رویش نیوز: شکوه و جلالت فوق العاده مسجد سید اصفهان از یکسو و نقش این مسجد به عنوان پایگاه مبارزاتی انقلابیون پیش از انقلاب اسلامی، آینده باشکوهی را از این مسجد در ذهن پیش بینی می نماید، لیکن متأسفانه به دلیل عدم توجه کافی به مرمت و بازسازی مناسب، این بنا از جبروت قدیمی خود دور شده است.
مسئولان محترم، کافی است 20 دقیقه وقت خویش را تلف نمایند! و به گشت و گذاری در این بنای تارخی بپردازید. قطعا به ستوه خواهند آمد و عرق شرم بر جبینشان خواهد نشست. هرچند زحماتی برای کاشی کاری مجدد برخی قسمت های مسجد کشیده شده است، لیکن به هیچ عنوان درخور قدمت این بنا نخواهد بود.آثار سوختگی و دودزدگی بر جای جای مسجد به چشم می خورد و نظافت(حتی در حد بسیار پایین) هم در کار نیست. سرقت کاشی های بسیار ارزشمند نیز دردی دیگر است و درمانی نمی شود.
در ادامه پس از بازخوانی بسیار مختصری از تاریخچه مسجد سید اصفهان، تصاویری از جوه های زیبا و منحصر به فرد این بنا ارائه می شود و سپس شاهد مصیبتی خواهیم بود که بر پیکر این یادگار تاریخ وارد شده است. ذکر این نکته لازم است که زیبایی های مسجد بسیار بیشتر از آن است که در این مجمل به تصویر درآید و همچنین تنها گوشه از بی توجهی مسئولان را شاهد خواهیم بود.
در کتاب «تاریخچه ابنیه تاریخی اصفهان» میخوانیم: (.. زمین مسجد را در زمان سلطان حسین، فتحعلی خان اعتمادالدوله وزیر شاه مزبور خریده بود که در آن مسجدی بنا کند. ولی در اثر هجوم افغانها مقدور نگردید. تا آنکه در زمان فتحعلی شاه قاجار حجة الاسلام شفتی مبادرت به این کار بزرگ نمود).
بنای این مسجد در سال 1180 طرح‌ریزی شد و بعد از وفات بانی آن توسط پسر و نوه‌اش تکمیل شد. با توجه به کتیبه های موجود در بنا، احداث ساختمان و تزئینات آن در حدود 130سال به طول انجامیده است. این مسجد، از کارهای برجسته معماری دوره قاجاریه است که از نظر ویژگی‌های معماری و تزیینی، خاصه کاشی‌کاری و کتیبه‌های فراوان، در خور توجه و مطالعه است. این بنا به شماره 387 به ثبت تاریخی رسیده است.
در بالای اسپرهای دو طرف ایوان جنوبی در شعری از هلال شاعر قرن سیزدهم و چهاردهم میخوانیم:
چو شد معمور این معبد هلال از بهر تاریخش بگفتا «شد بنای کعبه ثانی باصفاهان»
مسجد سید به دلیل دارا بودن تزئینات بسیار زیبای گل و بوته و اسلیمی و وجود خط بنایی و خطوط دیگر از استادان معروف دوره قاجاریه در شمار یکی از شاهکارهای معماری عصر قاجاریه قرار دارد .
در جریان جنگ تحمیلی (1367-1359 ه.ش.) قسمتی از کاشیکاریهای مسجد در اثر موج انفجار فرو ریخت که در حال حاضر بازسازی شده است.
منبع : رویش نیوز
