مجموعه توریستی گنو

منطقه حفاظت شده گنو

منطقه حفاظت شده گنو در استان هرمزگان واقع است. این منطقهٔ حفاظت‌شده در 29 کیلومترى شمال غربى شهرستان بندرعباس واقع شده است. این کوه در مقایسه با آب و هواى گرم بندرعباس داراى آب و هواى نسبتاً معتدل است و به همین مناسبت از اهمیت خاصى برخوردار مى‌‌باشد. پوشش گیاهى آن بسیار جالب و قابل‌توجه است؛ به طورى که ادارهٔ‌ محیط زیست هرمزگان براى حفظ و حراست از آن‌ها تمام پوشش گیاهى این منطقه را مورد حفاظت و کنترل خود در آورده است.
تنوع پوشش گیاهى این کوه، از دامنه تا قلهٔ کوه، مشتمل بر انواع درختان گرمسیرى، ‌ استپ بیابانى، استپ کوهپایه‌‌اى و گونه‌هاى گیاهى نواحى سردسیرى است. در دامنهٔ کوه، ابتدا بوته‌هاى پراکنده‌اى رشد کرده‌اند که انواع خانوادهٔ گندمیان، گون و تک درخت‌هاى مغیر (مغیلان) در میان آن‌ها وجود دارد. بالاتر از دامنه، نوع گیاهان تغییر مى‌کند؛ به طورى که در ارتفاع 1800 مترى، بادام وحشى گونهٔ غالب را تشکیل مى‌دهد؛ در حالى که دیگر گونه‌هاى یاد شده، ‌ در ارتفاع 2300 مترى مشاهده مى‌شوند. به علت کاهش دما، درختان سردسیرى نظیر کاج، سرو، زیتون وحشى و شمشاد وحشى به صورت انبوه روییده‌اند. انبوهیِ این درختان در استان هرمزگان تعجب‌آور است. درختان این ناحیه هرازگاهى در اثر صاعقه در وسعت زیادى آتش مى‌‌گیرند. از گیاهان دیگر ارتفاعات گنو، انواع گیاهان دارویى است که مورد توجه محققان و پژوهشگران مى‌باشند.

کوهستان گنو یکی از جالبترین نمونه های معرف رشته کوههای زاگرس بشمار می آید. این کوهستان در جنوب شرقی رشته زاگرس واقع شده است. کوه گنو پس از کوههای هماگ 3267 متر، کوه سیرو 2972متر، کوه شب 2731 متر، کوه نیان 2642 متر، کوه باز 2437 متر، ششمین کوه مرتفع استان هرمزگان می باشد. گنو از نظر مکانی در شمال غربی شهر بندرعباس قرار گرفته است و جاده اصلی بندرعباس به سیرجان از شرق و جاده بندرعباس به بندر لنگه از جنوب آن می گذرد. کوهستان گنو با ابعادی معادل 34 کیلومتر طول و 5 تا 15 کیلومتر عرض، مساحتی بالغ بر 350 کیلومتر مربع را در بر می گیرد.
چند راه دستیابی به قله گنو
جبهه جنوبی : از طریق جاده بندرعباس به بندر لنگه ( روستای ایسین ، تازیان ) و جاده کوهستانی ایستگاه تلویزیون ( 32 کیلومتر ) – پاسگاه محیط بانی سرحد گنو – چشمه رمر- چشمه سرچربه – سنگ قرار- قله نصیری

جبهه جنوبی : از طریق جاده بندرعباس به بندر لنگه ( روستای ایسین ، تازیان ) و جاده کوهستانی ایستگاه

تلویزیون ( 32 کیلومتر ) – پاسگاه محیط بانی مرکزی ( واقع در ابتدای جاده ایستگاه ) – آب بند چوبی – مسیل تنگ سیاه – دره تنگ سیاه – چشمه پرکوه – سنگ قرار – قله نصیری

جبهه جنوبی : از طریق جاده بندرعباس به بندر لنگه ( روستای ایسین ، تازیان ) و جاده کوهستانی ایستگاه

تلویزیون ( 32 کیلومتر) – پاسگاه سر محیط بانی ( واقع در ابتدای جاده ایستگاه ) – آب بند چوبی – مسیل تنگ سیاه – دره تنگ سیاه – چشمه پرکوه – صعود جبهه جنوبی قله قلات سرپهن – عبور از خط الراس مرکزی – قله نصیری

جبهه شرقی ( یال آبگرم ) : از طریق کیلومتر 25 محور اصلی بندرعباس به سیرجان – آبگرم گنو – چشمه انارون – گردنه کهنوج – روستای کهنوج بالا – قله سرجوتون- جاده آسفالته ایستگاه تلویزیون – در جهت غرب قله های بازگرد – دو برار – زندان زرد – قلات نصیری

