18 روش رها شدن از این بیمارى
این عفونت قارچى به طور یکسان همه را مبتلا مىکند. مهم نیست که شما ورزشکار باشید یا نه. )اگر چه مردان بیشتر مستعد این بیمارى هستند(.
این بیمارى به وسیلهى میکروبى که در پوست زندگى و در شرایط گرم و مرطوب بیشترین تکثیر را پیدا مىکند، ایجاد مىشود؛ علت اصلى، پا و جوراب عرق کرده و خیس است. نکات مهمى براى چگونگى برخورد با این بیمارى و راههاى جلوگیرى از عود آن در ذیل آمده است:
به پاى خود استراحت دهید.
این عفونت، ناگهان بروز مىکند و با پوست ترک خورده، تاولهاى ترشح کننده و حالت سوزش متناوب همراه است. در مراحل اولیه، به پاى خود استراحت دهید. پاى خود را لخت کنید و در استراحت مطلق بگذارید؛ البته خود این عفونت، خطرناک نیست، بلکه ممکن است عفونت باکتریال روى آن سوار شود.
دردهاى خود را تسکین دهید.
از کمپرسهاى آرام بخش براى خنک کردن التهاب، کاستن درد و کم کردن خارش و خشک کردن جراحات استفاده کنید.
آیا بیمارى فعلى شما واقعا بیمارى پاى ورزشکاران است؟
در حالات زیر، عفونت قارچى وجود ندارد:
اگر روى پاى بچهها باشد، )چون بچهها بندرت به این بیمارى مبتلا مىشوند(.
روى نوک انگشتان باشد. )زیرا وجود این ضایعات در انگشتان یا در بالاى پا احتمالا به علت حساسیت پوستى تماسى است که به وسیلهى کفش ایجاد مىشود(.
پاىتان قرمز، ملتهب، دردناک و تاولزده است و ترشح دارد. )این حالت، احتمالا نشانهى التهاب پوستى حاد مىباشد و شما باید به پزشک خود مراجعه کنید(.
محلول نمکى تهیه کنید.
پاى خود را در محلول حاوى دو قاشق چاىخورى نمک به ازاى هر نیم لیتر آب گرم، غوطهور کنید. هر بار ده تا پانزده دقیقه پاى خود را در آن بگذارید و تا وقتى که این مشکل وجود دارد، ادامه دهید. محلول نمکى، محیط نامناسبى براى قارچ ایجاد و از تعریق زیاد نیز جلوگیرى مىکند. علاوه بر این، پوست آسیب دیده را نرم مىکند تا داروهاى ضد قارچ بتوانند اثر عمیقترى داشته باشند.
پاى خود را با دارو درمان کنید.
اکنون وقت آن است که از داروهاى ضد قارچ بدون نسخه استفاده کنید. سه نوع عمده داروها شامل میکونازول نیترات، تولنفتات )افتات یا تیناستین( یا اسیدهاى چرب )دزنکس( هستند. یکى از اینها را به آرامى در تمام محل درگیر بمالید و به مدت چهار هفته )یا به مدت دو هفته بعد از بهبود عفونت( ادامه دهید.
انگشتانتان را درمان کنید.
در صورت درگیرى بین انگشتان از محلول آلومینیوم کلراید استفاده کنید. این محلول نه تنها قارچها را مىکشد بلکه به خشک شدن منطقه و جلوگیرى از عود بیمارى نیز کمک مىکند. از داروساز بخواهید که محلول آبى 25% آلومینیوم کلرید را براى شما بسازد. از یک سواپ پنبهاى براى رساندن مایع به فضاى بین انگشتان، سه بار در روز استفاده کنید. از این محلول در پوست خراشیده یا ترک خورده استفاده نکنید زیرا به شدت باعث سوزش مىشود.
از جوش شیرین استفاده کنید.
مخصوصا در نوع بین انگشتى مىتوانید از محلول جوش شیرین استفاده کنید. یک قاشق غذاخورى از جوش شیرین را با یک لیتر آب ولرم مخلوط کنید، آن را روى محل عفونت بمالید، سپس آن را بشویید و کاملا خشک کنید. درمان را با پاشیدن آرد یا پودر ذرت در محل درگیر به پایان برسانید.
پوستهاى مرده را جدا کنید.
هنگامى که فاز حاد بیمارى به پایان رسید، مىبایست هر گونه پوست مرده را جدا کنید. این پوستها محل مناسبى براى رشد قارچها هستند تا دوباره شما را درگیر کنند.
در حمام، با پرزهاى برس مخصوص تمام پا را به آرامى و دقت مالش دهید. توجه زیادى به فضاهاى بین انگشتان بکنید؛ مىتوانید از یک برس کوچک مثل برس لولهى آزمایش یا شیشه استفاده کنید.
توجه خاصى به ناخنهاىتان داشته باشید.
