هدیه دادن به همسر یکی از سنت های زیبای دین اسلام است
زن و شوهری که می خواهند سال ها با هم زیر یک سقف زندگی کنند و در فراز و نشیب های زندگی همراه یکدیگر باشند. باید شیوه درست زندگی را بدانند. بهترین راه برای برقراری یک رابطه خوب و محکم این است که حقوق هم را بشناسند و به هم احترام بگذارند. البته احترام گذاشتن به حقوق یکدیگر، راهکارهای بسیاری دارد که در این مطلب سعی کرده ایم به چند مورد مهم آن اشاره کنیم.
1- هدیه دادن پیامبر (ص) به همسرانش
در دین اسلام توصیه شده تا مردم از هر فرصتی برای شاد کردن یکدیگر استفاده کنند. هدیه دادن هم شیوه خوبی برای شاد کردن همسر است. می شود به بهانه عیدهای مذهبی یا تولد ائمه معصومین (علیهم السلام) حتی یک جعبه شیرینی بخریم و به یکدیگر هدیه بدهیم. مهم تر از همه اینکه هدیه دادن و شاد کردن دل خانواده و آشنایان شیوه پیامبر اسلام (ص) و ائمه معصومین (علیهم السلام) است.
در جلد ششم کتاب «المحجه البیضاء» از علامه فیض کاشانی نقل شده: «پیامبر اکرم (ص) هدیه هایی از بازار می خرید و با خود به منزل می برد.»
امام صادق (ع) هم فرموده اند: «هر وقت پیامبر اسلام (ص) در روز عید عطری به دست می آورد، آن را به همسرانش هدیه می داد». («اصول کافی» و « من لایحضر الفقیه»)
امام صادق (ع) در حدیث دیگری می فرمایند: «کسی که هدیه ای برای همسر خود تهیه کند، مانند کسی است که نیاز نیازمندان را تأمین می کند». (المحجه البیضاء، ج 5)
در عین حال درمورد هدیه دادن به فرزندان هم آن حضرت توصیه ای فرموده اند که در کتاب «مکارم الاخلاق» نقل شده است: «اول به دختران هدیه بدهید، سپس به پسران. کسی که دختربچه خود را شاد کند، پاداش آزاد کردن بنده ای از فرزندان اسماعیل دارد و آنکه چشم پسربچه خود را روشن کند، مانند کسی است که از خوف خداوند گریسته باشد و پاداش گریه از خوف خداوند، بهشت برین است».
2- هدیه همسرتان را به دیگران نبخشید
براساس آیین اسلام اگر مردی هدیه ای به همسر خود بخشیده باشد، آن هدیه به مالکیت زن درمی آید و او مالک آن هدیه می شود. می دانیم که هر کسی می تواند ملک خود را - هر چه که باشد - به هر شکلی که می خواهد مصرف کند یا آن را به دیگران ببخشد یا بفروشد. اما خوب است بدانیم که بر اساس آموزه های اسلام، مکروه است که زن یا شوهر هدیه همسر خود را پس بگیرند. در عین حال بهتر است هدیه همسر خود را به دیگری نبخشند. البته اگر در زمان دادن هدیه هیچ شرطی درباره واگذاری آنبه دیگران یا امثال این مورد را مطرح نکرده باشند، همسر می تواند آن را به دیگری ببخشد. این توصیه در کتاب «وسیله النجاه» و همچنین کتاب «تحریر الوسیله» حضرت امام «ره»نوشته شده است. به هر حال ممکن است وقتی خاانمی هدیه همسر خود را به شخص دیگری ببخشد، این کار باعث رنجش خاطر و نااراحتی مرد شود. بهتر است از این کار خودداری شود، چون امکان دارد این کار باعث ایجاد کدورت و اختلاف و مشاجره در زندگی آنها بشود و مرد احساس کند که همسرش نسبت به او کم محبت شده. در نتیجه بهترین کار این است که اگر شخصی می خواهد هدیه همسر خود را به دیگری ببخشد یا بفروشد، اول با همسر خود مشورت کند تا اگر او نسبت به این کار رضایت داشت، آن را واگذار کند. به این صورت زن یا مرد احساس کم ارزشی و دلخوری از یکدیگر نخواهند داشت و تصور نمی کنند که دیگری نسبت به احساسات آنها بی تفاوت بوده است.
3- ارمغان صلح و صفا
هدیه دادن باعث دلگرمی و یکدلی بیشتر می شود و فضای خانه را شاد و سرزنده می کند در کتاب «عیون اخبارالرضا(ع)» به نقل از پیامبر اسلام (ص) آمده است: «امت من تا هنگامی که یکدیگر را دوست بدارند، به یکدیگر هدیه دهند و امانتداری کنند، در خیر و خوبی خواهند بود».
