منطقه شکار ممنوع درکش و هاور در 30 کیلومتری جنوب غربی شهر آشخانه و 70 کیلومتری شهر بجنورد قرار دارد. این منطقه با فاصله اندکی از جاده آسیایی از آب و هوایی معتدل، جنگلی و کوهستانی برخوردار است و چشمه سارهای فراوانی را در خود جای داده است. به علاوه، تنها جنگل بلوط شرق کشور در این منطقه قرار گرفته است. کوه های جنوب این منطقه که بخشی از رشته کوه آلاداغ است پوشیده از انواع درختان جنگلی است که مناظر بسیار زیبا و محیطی دلچسب را برای گردشگران و کوهنوردان به وجود آورده است. بلندترین ارتفاع کوه های این منطقه در حدود 2800 متر از سطح دریا است. وسعت جنگلهای این منطقه در حدود 200000 هکتار برآورد شده است. از جنگلهای این منطقه میتوان به جنگل زو و جنگل هاورگوزگ اشاره کرد. رودخانه های متعددی همچون رودخانه هاور،چشمه کندآب، کانی شخو و کانی گوزگ در این منطقه جریان دارند که در اکثر ماه های سال دارای آب هستند.
روستای درکش در منطقه ای کوهستانی و در درون دره استقرار یافته و از سطح دریا هزار و 40 متر ارتفاع دارد، از اطراف توسط کوه های بلند در بر گرفته شده و قسمت جنوبی آن به دره کنداب و کوههای بلند آلاداغ با ارتفاع دو هزار و 455 متر محدود می شود. درکش متاثر از اقلیم کوهستانی، زمستانهای سرد و تابستانهای معتدل دارد و میانگین بارندگی سالانه آن نیز حدود 265 میلیمتر گزارش شده که این موارد سبب شده تا این روستا دارای طبیعتی روح نواز، چشمه های آب شیرین فراوان و آب و هوایی دل انگیز باشد. آب چشمه های فراوان این روستا پس از تجمیع رودخانه ای می سازد به نام رودخانه درکش یا زوهاور که در میان روستا جریان دارد و لطف گردش در این منطقه را دوچندان می کند.
اطراف روستای درکش را جنگل های زیبا و چشمه ها و آبشارهای دیدنی فرا گرفته و علاوه بر این تنها ذخیره گاه جنگل های بلوط شرق کشور در جوار این روستا قرار دارد، جنگل هایی که در کنار باغات میوه مختلف، مراتع دارای گیاهان دارویی و گونه های مختلف حیات وحش زیبایی کم نظیری به این روستا داده است.از جمله زیبایی های این روستا وجود مراتع سبز و وسیع در اطراف آن و تفرجگاه های زیبای کناره های رودخانه زوهاور و دره کنداب در جنوب روستا است که در کنار دیگر زیبایی های این خطه از ایران اسلامی همه ساله گردشگران زیادی را به خود جذب می کند. همچنین تپه های متعدد باستانی اطراف روستا و برج تاریخی سبزعلی خان قراچورلو، از سابقه کهن تاریخی روستای درکش حکایت می کند، البته قدمت کنونی روستای درکش حدودا به دو قرن می رسد.مردم روستای درکش مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند و به زبان کردی کرمانجی سخن می گویند، غالب آنها مشاغل کشاورزی و دامداری دارند و عمده محصولات کشاورزی آنها نیز گندم، جو، چغندرقند و محصولات باغی نظیر انگور، گردو، هلو و سیب است.
همچنین بنا بر نظر گیاه شناسان روستای درکش داروخانه ای طبیعی است، در این روستا گنجینه‌ای کم‌نظیر از گیاهان دارویی وجود دارد و بنا به گزارش یکی از گیاه شناسان که چند سال پیش از این روستا بازدید کرده و به شناسایی گیاهان دارویی آن پرداخته بود در این روستا380 گونه گیاه دارویی وجود دارد که 79 گونه از آنها بسیار ارزشمند هستند. به عنوان نمونه گیاه بابونه که یکی از گیاهان دارویی منحصر به فرد در زمینه درمان بیماری های گوارشی محسوب می شود به وفور در اطراف این روستا می روید.
حیات وحش
جنگلهای این منطقه یکی از زیستگاه های مرال (گوزن قرمز) است. مرال‌ها (گوزن قرمز) جثه بزرگ و قوی دارند. طول سر و تنه این حیوان را16 تا 250 سانتی‌متر، دم آن 12 تا 15 سانتی‌متر، ارتفاع این حیوان از زمین120 تا 150 سانتی‌متر و وزن آن 100 تا 250 کیلوگرم است. این حیوان شاخ‌های بلند با شاخک‌های منظمی دارد که این عامل زیبایی آن را دوچندان کرده است.همه ساله در اواخر اسفند تا اوایل فرودین شاخ‌های این حیوان می‌افتد و شاخ‌های جدیدی ایجاد می‌شود که این شاخ‌ها در ابتدا مخملی شکل و بتدریج تا زمان جفت‌گیری استخوانی می‌شوند.مرال‌ها، موهای کوتاه به رنگ خاکستری تیره دارند که این رنگ در فصل تابستان و در زمان جفت‌گیری به زیباترین شکل (قهوه‌ای تیره) مبدل می‌شوند.زمان جفت‌گیری مرال‌ها (گوزن قهوه‌ای) از اواسط شهریور تا اواسط مهرماه است.این حیوانات شبگرد بوده و به صورت اجتماعی زندگی می‌کنند.
