سردر قیصریه

سردر بازار قیصریه، در شمال میدان نقش جهان اصفهان و روبروی مسجد امام قرار دارد. سردر قیصریه در دوران صفویان ساخته شده است. سردر قیصریه در گذشته نه چندان دور دارای سه طبقه و اکنون دارای دو طبقه است. طبقه سوم آن که تخریب شده، نقاره خانه را تشکیل می داده است که در آن با صدای موسیقی، اوقات روز را اعلام می کرده اند. سردر قیصریه به بازار بزرگ اصفهان باز می شود و در گذشته راه اصلی بازار اصفهان بوده است.

این سردر را قیصریه می نامند از آن جهت که از روی نمونه یکی از بناهای شهر قیصریه در آسیای صغیر ترکیه امروز ساخته شده و معمار آن استاد علی اکبر اصفهانی بوده است .

در سردر قیصریه چند تابلو نقاشی مشاهده میشود که برخی از آنها اروپایی های قدیم دربار اصفهان در آن روزگار را نشان میدهد . تابلو دیگر نیز شکار گاه سلطنتی است.در بالاترین قسمت این سردر صورت دو نیم تنه تیر انداز مرد با لباسهای معمولی آن عصر دیده می شوند که تنه آنها شیر یا ببر و دم آنها اژدهاست . این دو تصویر که بر کاشی معرق است بیانگر صورت فلکی اصفهان یا برج قوس است.توضیح اینکه در روزگاران کهن در میان ملل متمدن دنیا معمول بود که برای شهر های معروف و مشهور خود طالع و زایچه ای قایل شوند و پس از انتخاب اصفهان به پایتختی ، برج قوس را برای طالع آن انتخاب کرده اند .بیشتر جهانگردان بازار قیصریه و سایر بازارهای اصفهان را توصیف کرده اند .

در دو طرف این سردر دو سکوی وسیع وجود دارد که با سنگ یشم و سماق پوشانده شده و در آن روزگار زرگران و جواهر فروشان بساط خود را بر روی آنها گسترده و انواع زیور آلات و سکه های کمیاب را به خریداران عرضه می کرده اند.بر بالای سردر، نقاشی هایی به قلم رضا عباسی به چشم می خورد. ناقوس دیر هرمز و همچنین ساعت موجود در قلعه پرتغالی های جزیره هرمز،(به قطر حدود 80 سانتیمتر) پس از فتح آن جزیره به اصفهان آورده شد و در بالای این سردر قیصریه نصب شد.

عمارت نقاره خانه نیز بر بالای سردر قیصریه ساخته شده بود. نقاره زنی و نقاره کوبی از قدیم در ایران متداول بود که طلوع و غروب آفتاب را با نقاره اعلام می کردند.
بطور کلی مجموعه قیصریه که شامل سردر و عمارت نقاره خانه و ضرابخانه و کاروانسرای شاهی است یکی از جاذبه های گردشگری شهر اصفهان است که اکثر قریب به اتفاق سیاحان و جهانگردان و مامورین خارجی در خاطرات و سفرنامه های خود به تفصیل از آن سخن گفته اند. و اگر چه امروز از نقاشی های زیبای آن اثری در دست نیست اما سردر رفیع قیصریه و تالار فوقانی آن یادآور شکوه و عظمتی است که اصفهان عصر صفوی دارا بوده و خاطره شکوفایی اقتصاد و هنر کشور ما را در اذهان زنده می کند.