یادت باشد که دیگر مجرد نیستی !
بسیاری از مردم ،شاد بودن و شاد زندگی کردن را فراموش کرده اند. بعضی دیگر هم شاد زندگی کردن را فراموش نکرده اند ،اما راه های رسیدن به آن را نیاموخته اند. گروه آخر شاد زیستن را آموخته اند ، ولی به تلنگری نیاز دارند تا راه های شاد بودن و شاد زندگی کردن را به یاد بیاورند. این که جزو کدام دسته هستیم. زیاد مهم نیست ،مهم این است که همه ما مشکل مان یکی است و آن ، پر کشیدن شادی از زندگی است...
شاید این مطلب تلنگری باشد تا به وسیله آن ،شاد زندگی کردن را به یاد بیاوریم.
مثل درخت در برابر باد
روان شناسان دلیل بسیاری از مشکلات زوج ها را « انعطاف ناپذیری » آنها می دانند اغلب ما بدون ذره ای گذشت و توجه به عقیده طرف مقابل ،آن قدر روی عقایدمان پافشاری می کنیم که یک موضوع ساده ،به جنجالی تمام عیار تبدیل می شود. قبل از هرونه اصرار و پافشاری ،این دو نکته را به یاد بیاوریم :
ـ چند لحظه به حرفی که می زنیم و روی آن پافشاری می کنیم ، فکر کنیم و ببینیم موضوعی که روی آن اصرار می کنیم ، چقدر ارزش پافشاری دارد.
ـ به برنامه جایگزین فکر کنیم ؛ به این که چطور راهی پیدا کنیم تا هر دوی ما به برنامه های مان برسیم ، بدون این که دیگری را آزار دهیم. درخت ها را دیده اید ؟ در برابر باد خم می شوند اما نمی شکنند.
نترس ! من با توام
گاهی به جای آن که مشکلات ،نگرانی ها ،دلخوری ها و به طور کلی آنچه آزارمان می دهد را به راحتی با شریک زندگی مان در میان بگذاریم ،مسائل را پنهان می کنیم چون می ترسیم با طرح مسائل ، رابطه ما آسیب ببیند. اما این روش درستی نیست. در اولین فرصت و در بهترین زمان ممکن ـ زمانی که همسرمان عصبانی ،خسته و کلافه نیست ـ با او حرف بزنیم تا مشکلات برطرف بشود و ترس ، جای شادی های زندگی ما را نگیرد.
بازی جدید ،قوانین جدید !
من نمی توانم به خاطر این که همراه او به خانه مادر و پدر و یا خواهر و برادرش بروم ،دوره دوستانم را از دست بدهم. جمع های خانوادگی او به من ربطی ندارد... »
ـ به همدیگر فرصت بدهیم تا با شرایط و قواعد زندگی مشترک آشنا شویم و آن را قبول کنیم.
ـ سعی نکنیم برنامه و تصمیم های همسرمان را تغییر بدهیم فقط تلاش کنیم تا مسیر برنامه های را به سمت برنامه های دو نفری یا خانوادگی هدایت کنیم.
ـ در برنامه های گروهی همسرمان با دوستانش حضور داشته باشیم تا همراه بودن را کم کم یاد بگیریم.
ـ اگر آمادگی همراه شدن با او را نداریم ،با منطق به همسرمان بقبولانیم تا قانع شود.
ـ جر و بحث مخرب ترین روش حل مشکلات زناشویی است ، چون نتیجه بر عکس است.
ـ قبل از این که حسابش را برسید!
فقط منتظرم بیاید تا تکلیفم را معلوم کنم.
وقتی گذشت کردن را فراموش می کنیم یا آن را برای داشتن زندگی زناشویی شاد و موفق خرج نمی کنیم ،شادی و محبت از پنجره آشیانه ما پر می کشد. خط و نشان کشیدن های نامهربانانه ما ،غضب کردن های بی دلیل و جنجال هایی که نتیجه جز دوری بیشتر ما از هم ندارد ،همگی نشان می دهد که به خاطر هم گذشت نمی کنیم. برای این که همسر با گذشتی باشیم ،فقط همین نکته را به خاطر بسپاریم که : « قبل از هر واکنشی و تصمیم گیری ای ،خودمان را جای طرف مقابل بگذاریم. » شک نکنیم که به راحتی از خطای او می گذریم.درست است که همیشه حق با همسر مانیست ، اما به متهم فرصت دفاع بدهیم. این مفهوم ساده گذشت است.
به هم نخندیم ،با هم بخندیم
« قرار بود یک کیلو خیار برای مهمانی بخری نه برای سالاد. شد یک بار درست انتخاب کنی و بخری ؟»
اگر قرار باشد برای هر اشتباه کوچک ،همسرمان را مسخره کنیم ،زندگی شاد و آرامی نخوهیم داشت. با هر بار مسخره کردن ، یک قدم از همدیگر دور می شویم و حرمت های بین ما برداشته می شود. پس به جای مسخره کردن ،فقط درباره مسائل دوستانه حرف بزنیم و طوری برنامه ریزی کنیم که بیشتر در کنار هم باشیم تا با سلیقه هم آشناتر بشویم.
