کودکم هیچ چیز نمی خورد!

کمک ... بد غذایی در کودکان
 

بدغذایی کودکان مشکل مشترک بسیاری از پدر و مادرهایی است که نگران نرسیدن مواد غذایی لازم و کافی به فرزندان شان هستند. کودکانی که با وسواس و دیرپسندی غذا می خورند به دو گروه تقسیم می شوند:
1- عده ای میل ندارند غذاهای ناآشنا را تست کنند.
2- عده ای که حتی با خوردن بسیاری از غذاهای معمولی مشکل دارند.
کودکانی که به امتحان غذاهای جدید تمایل ندارند و به عبارت دیگر نو گریز هستند، معمولاً به درجات بالاتری از اضطراب دچارند. اغلب مادران این بچه ها هم میل چندانی به امتحان غذاهای جدید ندارند. محققان معتقدند که این نو گریزی غذایی، یا یک ویژگی شخصیتی نسبتاً ثابت است یا تا حدودی جزو خصیصه های طبیعی دوران کودکی است که کودکان با بزرگ شدن و مواجهه با غذاهای متنوع از آن دست برمی دارند.
اما گروه دیگر مشکل پسندان هستند که نسبت به خوردن بسیاری از غذاهای آشنا هم بی میلند. معمولاً این ویژگی از خصوصیات شخصیتی آنها نیست و با افزایش تجارب زندگی امکان تعدیل آن وجود دارد. مشکل پسندی غذا می تواند بازتابی از یک دلزدگی دیرین نسبت به غذا باشد. خوار شدن غذا نزد این گروه می تواند مقاومتی در برابر تلاش های کنترل کننده والدین تلقی شود. این دسته کودکان معمولاً مادرانی دارند که احساس می کنند زمان کافی برای صرف غذای کامل ندارند و در رژیم غذایی شان مواد غذایی گیاهی به اندازه کافی وجود ندارد.
پدر و مادرها نباید تصور کنند که با افزایش سن کودکان، عادت بد غذایی از سر آنها می افتد.
از 2 و 3 سالگی تا 8 سالگی، تعداد غذاهایی که کودک به خوردن آنها تمایل ندارد، تغییر نمی کند. در واقع غذاهای جدید در سنین پایین تر بسیار راحت تر از سنین 4 تا 8 سالگی پذیرفته می شوند. پس با گمان این که فرزندان تان هنوز خیلی کوچک هستند، نباید آنها را از خوردن گستره وسیعی از غذاها بازدارید. برای این که بتوانید عادت خوب خوردن را در فرزندتان پایه گذاری کنید، باید غذاهای سالم گوناگونی برای او آماده کنید.
شگفت آور این که نوزادان معمولاً سبزی ها و مواد غذایی گیاهی بیشتری نسبت به کودکان نوپا دریافت می کنند. همین طور که نوزاد بزرگ تر می شود، میزان سبزی های دریافتی او نیز بسته به علایق مادر و سایر افراد خانواده دستخوش تغییر می شود. اگر تهیه سبزی ها دشوار و زمان بر باشد یا مورد علاقه دیگر اعضای خانواده نباشد، از چرخه غذایی حذف می شود. در نتیجه مصرف برخی غذاهای ضروری برای کودک محدود می شود.
برای این که بتوانید ذائقه کودک تان را نسبت به غذاهای متنوع علاقمند کنید، باید به او نشان دهید که چقدر از خوردن غذاهای گوناگون لذت می برید. کودکان غذاهایی را انتخاب می کنند که نزدیکان شان آن غذاها را با شور و شوق می خورند. مادرانی که در سکوت محض و بدون هیچ توضیحی به کودک غذا می دهند، نسبت به آنها که با شور و شوق و علاقه به کودک غذا می دهند، اثر بسیار کمتری بر نوع تغذیه فرزندشان دارند.
برای این که بتوانید اخلاق بد غذایی را کاهش دهید، هرگز غذا خوردن را به صحنه جنگ قدرت تبدیل نکنید. متخصصان تغذیه معتقدند پیامد چنین رفتار خشک و کنترل مآبانه ای باعث تشدید بدغذایی خواهد بود. در زمینه تغذیه کودک کمی با او راه بیایید. بهتر است والدین و پرستار تصمیم بگیرند چه غذایی و در چه زمانی صرف شود و از سوی دیگر به کودک نیز چنین اجازه ای داده شود که خودش تصمیم بگیرد چه اندازه غذا بخورد. به این ترتیب کودک یاد می گیرد چگونه به پیام های گرسنگی داخل بدن، برای خوردن مقدار مورد نیازش پاسخ دهد. قانون « باید ته بشقابت را پاک کنی» را کنار بگذارید.
با به کار بستن همه این تدابیر و کمی بردباری می توانید امیدوار باشید که بر بدغذایی فرزندتان غلبه خواهید کرد.
منبع:کوچه ما، شماره 11