ناخنها مکان مناسبى براى تکثیر قارچها هستند. توصیه مىشود زیر ناخنها را هر دو یا سه روز یک بار تمیز کنید. ترجیحا به جاى سوهان فلزى از چوب کبریت و یا خلال دندان استفاده کنید؛ زیرا سوهان مىتواند باعث خراشیدگى ناخنها شود که براى جمع شدن قارچها مناسب است.
به استفاده از کرم، ادامه دهید.
هنگامى که عفونت از بین رفت، مىتوانید از همان کرم مورد استفاده در درمان، استفاده کنید.
کفش مناسب انتخاب کنید.
از کفشهاى پلاستیکى که مانع خروج رطوبت مىشوند، بپرهیزید. این مواد، عرق را نگه مىدارند و باعث گرما مىشوند. قطرههاى رطوبت، محل مناسبى ربراى رشد قارچها مىباشند. متخصصان، پوشیدن هر گونه کفش تنگ، چسبان و غیر قابل تهویه را ممنوع مىدانند. مواد طبیعى نظیر پنبه یا چرم بهترین محیط را براى پا فراهم مىکنند. بخصوص در تابستان سعى کنید از سندل استفاده کنید.
کفشهاىتان را عوض کنید.
یک کفش را دو روز پشت سر هم نپوشید. براى خشک شدن کامل کفش حداقل 24 ساعت، وقت لازم است. اگر پاى شما به شدت عرق مىکند، کفشهاىتان را دوبار در روز عوض کنید.
کفشهاىتان را تمیز و خشک نگه دارید.
به طور مرتب، از اسپرى یا پودر ضد قارچ براى داخل کفشهاىتان استفاده کنید. راه دیگر، آغشته کردن یک تکه پارچه با یک مادهى ضد عفونى کننده و مالیدن آن به درون کفشها مىباشد. این عمل، تمام اسپورهاى قارچ را مىکشد. این کار را بعد از درآوردن کفشها انجام دهید.
به کفشهاىتان هوا دهید!
دکتر هاس توصیه مىکند که کفشها را در هواى آزاد در برابر نور خورشید قرار دهید، بندهایش را درآورید و دهانهى آن را باز کنید؛ حتى باید سندلها را نیز خشک و تمیز کنید تا هر گونه پوست مرده حاوى قارچ از بین برود. هدف از تمام این کارها کاهش امکان عود بیمارى است.
عفونت را از پاى درآورید.
اگر پاىتان به شدت عرق مىکند، جورابها را دو، سه بار در روز عوض کنید و فقط جورابهاى تمیز پنبهاى بپوشید و از الیاف مصنوعى استفاده نکنید.
مطمئن شوید پس از شستن جوراب، آنها را کاملا آبکشى کردهاید؛ زیرا باقى ماندن مواد پاک کننده مىتواند عفونت را ایجاد کند. براى کمک به کشتن اسپورها، جورابتان را دوبار در آب داغ بشویید.
به انگشتانتان پودر بپاشید.
براى خشک نگه داشتن پاىتان، بعد از شستشو و قبل از پوشیدن جوراب و کفش، آنها را به مدت پنج تا ده دقیقه در معرض هواى خنک قرار دهید و براى تسریع در خشک شدن پاها، سشوار را در پانزده سانتىمترى پا نگه دارید و انگشتانتان را تکان دهید و بین آنها را خشک کنید، سپس پودر بپاشید. براى پخش نشدن پودر، آن را داخل یک کیسهى پلاستیکى یا کاغذى قرار دهید، سپس پاىتان را داخل آن فرو برده و کاملا تکان دهید.
به کفشهاىتان نیز پودر بپاشید.
دکتر لوین مىگوید: قبل از پوشیدن کفشهاىتان، پودرهاى طبى به آن بپاشید.
هشدار پزشکى
نسبت به عفونت، هوشیار باشید.
اگر فکر مىکنید که عفونت قارچى پاىتان، خود به خود بهبود مىیابد، سخت در اشتباه هستید. یک عفونت قارچى کنترل نشده، منجر به ترکهاى پوستى مىشود که در آینده عفونتهاى باکتریال خطرناک مىتواند بر آن سوار شود. پس در حالات زیر به پزشکتان مراجعه کنید:
عفونت باعث ناتوانىتان شود.
هر زمانى التهاب در پاىتان ظاهر شود و دچار تب شوید.
چرک در تاولها و پوست ترک خورده شما ظاهر شود.
در مکانهاى عمومى کاملا پوشیده باشید.
براى کاهش امکان سرایت عفونت در محلهاى عمومى که اغلب مردم پا برهنه هستند، از کفشهاى راحتى یا دمپایى حمام استفاده کنید. این مکانها عبارتند از: باشگاههاى ورزشى، کلوپهاى سلامتى، اتاقهاى رختکن و حتى استخرهاى شنا.
منبع : دایرة المعارف پزشک خانواده ،گروه مولفان انستیتوسلامتی آمریکا
پی‌نوشت‌ها:
* انتشارات سپهر اندیشه - 1387
