به گزارش ایسنا و به نقل از مدیکال نیوز تودی، این یافته‌ها می‌تواند راه را برای توسعه دارویی هموار کرده و به این ترتیب به افزایش و کیفیت طول عمر انسان کمک کند.
ایندول به مجموعه ای از مواد شیمیایی موجود در طبیعت گفته می‌شود. این ترکیب در بعضی گل‌ها مانند یاسمن و شکوفه پرتقال وجود داشته، اما می‌تواند در مدفوع نیز یافت شود.
برخی از نسخه‌های شیمیایی ایندول، از جمله ایندول-3-کاربینول (Indole-3-carbinol) را می‌توان در بروکلی، جوانه‌های بروکسل، کلم و کلم پیچ یافت.
ایندول‌ها همچنین در روده ما بوسیله بسیاری از باکتری‌ها تولید می‌شود که تریپتوفان را که یک اسید آمینه ضروری است تجزیه می‌کنند.
تریپتوفان یکی از بیست و دو اسید آمینه اصلی یاخته‌های زنده و از اسیدهای آمینه ضروری در رژیم غذایی انسان است که در موشها نیز به عنوان یک فاکتور رشد شناسایی شده است.
محققان در یک تحقیق جدید به رهبری دانیل کالمن، استاد پاتولوژی و آزمایشگاه پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه اموری در آتلانتا، به بررسی اثر ایندول‌ها در "بهبود کیفیت زندگی و سلامت" (healthspan) موجودات مختلف، از مگس میوه گرفته تا موشها پرداخته‌اند.
اصطلاح healthspan توسط نویسندگان این مطالعه برای "نسبت زمانی که یک حیوان سالم و عاری از بیماری‌های می‌ماند" استفاده می‌شود.
پروفسور کالمن می‌گوید: "ما نیاز به درک بهتری از (healthspan) داریم. پیشرفت‌های پزشکی سبب شده تا طول عمر انسان‌ها افزایش یابد، اما این بدان معنا نیست که افراد بخواهند سال‌های بیشتری را با بیماری و ضعف جسمانی زنده بمانند."
این محقق در ادامه افزود: "با توجه به اینکه جمعیت جهان به سرعت در حال پیر شدن است، پیش‌بینی می‌شود بار اقتصادی و بهداشتی که بیماری‌های مرتبط با افزایش سن به سیستم بهداشتی تحمیل می‌کنند، در چند دهه آینده افزایش یابد."
پروفسور کالمن و تیم تحقیقاتی وی در پژوهش جدید خود دریافتند که ایندول‌ها بر روی موشها تاثیر مثبت داشته و سبب می‌شوند تا در برابر عفونت‌ها و دیگر انواع استرس فیزیولوژیکی مقاوم شوند.
همچنین ایندول نه تنها بر طول عمر بلکه بر کیفیت زندگی این موجودات نیز تاثیر داشت.
یافته‌ها در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
