به گزارش ایسنا و به نقل از آی.اف.ال ساینس، خاطرات از طریق محرک‌هایی نظیر مناظر، صداها و بوها یادآوری می‌شوند. بعضی از خاطرات در حوادث آسیب‌زا شکل می‌گیرند و در این صورت محرک‌های مرتبط با آن حوادث می‌توانند بعدها که فرد با آنها مواجه می‌شود پاسخ ترس را به وجود آورند. به عنوان مثال، یک سرباز ارتش ممکن است با دیدن یک هلیکوپتر احساس ترس کند. این خاطرات که با ترس همراه است باعث می‌شود که افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) دچار مشکل شوند.
تیم تحقیقاتی دانشگاه کالیفرنیا در این پژوهش تلاش کردند تا به طور انتخابی این خاطرات را در موشها تضعیف کنند.
محققان ابتدا با وارد کردن یک شوک بزرگ به موشها با استفاده از صدای بلند، در آنها یک خاطره ترس ایجاد کردند. پس از مدتی، موشها میان آن صدای بلند و شوک وارد شده ارتباط برقرار کردند و هنگامی که صدا را می‌شنیدند، حتی اگر شوکی دریافت نمی‌کردند نیز نشانه‌هایی از ترس را از خود نشان می‌دادند.
این تیم سپس از تکنیکی به نام optogenetics، استفاده کردند تا سلول‌های عصبی اصلاح شده ژنتیکی را با استفاده از پالس‌های نور فعال و غیر فعال کرده و به صورت انتخابی سلول‌های عصبی درگیر در ایجاد حافظه ترس را غیر فعال کنند.
اپتوژنتیک همان‌طور که از اسمش پیداست استفاده همزمان از اپتیک و ژنتیک برای تشخیص عملکرد سلول‌های خاص در بافت‌های زنده می‌باشد.
از این روش جدید همچنین می‌توان برای سرکوب انتخابی ترس پاتولوژیک در مبتلایان به PTSD استفاده کرد.
