مثل داستان فیلم های جیمز باند است: یک میلیاردر کاریزماتیک می خواهد شبکه ای از تونل های پیشرفته را در زیر شهرهای آمریکا بسازد و دشمنانش را از این طریق نابود سازد. اما خب این داستان یک فیلم جریان ساز تابستانی نیست. این آخرین ایده بزرگ ایلان ماسک است (دشمن ماسک اما ترافیک است).
به جز ساختن خودروهای الکتریکی، پرتاب کردن موشک به فضا و مسکونی سازی مریخ، ماسک می خواهد تونل سازی را از نو ابداع کرده و برای همیشه ترافیک های کشنده سطح شهر را از بین ببرد.
فقط می دانیم که شرکت جدید ماسک با اسم فوق العاده خلاقانه اش یعنی Boring Company قرار است این کار را انجام دهد، باقی اش اصلا مشخص نیست، در حدی که احتمالا خود ماسک هم نمی داند.
او در ماه فوریه پیرامون فعالیت شرکت خود گفت: «ما تازه داریم سر در می آوریم که برای بالا بردن سرعت تونل سازی باید چه کاری کنیم، فکر می کنم چیزی بین 500 تا 1000 درصد سریع تر.» ماسک با صداقت کامل می گوید: «ما هیچ ایده ای نداریم که داریم چه کاری می کنیم، می خواهم رک بگویم.»
«ما هیچ ایده ای نداریم که داریم چه کاری می کنیم» احتمالا جمله مناسبی برای اطمینان بخشیدن به کسانی که توسعه شهر را به دست دارند نیست چه رسد به نماینده های شهر هاوتورن. هاوتورن یکی از شهرهای حوالی لس آنجلس است که اسپیس اکس در آن واقع شده و اولین حفاری بورینگ کمپانی نیز در این شهر قرار است انجام شود.
ماسک می خواهد دو مایل فراتر از ناحیه ای که در اختیار اسپیس اکس قرار دارد حفاری کند و از همین جهت شورای شهر هاوتورن از ماسک توضیحاتی خواست. برای ارائه توضیحات بیشتر، ماسک نایبی از سوی بورینگ کمپانی فرستاد تا در شورای شهر سخنانش را ارائه دهد.
جانشین شهردار هاوتورن، حیدر عواد پیش از گوش دادن به صحبت های نماینده ماسک گفت: «اگرچه ما در مورد این پروژه نوآورانه بسیار هیجان زده هستیم، ولی می خواهیم به عنوان شورای شهری که انتخاب شده تا رویه قانونی را دنبال کند، از این مسئله مطمئن شویم.»
اگرچه اعضای شورای شهر در این جلسه 42 دقیقه ای واقعا هیجان زده شده بودند ولی متوجه شدیم که شرکت حفاری ایلان ماسک باید زیرساخت های بسیاری را فراهم کرده و تلاش های بسیاری کند تا اولین تست تونل ها تکمیل شود.
اول از همه، چرا؟
رانندگان لس آنجلسی سالانه 100 ساعت را در ترافیک کشنده خیابان های شهرشان می گذرانند و ماسک می خواهد این را همه بدانند. او که هیچگاه یک کاری را به طریق ساده اش انجام نداده، معتقد است بهترین راه مقابله با این ترافیک، ساختن شبکه ای زیر زمینی است. ساختن شبکه ای که حتی تا 30 لایه عمق دارد.
برای مسیرهای کوتاه، ماسک تصور می کند که ماشین سوار بر یک آسانسور می شود و به زیر زمین می رود، سپس روی اسکیت های الکتریکی حرکتی ثابت روی ریل با سرعت 200 کیلیومتر بر ساعت خواهد داشت. اما برای سفرهای طولانی تر (مثل نیویورک تا واشنگتن)، بورینگ کمپانی می خواهد تونل هایش را به فناوری هایپرلوپ مجهز سازد.
اگر نمی دانید هایپرلوپ دقیقا چیست، در واقع نام یک فناوری جدید مطرح شده توسط ماسک است که می تواند انسان ها و بارها را در تونل هایی با فشار هوای خاص تا سرعت 1125 کیلومتر در ساعت حرکت دهد.
ماسک می گوید راه رسیدن به این ها، ساخت تونل است و برای ساخت تونل نیز باید سرعت و بهره وری و هزینه ساخت حفره های بزرگ را کم کنیم. البته که او مثل همیشه نسبت به موضوع خوش بین است. وی در سخنرانی تد خود گفت: «کاملا دشوار است که تونل ها را به حالت عادی حفر کنیم. من فکر می کنم باید حداقل ده برابر در هزینه های حفر هر مایل تونل صرفه جویی کنیم.»
برای اینکه چنین اتفاقی رخ دهد، ماسک یک ماشین حفاری در ماه می خریداری کرد و پس از بازسازی به آن اسم گودو را داد. اما او منتظر کسی نمی ماند.
