چرا به دگرگونی هوا حساس هستیم؟

تا کنون پژوهشگران حساس بودن به دگرگونی آب و هوا را به دقت بررسی نکرده بودند و نمی دانستند چرا برخی مردم به هنگام دگرگونی های جوی و رگبار و طوفان عصبی می شوند و پس از بارش باران آرام می گیرند.
از مدت ها پیش می گفتند که بادهای گرم و شک ناحیة اتریش و بادهای شرقی آفریقا که از ناحیة صحرای آفریقا می وزند، تعادل مردم آن مناطق را بر هم می زنند و البته با شکایت مبتلایان به رماتیسم هم آشنا هستیم که هنگام باریدن باران گویی رطوبت به مغز استخوان هایشان نفوذ می کند. عده ای هم واقعا روحیه و خوی و خصلتشان به چگونگی هوا بستگی دارد. ولی آیا این گفته ها حقیقت دارند و اگر پاسخ مثبت باشد، چرا؟
پروفسور بیل ره آمریکایی اثر هوا بر روی سازوارة انسان را به عوامل بسیاری نسبت می دهد: پیش از همه، کاهش ناگهانی دمای هوا، باعث تنگی عمومی عروق می شود که بر قلب اثر می گذارد و ممکن است به انقباض و تنگی سرخرگ های اکلیلی بیانجامد. در حالی که افزایش ناگهانی دما همراه با گشادگی رگ های خون و کاهش کار قلب است. این دو اثر دارای بازتاب و عواقب فیزیولوژیکی هستند. تنگ شدن عروق، اضطراب و دلواپسی ایجاد می کند و گشادگی عروق احساس خستگی به دنبال دارد.
پروفسور ویلیام کینتینج معتقد است، موج ناگهانی هوای گرم، مراحا نهایی بیماری های شدید و خطرناک را تسریع می کند و موج ناگهانی هوای سرد، یکی از مهم ترین عوامل مرگ و میر سالمندان است.
در این زمینه یون های اتمسفری هم نقش دارند که غالبا اشتباه توضیح داده می شود. این یون ها بسیار نادرند، یعنی در هر 500 میلیون مولکول هوا، فقط یک یون اتسفری وجود دارد. به نظر می رسد که این یون ها بر روی سازواره نقش مهمی ایفا می کنند. چندین سال پیش، پژوهشگران اتحاد شوروی تلاش کردند تعدادی موش صحرایی را در هوایی کاملا پالوده از هر یونی، پرورش دهند. نتیجة آزمایش این شد که موش ها پیش از رشد کامل بمیرند.
جبهه های هوای مخالف در میان لایه هایی از دماهای مختلف اصطکاک ایجاد می کنند. این اصطکاک، الکترون های منفی مولکول های هوا را جدا می-کند و نوعی الکترون های مثبت به بار می آورد که ظاهرا آثار نامطلوبی در بدن ایجاد می کنند. صاعقه این یون ها را منهدم و باران آن ها را ته نشین می کند و به همین دلیل است که بعد از طوفان و رگبار، احساس آرامش دست می دهد و اما آلودگی و ذرات غبار که در هوا معلق می مانند و تنفس را مختل می کنند، ناراحتی های دیگری نیز به بار می آورند، زیرا الکترون های منفی تمایل دارند به این ذرات بچسند و ناراحتی های دیگری بر مشکلات تنفسی می افزایند.
به نظر پروفسور ره، چنین می نماید که یون ها بر کارکرد مغز و غده های درون ریز، اثر می گذارند زیرا یون های مثبت، ترشح سروتونین را برمی انگیزند. این هرمون نقش مهمی در بسیاری از کارکردهای بدن انسان به ویژه القای خواب دارد. مسئله وقتی پیچیده تر می شود که بر این عوامل، اثر میدان ها مغناطیسی و اختلال های ناشی از آن را نیز بیفزاییم.