دست‏هاى ترک خورده

24 نکته براى ترمیم این ترک‏ها
این ترک‏ها قرمز، خشک و دردناک هستند و شما آنها را حتى براى دشمنان خود نیز آرزو نمى‏کنید. چگونه گرفتار این مشکل شده‏اید؟ اول: وجود رطوبت کم در پاییز و زمستان، پوست را خشک و حساس مى‏کند. دوم: همانطور که سن زیاد مى‏شود، پوست چربى کمترى تولید مى‏کند. سوم: عدم توجه کافى به مراقبت از پوست، دستان‏تان را خشن و شما را عصبانى و ناراحت مى‏کند.
در اینجا، آنچه متخصصین سفارش مى‏کنند، آمده است:

نزدیک آب نروید.
 

اولین برنامه‏اى که براى مقابله با دست‏هاى ترک خورده باید انجام داد، پرهیز از آب است. آب را مثل اسیدى در نظر بگیرید که روى دست‏تان مى‏ریزد، زیرا آب بدترین اثر شناخته شده را روى دست‏هاى ترک خورده دارد. شستشوى پى‏درپى، لایه‏ى چربى طبیعى پوست را برمى‏دارد و به رطوبت داخل پوست اجازه‏ى خروج مى‏دهد و این باعث خشک شدن پوست مى‏شود.

در صورت لزوم فقط کف دست‏ها را بشویید.
 

دیانا بیهوا «متخصص پوست در مدرسه پزشکى نیویورک» مى‏گوید: هنگامى که مجبورید دست‏هاى‏تان را بشویید، فقط کف دست را تمیز کنید زیرا پوست پشت دست، نازک است و به آسانى خشک مى‏شود.

از لوسیون (مرطوب کننده) استفاده کنید.
 

به جاى استفاده از صابون، دست‏تان را با پاک کننده‏هاى غیر روغنى و یا لوسیون‏ها بشویید. لوسیون را روى پوست بمالید تا کف کند و بعد با دستمال کاغذى پاک کنید؛ این کار بسیار مفید است.

درمان با حمام روغن را امتحان کنید.
 

رودنى باسلر شستشوى بدون صابون و با روغن حمام را توصیه مى‏کند. ممکن است به اندازه‏ى استفاده از صابون، احساس تمیزى پیدا نکنید، اما دست‏تان را نیز خشک نمى‏کنید.

از پماد موضعى استفاده کنید.
 

در موقع خواب و بعد از شستن دست‏ها، از انواع نرم کننده‏هاى موضعى استفاده کنید. قدرت آن بستگى به شدت خشکى و ترک خوردگى پوست‏تان دارد. لوسیون کمترین خاصیت مرطوب کنندگى را دارد و بعد از آن کرم‏ها و سپس پمادها قرار دارند. پس، اول از لوسیون و اگر کافى نبود از کرم و سپس از پماد استفاده کنید.

حوله‏تان را جا نگذارید.
 

اگر در محل کار به جاى حوله، سشوار وجود دارد، از خانه، یک حوله بیاورید. سشوارهاى با باد گرم منجر به خشکى پوست مى‏شوند. اگر مجبورید از آن‏ها استفاده کنید، دست‏ها را در فاصله‏ى پانزده سانتى‏مترى نگه دارید.

دست‏تان را خیس کنید.
 

اگر چه به طور کلى باید دست‏ها را دور از آب نگه دارید، ولى بعضى مواقع، خیس کردن مفید است. هوارد دانسکى مى‏گوید: براى رسیدن به رطوبت حاصل از مصرف کرم‏ها به صورت ارزان‏تر، دست‏تان را براى چند دقیقه در آب گرم خیس کنید. از روغن ملین و یا گیاهى استفاده کنید تا رطوبت سطحى را در پوست حفظ کند.
به همین ترتیب دکتر باسلر توصیه مى‏کند که دست‏ها را در محلول آب و روغن، خیس کنید. چهار فنجان از روغن حمام را که به خوبى در آب پخش مى‏شود، در نیم لیتر آب بریزید و در پایان روز، براى برگرداندن چربى به پوست، بیست دقیقه دست‏تان را در آن قرار دهید.

از کرم استفاده کنید.
 

وى معتقد است که لازم نیست حتما کرم‏هاى گران قیمت بخرید تا نتیجه‏ى مطلوبى حاصل شود بلکه مى‏توانید از موادى مانند کره، کاکائو، وازلین و روغن ملین استفاده کنید.

دوبار استفاده کنید.
 

