توصیه‌ به باردار‌ها

دکتر آفت دنیوی

آنفلوانزا یک بیماری عفونی مجاری تنفسی است که در اثر گروهی از ویروس‌ها ایجاد می‌شود. این ویروس به سه نوع A و B و C تقسیم شده است که نوع A و B عامل عفونت‌های بیمه‌گر (اپیدمیک) هستند و معمولاً در اواخر پاییز و در فصل زمستان اتفاق می‌افتند.

در آمریکا سالانه 20-50 درصد مردم به آنفلوانزا مبتلا و  بیش از 200/000 نفر بستری می‌شوند و حدود 36000 نفر در اثر این بیماری می‌میرند. در سال 2009، همه‌گیری آنفلوانزای خوکی با یک آنفلوانزای نوع  A،  ایجاد شد چون این ویروس در خوک‌های آمریکای شمالی بیماری ایجاد کرده بود به این نام خوانده شد؛ اما نحوه انتقال کاملاً از انسان به انسان بود.

آنفلوانزای A معمولاً در زمستان ظاهر می‌شود و تهدید‌کننده زندگی نیست؛ مگر اینکه خود ریه را درگیر کند. علائم شایع عبارتند از: تب، بدن درد، سرفه خشک، گلو درد و آبریزش. راه‌های انتقال از طریق ترشحات عطسه، سرفه  و بزاق می‌باشد.

جلوگیری از انتقال بیماری

1- رعایت اصول بهداشتی، از جمله شستن مرتب دست‌ها با آب و صابون، پاک کردن گوشی تلفن، سطوح و دستگیره‌ درها، استفاده از ماسک در افراد مبتلا و کم کردن تماس با دیگران. 2- واکسیناسیون 3-استفاده از داروهای ضدویروس. با توجه به اینکه بزاق و ترشحات مخاطی فرد مبتلا می‌تواند بیماری را منتقل کند، پاک کردن سطوح و طریقه صحیح جمع‌آوری زباله و دستمال کاغذی‌های آغشته به ترشحات این افراد مهم است و فرد مبتلا باید ظرف غذا، لیوان و حوله خود را کاملاً جدا نموده و از تماس نزدیک با سایر افراد خودداری کند.

واکسیناسیون به خصوص در فصولی که بیماری امکان همه‌گیری پیدا می‌کند، روش خوبی برای جلوگیری از ابتلاست و در افراد زیر بایستی حتماً انجام گردد: 1- زنان باردار (در هر هفته بارداری که باشند) 2- افراد بالای 65 سال  3-‌افرادی که بیماری زمینه‌ای مثل دیابت و بیماری‌های قلبی یا ریوی دارند.  4- افرادی که در مراکزی مثل مهدکودک یا خانه سالمندان کار می‌کنند. 5- کارکنان مراکز بهداشتی.

تا به حال هیچ عارضه‌ای از واکسیناسیون آنفلوانزا، به خصوص در خانم‌های باردار گزارش نشده است. واکسن تزریقی حاوی ویروس مرده است و به ندرت ممکن است تب، واکنش‌های حساسیتی ایجاد کند و اثر ناهنجاری‌‌زایی روی جنین ندارد. (البته داروی استنشاقی به صورت اسپری داخل بینی که از ویروس ضعیف‌شده بیماری تهیه شده است نیز وجود دارد که به اندازه داروی تزریقی پذیرفته شده نیست).

واکسن، دو هفته پس از تزریق در مورد آن دسته از ویروس‌ها که علیه آنها ساخته شده است (نه برای کلیه ویروس‌ها) مؤثر واقع می‌شود و طبعاً نمی‌تواند از انواع آنفلوانزا جلوگیری کند و واکسیناسیون هر سال باید تکرار شود.

 درمان دارویی در بارداری

در مورد اثر آنفلوانزا روی جنین، اگر تب مادر بالا باشد، خطرناک است و چند مورد از افرادی که مادرانشان در زمان بارداری دچار آنفلوانزا شده‌اند، بعدها دچار شیزوفرنی که یک بیماری روانی با طیف گسترده است، گردیده‌اند. بهترین زمان تزریق واکسن، دو ماه قبل از فصل شیوع آنفلوانزاست.

در مورد درمان دارویی ضدویروسی برای معالجه آنفلوآنزا، تقریباً تمام انواع داروها، در حاملگی جزء رده C داروئی بوده و زمانی که واقعاً احساس شود یک خطر جدی مادر را تهدید می‌کند، و ممکن است تب بالا و عفونت ریوی او را درگیر کند یا مادر دچار بیماری زمینه‌ای مثل ایدز باشد، بایستی مورد مصرف قرار گیرند. در 48 ساعت اول شروع علائم بیماری، بایستی داروها را شروع کرد و دست‌کم تا 10 روز ادامه داد. در صورت تب بالا یا ذات‌الریه ناشی از ویروس فرد باید در بیمارستان بستری گردد.

نتیجه

واکسیناسیون، رعایت نکات بهداشتی، استراحت و مصرف مایعات فراوان می‌تواند عوارض ناشی از آنفلوانزا را کاهش دهد. تزریق واکسن در حاملگی بلامانع و حتی الزامی است.