مشخص است که هدیه دادن اعضای خانواده و همسران به یکدیگر، آن هم از روی محبت و دوستی، یکی از بدیهی ترین نمونه های نیکی کردن و احسان محسوب می شود، که سلامت روحی و روانی را به همراه می آورد. در واقع هدیه دادن، تلخی ها و کدورت ها را از بین می برد، دوستی و صمیمیت را افزایش می دهد، اساس خانواده را محکم و استوار می کند و باعث دلگرمی و امیدواری افراد نسبت به زندگی می شود. در کتاب «اصول کافی» از پیامبر اکرم (ص) نقل است که فرموده اند: «به یکدیگر هدیه بدهید چون هدیه کینه ها را از بین می برد». همچنین امام سجاد (ع) می فرمایند: «حق زن بر شوهر آن است که بدانی خداوند او را مایه آرامش و انس تو قرار داده. پس بدان که همسری او نعمتی الهی است و بر تو واجب است او را تکریم و احترام کنی».
4. سوغاتی سفر را فراموش نکنید.
سوغاتی آوردن از سفر هم یکی از اشکال هدیه است. در واقع وقتی مردی بعد از برگشتن از مسافرت برای همسر و فرزندانش سوغاتی می آورد، این موضوع را به آنها می فهماند که حتی در سفر و در زمان کار هم به یادشان بوده و تحت هر شرایطی قصد شاد کردنشان را داشته و همیشه یار و یاورشان است. همسر و فرزندان او هم از چنین کاری احساس شادی و دلگرمی می کنند و راضی هستند از اینکه مرد خانواده وقتی به تنهایی به سفری رفته، باز هم به یاد آنان بوده و قصد شاد کردن دل آنها را داشته است.
در کتاب «مکارم الاخلاق» از رسول اکرم (ص) نقل است که فرموده اند: «هر وقت مردی به سفر رود، زمانی که نزد خانواده اش می آید، باید به اندازه ای که توانایی دارد هدیه برای آنها بیاورد».
البته باید توجه داشت که لازم نیست سوغات سفر حتماً وسیله ای گران قیمت و بزرگ باشد. حتی یک خوراکی ساده از شهری که به آنجا سفر می کنیم یا یکی از اشیاء سنتی آن شهر، هر اندازه که ارزان قیمت هم باشد، می تواند دل خانواده را شاد کند. در واقع شاد کردن دل خانواده مستلزم این نیست که مرد یا زن هزینه گزافی برای سوغاتی یا هدیه خود بپردازند و دچار سختی و تنگدستی بشوند.
5. هدیه یعنی ارزش قائل شدن
هدیه دادن نوعی احترام گذاشتن و ارزش قائل شدن برای همسر تلقی می شود. در واقع یکی از مواردی که اساس خانواده را حفظ و روابط بین افراد را تصحیح می کند، همین مورد است. خداوند در آیه 21 سوره روم می فرماید: «از نشانه های خداوند این است که همسرانی از جنس خودتان برایتان خلق کرد تا در کنار آنان آرامش یابید و بین شما مودت و رحمت قرار داد. در این نشانه هایی است برای گروهی که تفکر می کنند».
بپذیرید وقتی زن و مرد برای هم عامل آرامش هستند که رابطه ای مبتنی بر احترام و دوستی متقابل بین شان وجود داشته باشد. بنابراین یکی از مصداق های احترام گذاشتن و ارزش قائل شدن، هدیه دادن است. همچنین در آیه 187 سوره بقره آمده است: «آنها لباس شما هستند و شما لباس آنها». در واقع همان طور که لباس جنبه حفظ آبرو، زیبایی و محافظت را دارد، رفتار مرد و زن هم باید نسبت به یکدیگر به گونه ای باشد که آبرو و زینت رعایت شود و در عین حال به شخصیت طرف مقابل صدمه ای وارد نشود.
6. هدیه یک شهید
همسر شهید عباس بابایی تعریف می کند گران ترین هدیه او را با رضایت خودش به یک خانواده فقیر بخشیده. او می گوید: «زمانی که با هم عقد کرده بودیم، من در دانشسرای مقدماتی تحصیل می کردم. زمان کمی تا ازدواجمان باقی مانده بود. عباس به عنوان هدیه، یک پالتوپوست به من داد که البته گران قیمت و زیبا بود. ازاین کارش، هم خیلی خوشحال شدم و هم تعجب کردم. به همین خاطر به او گفتم این پالتوپوست خیلی گران است! شما که دنبال این چیزهای گران نیستید، پس چرا این هدیه را برای من خریدید؟ مدتی بعد، عباس مرا با یک خانواده فقیر آشنا کرد. وقتی با آنها آشنا شدم، با خودم فکر کردم بهتر است این پالتوپوست را به آنها بدهم اما چون هدیه و برایم ارزشمند بود، در این مورد با عباس مشورت کردم و گفتم می دانم که متوجه شدی این هدیه خیلی برای من ارزشمند است اما چون با آن خانواده فقیر آشنا شدم، با خودم فکر کردم خوب است این پالتو را به آنها بدهم اما نگرانم از این تصمیم من ناراحت شوی و فکر کنی برایم بی ارزش بوده که چنین کاری کردم. اشک از چشمان عباس جاری شد و از من تشکر کرد».
ممنبع: همشهری آیه 7