جبهه شمالشرقی ( تنگ باغ ) : از طریق کیلومتر 30 محور اصلی بندرعباس به سیرجان – 12 کیلومتر جاده خاکی در جهت غرب – روستای تنگ باغ – روستای کهنوج بالا – قله سرجوتون – جاده آسفالته ایستگاه تلویزیون – در جهت غرب قله های بازگرد – دو برار – زندان زرد – قلات نصیری

جبهه غربی ( سلکوه ) : از طریق جاده بندرعباس به بندر لنگه ( روستای ایسین ، تازیان ) – روستای قلات بالا – به موازات ریل قطار – روستای سلکو – چشمه سلکوه – صعود خط الراس غربی ( قلل: سلاورو ، قلات سرپهن ، قلات نصیری )

قلل معروف منطقه : قلات نصیری 2349 متر، استیری 1546 متر، قلات سرپهن 2175 متر، دو برار 2282 متر، بازگرد 2233 متر ، زندان زرد 2309 متر، تاسیسات صدا و سیما 2330 متر، سرجوتون 2254 متر، کهنوج 1813متر، سه سرخ 1122 متر، گودبونی 1895 متر

کانونهای زیستی پیرامون و داخل منطقه حفاظت شده گنو
دامنه جنوبی : روستاهای ایسین، هرمودرایسین، پاتل ایسین، دربهو، درگیر، تازیان بالا، تازیان پایین بنوبند پاسنگ، پاتل بنوبند، پس ریغ، بنوبند، پشته مولا ، پاکم، در سوزنگ، چاهنو، مغ کمال، درمغ، قلات بالا، قلات پایین، کنارو، لاور میشو، پابند، رمر، پرکوه، پهنه گلکو،هوبیر، چاهو …

دامنه غربی : روستاهای تیکوه، سلکوه

دامنه شرقی : روستاهای تهلو، دزک ، گنو (آبگرم)، انارون

دامنه شمالی : روستاهای فین ، سیاهو ، سرزه ، رضوان ، تنگ باغ ، کهنوج ، گشتکاران ، پشتنگ ، بندرآگاه جونگان ، گرد گنو ، کلمو ، هومرغ ، هرمودرگنو

پوشش گیاهی و رستنیها
فلور کوه گنو متجاوز از 360 گونه از گیاهان آوندی که معدودی از آنها سرخس ها و بازدانگان و قسمت عمده آنراگیاهان گلدار تشکیل می دهند. همانگونه که معمول مناطق خشک و بیابانی است دو گروه بوته های چوبی و درختچه ها و گیاهان کوتاه عمر یکساله از بیشترین تنوع برخوردارند. بعلت موقعیت بینابینی کوه گنو در بین دو پهنه اصلی ( رویشی صحار سندی و ایرانو تورانی ) و بدلیل تغییرات ارتفاعی سریع از سطح دریا که بیش از 2300 متر می رسد و ایجاد میکروکلیماهای متفاوت در جهات جغرافیایی دره ها و شیب ها، این منطقه از نظر جغرافیای گیاهی ، با ویژگیها و تنوع چشمگیری مواجه شده است.

رستنیهای گنو : پرسیاوش ، سرخس معطر، گون گاوی ، زیره ، آویشن بومادران ، پونه، استبرق ، اورس ،کنار، مسواک ، پرخ ، آکاسیا ، ناترک ، بنه ، بادام کوهی ، رزوک و …

گیاهان انحصاری ایران که در گنو یافت می شوند : بادام وندلبو ، پامچال صخره ای ، مهرخوش

چشمه‌های آب گنو
چشمه آب معدنی گنو در فاصله 34 کیلومتری شمال شرقی شهر بندرعباس واقع در بخش مرکزی شهرستان بندر عباس و یکی از نقاط دیدنی استان هرمزگان در جنوب ایران است.
این چشمه آب معدنی در کناره راه بندرعباس به سیرجان واقع شده‌است. این چشمه در دره ای قرار دارد که کوه گنو و ارتفاعات سخت آهکی‌اش از شمال و جنوب آن را در بر گرفته است.
از آب این چشمه، جهت آبیاری نخلستان و استحمام استفاده می‌شود. آب چشمه گنو از دسته آبهای گوگردی خیلی گرم، کلر و سولفات، کلسیک گوگردی محسوب می‌شود.
این چشمه دو استخر زنانه و مردانه نسبتاً بزرگ دارد که به تأسیساتی مانند چندین رواق کوچک برای استراحت و اقامت مسافران، محل فروش نوشیدنی و غیره تجهیز شده است. محوطهٔ اطراف چشمه پر از درختان نخل زیبا و سبز است. پساب این چشمه پس از خارج شدن از استخرها مانند رودخانه کوچکی پس از طی چند کیلومتر با آب نسبتاً زیادی به صورت آبشار کوچکی به پایین سرازیر می‌شود.

آدرس: 29 کیلومتری شمالغرب شهرستان بندرعباس