.به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری،چهارمین دوره کارگاه آموزشی آشنایی با روش های علمی در هنر و باستان سنجی در پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری برگزار شد منیژه هادیان دهکردی دبیر علمی کارگاه، با تشریح مطالعات انجام شده بر روی بقایای مرد نمکی زنجان گفت: نخستین پرسشی که بعد از کشف مرد نمکی زنجان و انتقالش به آزمایشگاه تحقیقاتی مرکزی(پژوهشکده حفاظت و مرمت فعلی)مطرح شد، قدمتش بود که با روش طیف نگاری جرمی و ارسال نمونه ها به آکسفورد 1700 سال تخمین زده شد.
او با بیان این که یکی از روش های متداول در سالیابی، آزمایش کربن 14 است گفت: در این روش حدود 200 تا 300 گرم نمونه نیاز است و چون استخوان خشک شده وزن حجمی کمی دارد استفاده از روش کربن 14 به بخش زیادی از مرد نمکی آسیب زده و باعث تخریب می شد به همین دلیل از روش طیف نگاری جرمی استفاده شد چرا که مقدار نمونه در این روش فقط چند میلی گرم است.
او روش کربن 14 را بسیار زمان بر و طولانی دانست و افزود: میزان کربن 14 در بدن همه موجودات زنده ثابت است و بعد از مرگ این میزان به مرور زمان کاهش یافته و از بین می رود بنابراین با اندازه گیری کربن 14 و طی محاسبات بسیار پیچیده می توان سالیابی را انجام داد و قدمت را مشخص کرد.
او افزود: برای تعیین مقدار کرین 14 دو روش وجود دارد؛ یک روش بررسی پرتوهای ساطع شده و دیگری اندازه گیری مقدار کربن 14 است که روش دوم دقیق تر اما گران تر است.
او در ادامه به بررسی های ژنتیک مرد نمکی زنجان اشاره کرد و گفت: در بررسی های ژنتیک مشخص شد بقایای به دست آمده، متعلق به یک فرد است و با کمک رادیوگرافی و سی تی اسکن سن مرد نمکی 40 سال تخمین زده شد.
به گفته منیژه هادیان، با توجه به شکستگی دور حلقه چشم، آسیب های موجود در بافت نرم و فرم جمجمه مشخص شد این فرد در اثر ضربه شدید به سمت راست سر فوت کرده است.
شرکت کنندگان در این دوره آموزشی که به مدت 3روز به همت پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی –فرهنگی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری برگزار می شود به طور نظری و علمی با روش های دستگاهی و آزمایشگاهی و کاربرد آنها در زمینه آثار تاریخی و باستانی آشنا می شوند
