به گزارش خبرگزاری مهر، برنامه گفتگوی فرهنگی با موضوع «کتاب صوتی؛ در کنار یا در برابر کتاب کاغذی؟» با حضور محسن حاجی زین العابدینی عضو هیئت علمی گروه علم و اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه شهید بهشتی و منصور شادکام قائم مقام انجمن نابینایان ایران از آنتن رادیو گفتگو پخش شد.
در ابتدای این برنامه حاجی زین العابدینی با بیان اینکه کتاب های صوتی برای اولین بار جهت استفاده نابینایان تولید شد، گفت: اواخر قرن بیستم همزمان با رشد تکنولوژی، توجه بیشتری نسبت به تولید کتاب صوتی ایجاد می شود و شرکت های مختلفی در سراسر دنیا در این حوزه شروع به کار می کنند.
وی افزود: به مرور زمان غیرنابینایان هم کتاب های صوتی را ابزار مناسبی برای شنیدن یافتند و به سمت آن روی آورند و به این صورت این کتاب ها در دنیا رونق زیادی پیدا کرد. در کشور ما نیز از پنجاه سال گذشته موسساتی این نوع کتاب ها را تولید می کردند و اکنون شرکت های خصوصی نیز وارد عمل شده اند و به صورت انتفاعی اقدام به تولید کتاب های صوتی کرده اند.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی درخصوص مزیت های کتاب های صوتی اظهار کرد : یکی از ویژگی های کتاب صوتی استفاده از یک حس یعنی شنوایی و کمک به آسیب ندیدن چشم است. یکی دیگر از خصوصیات این نوع کتاب ها بودن یک واسطه میان نویسنده و خواننده کتاب است و حس تنها نبودن ایجاد می شود.
حاجی زین العابدینی به درست خواندن و افزایش سرعت در به اتمام رسیدن کتاب را از ویژگی مطلوب کتاب صوتی برشمرد و بیان کرد : استفاده کردن از وقت های مرده و ایجاد انرژی مجدد در زمان خستگی از مزیت های مطلوب در استفاده از این کتاب هاست.
وی در خصوص کاستی های کتاب های صوتی نیز گفت: روایت در این نوع کتاب ها باید بسیار دقیق باشد. همچنین کیفیت و نوع صدای خواننده و درست خوانی متن اهمیت بسزایی دارد چرا که عدم کیفیت سبب از بین رفتن محبوبیت یک کتاب می شود.
در ادامه برنامه، شادکام با تاکید بر اینکه تولید کتاب صوتی یک کار تخصصی است، گفت: برای ضبط صدا از افرادی استفاده شده که صدای خیلی خوب داشته باشند و بتوانند حس و هیجان خوبی را منتقل کنند. کتاب های صوتی به دلیل استفاده روزمره و آسان در مکان های مختلف بسیار مورد توجه هستند اما برخی از نابینایان کتاب های بریل را به دلیل ماندگاری در یادگیری بیشتر می پسندند.
قائم مقام انجمن نابینایان ایران ادامه داد: کتاب صوتی و بریل رقیب یکدیگر نیستند بلکه لازم و ملزوم و کامل کننده یکدیگر هستند.
