ترتیب هم رضایت بیشتری را احساس می کنی و هم فرزندانت را مستقل و صاحب نظر بار می آوری.

2- از دروغ های جزئی پرهیز کن:
 

اگر نمی خواهی با همسایه ات روبه رو شوی، از فرزندت نخواه که به او دروغ بگوید. با این کار به سایرین هم حق خواهی داد که هر وقت احساس ضرورت و نیاز کردن، حقیقت را پنهان کنند و دروغ بگویند.

3- منظم باش:
 

کارهای شخصی ات را خودت انجام بده و ریخت و پاش نکن. وقتی تو عملاً به این اندازه وظیفه شناس باشی، طبیعتاً سایرین هم همین طور خواهند بود.

4- قانون سپاسگذاری را در خانواده جا بینداز:
 

از همسر و فرزندانت به خاطر کارهای خوبی که انجام می دهند قدردانی کن. این باعث می شود آنها هم خود را در قبال کوشش های تو موظف به تشکر و سپاسگزاری بدانند.

5- صدای استاندارد خانواده را کم کن:
 

لازم نیست به خاطر هر مساله ای فریاد بکشی، در حالی که دیگران در دو قدمی ات هستند. حتی تلویزیون را هم با صدای کم نگاه کنید. سکوت بیشتر، آرامش بیشتر را به دنبال دارد.

6- در مورد افراد خانواده رازدار باش:
 

حتی نسبت به حرف کودکانه و بی اهمیتی که فرزندت به عنوان راز به تو می گوید، امانت دار باش. این که بفهمد برای اسرارش اهمیت قایل نیستی، به شخصیتش لطمه خواهد زد.

7- قانون برابری را جا بینداز:
 

همه باید در خانواده تو یک رأی داشته باشند. وقتی مورد تماشای یک کانال تلویزیون با فرزندان یا همسرت دچار اختلاف هستی، حتماً لزومی ندارد که حرف تو به کرسی بنشیند.

8- شب ها کمی زودتر به خانه برگرد:
 

لازم است که بخشی از شبانه روز را کنار خانواده ات سپری کنی.اگرچه این کار به اندازه پول درآوردن مهم جلوه نمی کند، اما ضرورتش فوق العاده زیاد است. پس حتماً زود به خانه برگشتن را در اولویت کارهایت قرار بده.

9- عصبانیت خودت را کنترل کن:
 

خشم یک پدیده منفی نیست. لازم است گاهی با این حالت به پیشواز اتفاقات مختلف بروی. اما کنترل خشم هم یک ضرورت حیاتی است. مراقب باش در این حالت چیزی را خراب نکنی که برای درست کردنش مدت ها رنج کشیده ای.

10- فضایی را فراهم کن که اهالی خانواده به راحتی و صراحت بتوانند از هم گله کنند:
 

لازم است که آدم ها بتوانند کمبودهای شان را به یکدیگر تذکر بدهند، در غیر این صورت بنیان خانواده خیلی به خطر خواهد افتاد.
منبع:کوچه ما شماره 7.