هنگام استفاده از هر نوع لوسیون یا کرم، از تکنیک کاربرد دو لایه‏اى استفاده کنید. یک لایه‏ى نازک از کرم بمالید و اجازه دهید براى چند دقیقه جذب شود، سپس لایه نازک دیگرى به کار برید؛ دو لایه نازک بهتر از یک لایه‏ى ضخیم عمل مى‏کند.

روغن لیمو را امتحان کنید.
 

براى نرم کردن و تسکین دست‏هاى حساس، چند قطره گلیسیرین را با چند قطره روغن لیمو مخلوط کنید )هر دو در داروخانه موجود است( و در هنگام خواب به دست‏ها بمالید.

لباس پوشیدن
 

اشیاى غیر مشکوک زیادى در اطراف شما، به عنوان عامل حساسیت‏زا براى دست‏تان وجود دارند. بنابراین پوشیدن دستکش‏هاى پنبه‏اى سفید در هر کارى به شما توصیه مى‏شود؛ زیرا هر زمانى که پوست قرمز و ترک خورده و خشک شما در تماس و اصطکاک قرار بگیرد، وضع آن بدتر مى‏شود.
مزیت دستکش‏هاى پنبه‏اى در این است که به پوست اجازه‏ى تنفس مى‏دهند و در عین حال رطوبت‏هاى جمع شده را جذب مى‏کنند و در نتیجه باعث تحریک و حساسیت پوست نمى‏شوند.
علاوه بر این باعث تمیز نگه داشتن پوست نیز مى‏شوند، بنابراین دیگر نیاز نیست که مرتبا دست‏ها را بشویید.

از دستکش پنبه‏اى در کنار دستکش پلاستیکى استفاده کنید.
 

براى کارهاى مرتبط با رطوبت، باید در زیر دستکش‏هاى پلاستیکى از دستکش‏هاى پنبه‏اى استفاده کنید. اگر دست‏کش‏هاى پنبه‏اى خیس شد بلافاصله آنها را عوض کنید. در هر حال باید هر بیست دقیقه از یک دستکش نو استفاده کنید.
تعریق، لوسیون‏ها و داروهاى مصرفى، داخل دستکش جمع مى‏شوند و به سرعت حساسیت ایجاد مى‏کنند. دکتر نویک مى‏گوید: من دستکش‏هاى پلاستیکى با آستر پنبه‏اى را توصیه نمى‏کنم، زیرا شستشوى آن بسیار سخت است. بزرگ‏ترین اشتباهى که زنان در مواجهه با این مشکل انجام مى‏دهند، پوشیدن دستکش‏هاى پلاستیکى خالص است. پلاستیک رطوبت را نگه مى‏دارد و جلوى تنفس پوست را مى‏گیرد و اصطکاک و تماس بیشترى ایجاد مى‏کند.
توماس گودمن »استادیار پوست مرکز بهداشت دانشگاه تنسى« مى‏گوید: گاهى مى‏توانید دستکش نپوشید، مثلا در موقع ظرف شستن، یک برس مخصوص شستشوى ظروف با دسته بلند مى‏تواند به طور کامل دستان‏تان را از آب دور کند.

در هنگام خواب، خود را زیبا کنید.
 

دکتر گودمن توصیه مى‏کند: براى تسکین بیشتر، گاهى وقت‏ها با دستکش‏هاى پنبه‏اى به رختخواب بروید. دستکش را با یک قاشق چاى‏خورى وازلین چرب کنید تا دستکش‏ها، کرم مالیده شده روى دست‏تان را جذب نکنند. سپس کرم را بمالید و دستکش را بپوشید و در طول شب همانطور بگذارید. نکته مهم این است که در صبح نباید به طرف دستشویى بروید و کرم را پاک کنید. خوابیدن با دستکش‏هاى پلاستیکى را نیز توصیه نمى‏کنم زیرا باعث تعریق بیش از حد دست در طول شب مى‏شود.

از هیدروکورتیزون )کورتون( استفاده کنید.
 

کرم‏ها و پمادها هیدروکورتیزونى براى درمان دست‏هاى ترک خورده و خشک مفیدند. استفان شلیچر مى‏گوید: باور کنید حتى شامپوها هم دست‏هاى حساس شما را بدتر مى‏کنند. اجازه دهید که شخص دیگرى سر شما را با شامپو بشوید و یا هنگام شستن سر از دستکش‏هاى پلاستیکى استفاده کنید.

دست‏تان را در جوى دوسر قرار دهید.
 

