بسیاری از نوجوان از بوی بدن خود رنج می‌برند. در زمان بلوغ، بوی بدن به دلیل افزایش هورمون‌هایی به نام آندروژن، به وجود می‌آید. این هورمون‌ها پیش از دوران بلوغ فعال نیستند، به همین دلیل است که بوی بدن برای کودکان مشکلی ایجاد نمی‌کند.
گرچه عرق به خودی خود بویی ندارد، اما باکتری‌ها از آن به عنوان محیطی برای رشد و تکثیر استفاده می‌کنند. بویی که به مشام شما می‌رسد محصول تجزیه پروتئین کراتین باکتری روی سطح پوست شما است. این بوی ناخوشایند می‌تواند به مسئله‌ای جدی در زندگی تبدیل شود!
هنگامی‌که بیرون از منزل کار می‌کنید و یا در گرما و زیر نور خورشید قرار می‌گیرید، بدن شما عرق تولید می‌کند. عرق کردن شیوه ایست که بدن برای تنظیم درجه حرارت به کار می‌برد. زمانی که عرق به باکتری‌های روی سطح پوست شما می‌رسد نوعی بو از خود ساطع می‌کند، که به آن بوی بدن می‌گوییم.
چرا پای من بو می‌دهد؟
تنها زیر بغل محل ایجاد بوی ناخوشایند نیست، بلکه وجود عرق در هر نقطه از بدن که فضایی مرطوب، تاریک و مناسب برای رشد باکتری وجود داشته باشد-مانند کشاله ران و پاها- باعث ایجاد بویی ناخوشایند می‌شود. بنابراین بهتر است بدن خود را با لیف حمام و صابون مرتب شست‌وشو دهید، به خصوص مناطقی از بدن که مستعد تعریق هستند.
به یاد داشته باشید که بوی بد پا می‌تواند باعث بد بو شدن کفش شود. از رفع کننده بوی بد پا استفاده کنید و در صورت امکان جوراب‌های ضخیم و جاذب رطوبت بپوشید.
راه مبارزه با بوی بدن چیست؟
اگر می‌خواهید بدن شما بوی نامناسبی ندهد، نکات زیر را رعایت کنید:
1. از ضد عرق استفاده کنید. ضد بوهایی که بدون نسخه فروخته می‌شوند، در از بین بردن بوی بدن مؤثر هستند. به برچسب آن‌ها توجه کنید؛ ضد عرق باید دارای نمک‌های فلزی ضد باکتری (مانند آلومینیوم یا روی) باشد. غلتک‌ها و مام‌ها بهتر از افشانه‌ها هستند و اثر طولانی مدت تری دارند.
2. پیش از آن که به رختخواب بروید از ضد عرق‌ها استفاده کنید، این‌گونه به محصولی که به کار برده‌اید اجازه می‌دهید که تأثیر خود را بگذارد. اگر صبح بعد از دوش گرفتن از محصولات ضد عرق استفاده کنید عرق‌های انباشته شده ضد عرق را با خود می‌شویند و شما را در برابر تعریق روزانه بی‌دفاع باقی می‌گذارند. به خاطر داشته باشید که خوشبوکننده‌های بدن مانع تعریق نمی‌شوند، بلکه مانع متصاعد شدن بوی بدن می‌شوند؛ در حالی که ضد تعریق‌ها موادی شیمیایی هستند که تعریق را کاهش می‌دهند. در اکثر موارد ضد تعریق‌ها حاوی خوشبوکننده نیز هستند که بوی بدن را دفع می‌کند.
3. زیر بغل خود را خشک نگه دارید؛ زیرا خشک بودن محیط، تکثیر باکتری‌ها را کاهش می‌دهد.
4. اگر عامل اصلی تعریق شما انجام فعالیت‌های ورزشی است، لباس‌های ورزشی خود را مرتب بشویید؛ زیرا لباس‌های آغشته به عرق نیز می‌تواند محلی برای رشد باکتری‌ها باشند.
5. رژیم غذایی خود را تغییر دهید. گاهی اوقات غذاهای چرب، روغن‌ها و یا مواد غذایی با بوی تند همچون سیر، زردچوبه و یا پیاز می‌توانند از منافذ پوست تراوش کرده و باعث ایجاد بوی بدن شوند. (پیش از تغییر رژیم غذایی خود با پزشک و یا متخصص تغذیه مشورت کنید.)
6. در صورت امکان، در طول روز، زیر بغل را چند بار با یک پارچه یا حوله خیس، پاک کنید. به این ترتیب، مواد بودار زیر بغل و بسیاری از باکتری‌های تولید کننده بو از بین می‌روند.
7. به عنوان یک مراقبت اضافی، می‌توانید کمی‌الکل به زیر بغل یا نواحی بودار که محل تجمع باکتری‌هاست، بمالید.
8. مرتب موهای زائد زیر بغل را اصلاح کنید تا از تجمع باکتری و در نتیجه تولید بوی ناخوشایند جلوگیری شود.
9. از محلول آب و پراکسید هیدروژن برای مبارزه با بوی بدن استفاده کنید. برای ساختن این محلول یک قاشق چای خوری پراکسید (3%) را با یک فنجان آب ترکیب کنید. سپس از این محلول در نقاط مستعد تعریق استفاده کنید. این محلول باکتری‌های مولد بو را از بین می‌برد.
10. اگر بیش از حد تعریق می‌کنید (به این مشکل هیپرهیدروز می‌گویند) با پزشک مشورت کنید. روش‌های درمانی زیادی برای مبارزه با این مسئله وجود دارد. همچنین مشکلات پزشکی خاصی می‌تواند منجر به تعریق زیاد شود، پزشک می‌تواند ضمن تشخیص علت، درمان مؤثری نیز تجویز کند.
شاید در بعضی از جوامع داشتن بوی بدن امری طبیعی و قبول شده باشد؛ اما امروزه در بسیاری از جوامع این امر ناخوشایند محسوب می‌شود و باعث ناراحتی اطرافیان می‌شود. بسیاری از مذاهب نیز توصیه‌هایی جدی در مورد حفظ پاکیزگی و رعایت بهداشت دارند.
بهترین روش برای مبارزه با بوی بدن پیشگیری از آن است. برای بسیاری از نوجوانان رعایت صحیح بهداشت، شست‌وشوی مرتب بدن و استفاده از مواد ضد تعریق کفایت می‌کند.