این پل در بخش معمولان از توابع شهرستان پلدخترواقع شده است.پایه های آن بصورت بیضی شکل است و از ویژگی های آن می توان به وجود سکویی در داخل دو پایه اصلی پل نام برد . این سکو از 12 پله ساخته شده وکاربرد آن دقیقاً روشن نیست ولی احتمالاً به عنوان پشت بند از آنها استفاده شده است . رنگ ملات پل در قسمت پایه ها متمایل به قرمز رنگ است که به علت ترکیب آن با یک نوع شنهای قرمز رنگ و همچنین یک نوع گیاه به نام تره پی Tarahpey استفاده شده است . کتیبه ایی در قسمت غربی پل بر سینه کوه بالاتر از مسیر گذر روی پل به طرف شمال غربی آن به دستور بدر بن حسنویه نوشته شده است و قرینه آن در قسمت جنوب بر سینه کوه وجود داشته که متأسفانة به علت عملیات راهسازی تخریب گردیده است . این پل در ادوار مختلف مورد استفاده قرار گرفته است بیشتر قسمتهای آن مربوط به زمان بدر بن حسنویه ( 374 هـ .ق ) می باشد .این بنا به شماره 2586 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