بعضى پزشکان براى جدا کردن لایه‏هاى فوقانى سلول‏هاى مرده پوست از دست‏هاى ترک خورده، درمان‏هاى هفتگى براى پوست اندازى را توصیه مى‏کنند. یک فنجان جوى دوسر خام را در دستگاه مخلوط کن بریزید تا پودر بسیار ریزى به دست آورید.
آن را در ظرف بزرگى قرار دهید؛ سپس دست‏ها را به پودر بمالید و به آرامى پوست‏هاى خشک را جدا کنید. بعد از آن دست‏تان را با آب سرد بشویید و خشک کنید و از کرم دست استفاده کنید؛ دو دقیقه صبر کنید و کرم بیشترى بمالید.

یک آشپز استخدام کنید.
 

ممکن است گوشت خام و سبزیجات براى پوست حساس، مضر باشند. بنابراین دکتر گودمن توصیه مى‏کند: براى انجام تمام کارهاى آشپزخانه، یک آشپز استخدام کنید و یا هنگام کار کردن با غذاها از دستکش‏هاى نازک پلاستیکى استفاده کنید. میوه‏هاى اسیدى مانند پرتقال و لیمو نیز مى‏توانند براى پوست‏تان مضر باشند.

پیشگیرى، بهترین راه حل است.
 

جلوگیرى از ترک خوردن دست‏ها، آسان‏تر از درمان آنهاست.
در اینجا چند نکته براى پیشگیرى آمده است:

از آب داغ، دورى کنید.
 

دکتر بیهوا مى‏گوید: دورى از آب داغ، مواد شوینده و حلال‏هاى خانگى قوى، یک قانون است.

از صابون استفاده نکنید.
 

چون خشکى پوست به علت از دست رفتن چربى آن ایجاد مى‏شود، نباید از صابون‏هاى قلیایى یا سخت استفاده کنید. البته بهتر است از صابون‏هاى ملایم، ترجیحا داراى مقدارى کرم، استفاده کنید.

رطوبت کافى در هواى اطراف ایجاد کنید.
 

دکتر باسلر تذکر مى‏دهد که پوست، خودش را از داخل به خارج مرطوب مى‏کند. یعنى اگر رطوبت کافى در هوا باشد به همان اندازه، رطوبت داخل پوست به خارج راه پیدا نمى‏کند. بنابراین نظریه‏ى استفاده از مرطوب کننده‏ها در خانه فکر صحیحى است.

هشدار پزشکى
 

دستانى که به معاینه پزشک نیاز دارند.
اگر دست‏تان دچار شکاف و ترک شده است، حتما اگزما(حساسیت پوستى) را بررسى کنید. اگر بعد از دو هفته خود درمانى، مشکل حل نشد، باید به متخصص مراجعه کنید زیرا ممکن است دچار عفونت قارچى یا پسوریازیس شده باشید.
دکتر دیانا بیهوا هشدار مى‏دهد افرادى که شغل‏شان ایجاب مى‏کند که دست‏شان براى زمان طولانى در تماس با آب باشد (نظیر پزشکان، پرستاران، کارکنان آشپزخانه و زنان خانه‏دار) به راحتى دچار بیمارى ناخن مى‏شوند.

از دست‏تان مراقبت کنید.
 

هنگامى که در صبح از مرطوب کننده‏هاى صورت استفاده مى‏کنید، بلافاصله مقدارى هم روى دست‏تان بمالید. در شب هم همین کار را انجام دهید. این کار باعث انعطاف پذیرى پوست دست مى‏شود و از خشک شدن و ترک خوردگى جلوگیرى مى‏کند.

در زمستان نیز مراقب باشید.
 

در زمستان، هرگز بدون حفاظت از دست‏تان، بیرون نروید یعنى از یک لایه مرطوب کننده استفاده کنید و سپس دستکش بپوشید.

سعى کنید از نور خورشید استفاده کنید.
 

نور خورشید باعث خشکى و پیرى دست مى‏شود. دیانا بیهوا توصیه مى‏کند: اگر حاضر نیستید از آفتاب، چشم پوشى کنید از ضد آفتاب‏هاى مرطوب کننده استفاده کنید. مراقب باشید از ضد آفتاب و ژل‏ها با منشأ الکل دورى کنید زیرا الکل خشک کننده‏ى پوست است.
منبع : دایرة المعارف پزشک خانواده ،گروه مولفان انستیتوسلامتی آمریکا

پی‌نوشت‌ها:
 

* انتشارات سپهر اندیشه - 1387