هر دختر و پسری که به سن رشد و بلوغ می رسد، بزرگترین آرزویش این است که ازدواج کند، با تشکیل زندگی مشترک زناشویی، استقلال و آزادی بیشتری بدست آورد و یار و مونس مهربان و محرم اسراری داشته باشد. دو انسان مؤمن که با آیین مقدس ازدواج پیمان زناشویی می بندند و تشکیل خانواده می دهند، از انس، محبت، آرامش و کامیابی های مشروع جنسی برخوردار می شوند و در نتیجه از انحراف و تمتعات غیرمشروع کشیده شدن به مراکز فساد و اعتیادهای خطرناک و شب نشینی های خانمانسوز، محفوظ و در امان خواهند بود. دین مقدس اسلام که برای راهنمایی و تامین سعادت بشر نازل شده و همه ی ابعاد وجودی او را در تمام مراحل زندگی اش درنظر گرفته است، دختر و پسری را که می خواهند در آینده پدر و مادر و رکن اجتماعی انسانی شوند، در این وادی مهم و حساس بدون راهنما رها نکرده است، بلکه با کمال لطف و عنایت، دست ایشان را می گیرد و قدم به قدم آنان را رهبری و راهنمایی می کند،ایشان را از خطر توفان ها و گرداب های زندگی برحذر می داد و به سلامت به سرمنزل مقصود می رساند. از این رو، برای رسیدن به این مهم، مطالب زیر را درباره ی روابط زن وشوهر در مراحل زندگی مشترک شان بخوانید.
صدا زدن
هر زن و شوهر مسلمانی شایسته است به گونه یی همدیگر را صدا بزنند و به نامی یکدیگر را بخوانند که فرد مخاطب آن را بیشتر می پسندند و به آن گرایش دارد. حال فرق نمی کند که اسم کوچک باشد یا لقب ها و عنوان های مذهبی و اجتماعی که البته اهمیت این مطلب، در سال های آغازین زندگی مشترک بیشتر نمایان می شود؛ روزهایی که هنوز هر دو طرف جوان هستند و به نام ها و عنوان های خاصی دست نیافته اند، همدیگر را به اسم کوچک صدا می زنند و البته اگر آنان در این روزها چاشنی محبت را به این گونه کارها بیفزایند، می توانند شاهد شیرینی بیشتری در زندگی شان باشند و از آن لذت ببرند. دین اسلام به همه درس محبت می دهد و سفارش می کند که مخاطب را به نامی بخوان و به اسمی صدا بزن که او را خوش تر آید.
پیشوار و بدرقه
پیشواز و بدرقه ی شوهر توسط همسر یکی از هزاران کار کوچکی است که می تواند اثری نیک و بزرگ به همراه داشته باشد. بنابراین برای زنان لازم است هنگام بیرون رفتن شوهران شان، اگر در حال انجام کار مهمی نیستند، آنها را بدرقه کنند. همین طور هنگامی که به خانه می آیند، به استقبال آنها بروند، جای بسی تعجب و پیش از آن، افتخار و خرسندی است که تمام این ریزه کاری ها در میان دستورات دین مقدس اسلام موجود است. یک زن اگر بفهمد سود این کارها بیش از هر کسی به خودش می رسد و اینکه با عملی کردن این نکات ساده به آسانی می تواند کانون خانواده را برای همیشه گرم و صمیمی نگه دارد، هیچ گاه از این امور غفلت نمی ورزد. مرد هم هرچند ناسپاس باشد، یک انسان است و انسان هم بنده ی احسان است. امکان دارد بار اول چندان به آنها توجه نکند، ولی در نوبت های بعدی تلافی و محبت می کند. او نیز خوش زبان می شود، لغزش ها را نادیده می گیرد و با دیده ی خوش بینی به همه چیز می نگرد.
خداحافظی
خداحافظی نیز مانند سلام کردن، بذر دوستی و مودت را در دل ها می کارد ومحبت و الفت به بار می آورد. زنان بنابر عواطف و احساسات لطیف تری که دارند، زمانی که از خانه بیرون می روند، اگر شوهران شان در خانه باشند از آنان خداحافظی می کنند، حال چه زیباست که شوهران نیز این امر کوچک، ولی پرمعنا را از یاد نبرند و همواره به آن عمل کنند. شوهر با گفتن این عبارت کوتاه، خاطر همسرش را شاد و دلش را گرم نگه می دارد، زن هم کارها و برنامه های زندگی را با شوق و آرامش و رضایت قلبی بیشتری انجام می دهد. در واقع مرد با این کار، به همسرش نشاط روحی، شور و شعف درونی و اطمینان خاطر هدیه می کند.
دلجویی
مردی که بیشتر اوقات زندگی خود را در بیرون از خانه سپری می کند، طبعاً خسته و فرسوده است و نشاط لازم را برای زندگی خود ندارد و حتی نمی تواند به همسر خود برسد یا خواهش های طبیعی او را برآورده کند. در چنین مواردی زن به جای اظهار طلبکاری یا بازخواست شوهر، بهتر است او را نوازش و دلجویی کند، به احوال پریشانش برسد و بکوشد او را کم کم از حالت خستگی و کسالت بیرون آورد. زنان چون روحی حساس و لطیف دارند، زودتر از مردها از پیشامد ناگوار متاثر می شوند و واکنش نشان می دهند، از این رو، در مواقع غیرعادی که نیاز به دلجویی و آرامش دارند، باید با نرمی و ملایمت اعصاب شان را تسکین داد و برای این کار کسی مناسب تر از شوهر نیست؛ زیرا یار و غمخوار او، شریک زندگی او و محرم ترین افراد نسبت به اوست. در این لحظات افراد نسبت به اوست. در این لحظات باید به روحیه ی همسر بهبود بخشید و اعصاب و روان پریشان او را آرام کرد.
احترام و تکریم همسر
زن، خود را نیز به اندازه ی همسرش دوست دارد و به حفظ شخصیت خویش علاقمند است. دوست دارد محترم و گرامی باشد. از تحقیر و توهین رنجیده خاطر می شود. اگر به او احترام بگذارند، احساس شخصیت می کند و به کار و زندگی دلگرم می شود. از احترام و احترام کننده خوشش می آید و از توهین و توهین کننده متنفر می شود. آری در زندگی زناشویی، یک زن بیشتر انتظار دارد که همسرش به او احترام بگذارد و همچنین انتظاری پر بیراه نیست؛ زیرا شوهرش را شریک زندگی و بهترین یار خویش می داند.
هدیه
در باور و دنیای زنان مسلمان بسیار مهمی وجود دارد و از آن جمله اند: خرید هدیه برای او، آوردن سوغاتی هنگام بازگشت از سفر و تهیه ی زیورآلات در مناسبت هایی که بعدها در زندگی پیش می آیند؛ مثل زایمان. همه ی اینها زمینه یی برای ایجاد احساس غرور و شخصیت در زنان هستند. این نکته برای حفظ زندگی مشترک ضروری است که با گرمی و لطف، همسر را در اختیار داشته باشید، وگرنه گرمی کانون خانواده رو به سردی می گراید و شرایط آلودگی مرد به انواع کجی ها را فراهم می آورد یا اینکه موجب می شود فرد دیگری دل او را برباید که در این وضعیت، زن نیز کانون خانواده را رها می کند یا سر از بی عفتی درمی آورد. در این میان، توجه به سلیقه ها، دلبستگی ها و خواسته های همسر امری مهم است.
منبع:هفت روز زندگی شماره 92