روستای شوکورلو

روستای شوکورلو در شمال غربی کشور ایران، غرب دریای خزر، شمال شرقی آذربایجان، شمال استان اردبیل، شمال شرقیشهرستان گرمی مغان و دردهستان اجارود مرکزی در 9کیلومتری شهرگرمی در حاشیه رودخانه تولون (تولون چای) در مسیر جاده ارتباطی گرمی-چای پارا و در دامنه کوه حاجی حسن‌ قرار دارد. شوکورلو نیز همانند اکثر روستاهای شهرستان گرمی شامل دو بخش شوکورلوی علیا و شوکورلوی سفلی می‌باشد. در شکرلوی علیا15خانوار ساکن هستند و جمعیت ثابت آن بر اساس آمار سال 90 در حدود 54 نفر می باشد.اما چون اکثر آنهایی که به شهرها مهاجرت کرده اند همچنان زمین های خود را حفظ کرده اند در فصول کاشت و برداشت محصول جمعیت این روستا تا 150 نفر نیز افزایش می یابد.تقریبا تمامی اهالی شکرلوی سفلی به شهرها مهاجرت کرده اند و تنها یک نفر در این روستا ساکن است و از این حیث شاید بتوان گفت کم جمعیت ترین روستاهاست .در سال های اخیر نوعی مهاجرت معکوس به روستا آغاز شده است.

تاریخچه

شوکورلو از روستاهای تاریخی و مهم منطقه مغان محسوب می‌شود.قدمت روستای شوکورلو به دوران اشکانی و قرون اولیه اسلام برمی گردد. شوکورلو تپه‌های باستانی مهم آقامال تپه سی و مطلب تپه سی را در خود جای داده که در فهرست آثار تاریخی ایران ثبت گردیده‌است.این تپه ها در حاشیه شرقی رودخانه قرار دارند و از دامنه های شرقی آنه عموما به عنوان گورستان استفاده می شده که اجساد مردگان در داخل خمره هایی قرار گرفته و در دامنه ای که رو به محل طلوع خورشید است دفن می شده که موید آیین مهر پرستی در این منطقه می باشد.علاوه بر تپه های متعدد باستانی آثار بسیار دیگری در بخش هایی که خانه های اهالی روی آن احداث شده، بدست آمده است که موید قدمت تاریخی روستا می باشد. نام این روستا در دفاتر قدیمی ثبت اسنادقاسم کندی به ثبت رسیده است.آنچه مسلم است دوره جدید و تجدید حیات روستادر حدود 150 سال پیش با مهاجرت 5 برادر به نام های آبیش-قاسم-موسی-شوکور و شاه علی (فرزندان شاه گلدی که خود از نوادگان مدد است)به این روستا آغاز شده که این 5 برادر به همراه مادر خود پری ننه در آن جا ساکن شده اندو مالکان و بنیانگذاران اصلی روستا می باشندو از طرف خان نمین به آنها سندی اعطا شده که اصل سند همچنان موجود است.بعدا عده ای نیز از روستاهای دور و نزدیک به آنجا مهاجرت کرده و ساکن شده اند که به آنها غیر مالک هامپا گفته می شود که روی زمین های مالکان اصلی کار می کردند .البته بعد از قانون اصلاحات اراضی زمین هایی که روی آنها کار می کردند به آنها واگذار شد .نام های شکرلو و قاسم کندی از اسامی دو تن از این برادران گرفته شده است.

آثار باستانی شوکورلو

شکورلو دارای دو تپه باستانی مهم می‌باشد که هرکدام رمزگشای اسرار فرهنگی تاریخی زندگی مردمان این سرزمین است.

آغامعلی تپه سی و مطلب تپه سی

هردوی این تپه‌ها در شرق روستای شوکورلو در 5 کیلومتری شمال شرقی شهر گرمی و در جوار رودخانه تولون(تولون چای) قرار دارد.این تپه‌ها به دوران اشکانی و قرون اولیه اسلام منسوب بوده و به ترتیب با شماره‌های 624 و 627در فهرست آثار تاریخی کشور ایران به ثبت رسیده‌است. تا بحال دهها مجسمه سفال و سکه از آن کشف شده‌است.

اقتصاد و شغل اهال

اراضی روستا دارای خاکی بسیارمرغوب با قابلیت کشت انواع محصولات کشاورزی بوده و به همین سبب شغل اغلب اهالی شکورلو کشاورزی و دامداری و در برخی موارد صنایع دستی می‌باشد.