مشکلات اقتصادی را با هم حل کنیم.
آمارها نشان می دهد 80 درصد اختلافات زوج ها ( بویژه در سال های اول ازدواج ) مشکلات اقتصادی است به طور متوسط هر 6 ماه یک بار زن و شوهر چنان بر سر مشکلات اقتصادی مالی با هم مشاجره می کنند که برخی از این مشاجره ها به میز دادگاه ختم می شود. برای جلوگیری از این جنگ فرسایشی ( که نتیجه ای جز فروپاشی خانواده ندارد ) چند نکته را به خاطر بسپاریم :
ـ تنگناهای مالی فقط مختص خانواده ما نیست ؛دیگران هم این مشکل را دارند اما برای آن چاره اندیشی می کنند.
ـ مشکلات مالی خانواده نباید پیش بچه ها مطرح شود ، چون آنها نمی توانند برای این مسائل چاره جویی کنند و فقط دچار اضطراب می شوند. راه های بهتری برای آشنا کردن فرزندان با مشکلات اقتصادی خانواده وجود دارد.
ـ بهترین کسانی که می تونند ما را در حل مشکلات اقتصادی کمک کنند ، اول والدین و بعد دوستان مورد اعتماد ما هستند. پس بهتر است از آنها کمک بگیریم ،چون حتی اگر نتوانند از نظر مالی به ما کمک کنند ،همفکری آنها راهگشا خواهد بود.
ـ مشکلات مالی به شکلی قابل حل است ،اما خانواده از هم پاشیده به سختی دوباره شکل می گیرد.
نفس بکش آزاد باش
برای همه ما پیش امده که نتوانسته ایم آن طور که باید ابراز احساسات کنیم. ار این ناتوانی در ابراز احساسات به « عادت » تبدیل شود ،نمی توانیم با دیگران ـ به ویژه همسرمان ـ ارتباط برقرار کنیم و رابطه ما به رابطه ای سرد و خشک ،بی روح ،زننده و آزار دهنده تبدیل می شود. زندگی ما زمانی شاد می شود که به راحتی ابراز احساسات کنیم و به همسرمان بفهمانیم که او را دوست داریم ،از او سپاسگزاریم و زحمت های او را می بینیم. دلخوری ها را هم باید راحت مطرح کرد تا از بین بروند و جایگزین شادی های ما نشوند.
فراموش کنیم و صبور باشیم.
اگر فقط به یاد لحظه های بد زندگی باشیم یا با خاطرات خوب گذشته زندگی کنیم و افسوس از دست دادن لحظه های خوب گذشته را بخوریم ،نه تنها دردی از ما دوا نمی شود بلکه حالا را هم از دست می دهیم. زوج هایی که خیلی زود دلخوری ها را فراموش می کنند. برای آینده بهتر برنامه ریزی می کنند ، زوج های شاد و موفقی هستند. فقط باید درسی را که از آن لحظه های تلخ می آموزیم ، به یاد داشته باشیم ولی تلخی آن را از یاد ببریم. سخت است اما اگر هر بار که یاد آن دعواها و دلخوری ها افتادید ، زود به اتفاق بهتری فکر کنید ، کم کم خاطره های بد برای تان کمرنگ می شوند.
صبر هم از ابزارهای مهم رسیدن به شادی و موفقیت در زندگی زناشویی است. زمانی می توانیم درست تصمیم بگیریم که آرام باشیم. مهمتر این که یادمان نرود بعضی افراد در مقابل آنچه از آنها خواسته می شود یا شرایطی که نمی توانند به هر دلیل با آن سازش کنند ،عصبانی می شوند ، جبهه می گیرند یا آن را پس می زنند. در این شرایط فقط باید «صبر » کنیم تا بعد از این که همسرمان از حالت دفاعی خارج شده ،با او صحبت کنیم.
من دوستم ، نه ارباب ، نه رقیب
زن و شوهری که با هم دوست هستند همدیگر را به انجام کاری مجبور نمی کنند توقع ها در این زندگی متعادل است. در رابطه دوستانه زن و مرد ، مسوولیت های زندگی را بر عهده هر دو نفر است و مرد یا زن به تنهایی وظیفه ای در قبال انجام کارها ندارند ،مثلاً مرد موظف نیست مخارج منزل را تامین کند و همسر از او تمام در آمد خود را پس انداز کند ، یا زن وظیفه ای برای انجام امور منزل بدون کمک همسرش ندارد. هر کس در حد توان و نیاز در همه امور منزل مشارکت می کند.
ـ با والدین همسرمان غریبه نیستیم ؛ مادر و پدر همسرمان مانند مادر و پدر خود ما محترم و دوست داشتنی اند.
ـ به عقاید همدیگر احترام می گذاریم ، حتی اگر درباره موضوعی نظر کاملا ، متضادی داریم. مخالفت باید به صورت یک پیشنهاد مطرح شود تا با تبادل نظر ، بهترین راه انتخاب شود.
و در پایان زندگی مشترک به راحتی می تواند زندگی ای شاد و ایده آل باشد اگر ما بخواهیم و برای آن تلاش کنیم.
منبع: کوچه ما شماره 15. 