خب، این تونل چیست؟
بورینگ کمپانی قصد دارد تا تونلی آزمایشی در عمق 6 الی 7 متری زمین به طول 3 کیلومتر بسازد. هدف این است که عرض آن 3.5 متر یا به اندازه یک لاین استاندارد بزرگراهی باشد. برت هورتون، مدیر ارشد بخش ساخت و ساز اسپیس اکس می گوید نیازی نیست این مسیر عریض تر باشد چون درون تونل ها نیازی به شانه راه نیست.
اما با این حال نه ماسک و نه بورینگ کمپانی کار عجیب غریبی انجام نمی دهند. هورتون می گوید ماشین حفاری ما قبلا آزمون پس داده و پیشتر در کالیفرنیا حفاری کرده است و همه چیز شبیه به قبل بوده. او با تاکید می گوید: «ما قرار نیست چرخ را دوباره با آن اختراع کنیم.»
حفر این تونل اما به بورینگ کمپانی کمک خواهد کرد تا آن ها بتوانند توانایی های ماشین را متوجه شده و راه هایی برای پیشرفت آن پیدا کنند. هورتون همچنین به اعضای شورا گفت پروسه تونل زنی که حدودا 8 ماه طول می کشد، می تواند ثابت کند آن ها قادر هستند پروژه های تونل زنی امن، مورد اطمینان و کم هزینه نسبت به شیوه های سنتی را اجرا کنند.
چطور آن را می سازند؟
هورتون زمان زیادی را اختصاص داد تا به مقامات هاوتورن نشان دهد این عملیات قرار نیست به کسی آسیبی برساند. بیشتر کارها در زمین اسپیس اکس انجام می شود و همه خاک و سنگ ها قرار است در همان ناحیه انباشته شود. گودو آنقدر در عمق زمین قرار می گیرد که هیچ کس حتی آن را احساس نمی کند. و البته که آن ها با دقت حواسشان را به سطح زمین خواهند کرد تا یک مرتبه شاهد نشستی غیر منتظره نباشند.
نباید فراموش کرد که در عمق زمین چه چیزهایی ممکن است وجود داشته باشد. لوله های آب، گاز، کابل های پرفشار برق، فاضلاب، خطوط تلفن و فیبر نوری و... همگی در زیر زمین قرار دارند. بورینگ کمپانی با 19 سازمان که در این مسیر خطوط خود را دارد تماس گرفته و مسئله را مطرح کرده. تصور کنید یک مرتبه آب آشامیدنی شهر با فاضلاب ترکیب شود یا برق یک ناحیه برای چند روز قطع شود. همین ها کافی است تا کار بورینگ کمپانی شروع نشده تمام شود.
هورتون چندین دقیقه وقت گذاشت تا بگوید که بورینگ کمپانی در تلاش است همه این راهکارهای امنیتی را پیش از شروع حفاری به کار گیرد: «ما می خواهیم این تونل ها به شکل مسخره ای امن باشند. من می خواهم قادر باشم که دست بچه های 3 و 5 ساله ام را بگیرد و تونل را به آن ها نشان دهم.»
سازمان ایمنی و بهداشت شغلی کالیفرنیا اجازه حفاری در محدوده شهری و خارج از ملک اسپیس اکس را داده اما گویا تا شورای شهر آن را تصویب نکند قرار نیست پروسه ادامه یابد.
اگرچه شورای شهر بسیار هیجان زده به نظر می رسد اما شروطی را برای ادامه روند طراحی مطرح کرده است: «ما می دانیم که شما دوست دارید سریع حرکت کنید. ما دوست داریم با اطمینان پیش برویم و بدانیم که همه چیز به شیوه و راه درستش انجام می شود.»
بعد از این چه؟
قدم بعدی بورینگ کمپانی برای تست تونل: همکاری با سازمان ها، پاسخ دادن به چند سوال کتبی شورای شهر و انتظار برای کسب جواز.
با این حال، بورینگ کمپانی تاکید دارد که تست تونل آن ها برای استفاده انسانی نیست و فقط و فقط به منظور اثبات کارکرد درست آن است تا در آینده بتوانند آن را اجرا کنند. پس قرار نیست هیچ تاثیری روی جامعه بگذارد، قرار نیست انضباط شهری را تحت تاثیر قرار دهد یا هیچ کار خاصی نمی کند جز اثبات طرح ماسک برای حفاری کم هزینه.
لس آنجلس می تواند زمین تمرین خوبی برای بورینگ کمپانی باشد چون خاک این ناحیه هر چیزی که فکر کنید را شامل می شود. از خاک سخت گرفته تا شن و سفره های آبی و نفتی و منابع گسترده گازی. به عقیده تام نف، مهندس عمران شرکت OckhamKonsult ماسک باید شانس بیاورد که آژانس ها به او اجازه این حفاری را بدهند.
اما هاوتورن هیجان زده است عضو ارشد شورای این شهر می گوید: «شما به سراغ خلاقیتی رفته اید که پیش از این تا به حال اتفاق نیافتاده بود.»
اما خب پیش از اینکه بورینگ کمپانی بتواند حفره هایش را در زمین ایجاد کند، باید از دل بوروکراسی و ادارات دولتی حفره ای به بیرون بزند.
