درخت توت سفید، درختی بزرگ و تنومند، به بلندی ده تا پانزده متر و دارای برگهای پهن است که به آن درخت کرم ابریشم هم می گویند زیرا درتغذیه کرم های ابریشم مورد استفاده قرار می گیرد. میوه آن، آبدار، ریز، شیرین و لذیذ است.
در ایران توت سفید را تازه می خورند و برای مصارف زمستانی وقتی رسید، آن را خشک می کنند و به عنوان غذایی پرانرژی مثل کشمش مصرف می نمایند.
«خواص غذایی- دارویی توت سفید»
- طبیعت توت، شیرین، گرم و تر است.
- توت سفید طعمی شیرین و مطبوع دارد و سرشار از مواد قندی است، بدین جهت مقوی بدن، مدر، محرک و فربه کننده است.
- افراد چاق می توانند آن را قبل از غذا مصرف کنند تا جلو اشتها را بگیرد.
- توت سفید، آرامبخش اعصاب بوده و در بیماریهای دستگاه تنفس اثرات شفابخشی دارد.
- بیماران قندی می توانند از توت خشک به جای قند استفاده کنند.
- پروتئین توت، پروتئین گیاهی است و برای رشد و بقای ماهیچه ها و دیگر بافتها مفید است.
- مجرای خون را باز می کند و مولد خون است.
- توت علاوه بر اینکه یک مسهل ملایم می باشد، سوءهاضمه را رفع کرده و به بدن نیرو می بخشد.
- توت خشک به علت نیروبخش بودن، برای کوهنوردان بسیار مفید است، به همین خاطر در کوله اکثر کوهنوردان توت خشک را می توان یافت.
- توت تازه و خشک اثر ملین داشته و بر روی کبد و طحال نیز اثر بسیار خوبی دارد.
- اسید چرب غیراشباع الاژیک موجود در انواع توت، از تکثیر و رشد سلولهای سرطانی جلوگیری می کند و ظرف 72 ساعت باعث مرگ سلولی در سرطانهای سینه، پانکراس، مری، پوست، روده بزرگ و پروستات می شود. دارای خاصیت ضد باکتری است و هلیکو باکترپیلوری را که منجر به زخم معده می شود از بین می برد. عمل کبد را تقویت می کند. با مواد سرطان زا ترکیب شده و آنها را غیرفعال می کند. میزان گلوکز را کاهش می دهد و در نتیجه به کنترل بیماری دیابت کمک می کند.
توت سفید سرشار از آهن است. آهن در دوران رشد و بارداری دارای اهمیت ویژه ای است.
- ویتامین «ث» موجود در توت، برای ساخت و بقای استخوانها، غضروف و عروق خونی ضروری است.
- شربت توت سفید برای گلودرد مفید است و بدن را فربه می کند.
- اگر برگ تمیز درخت توت سفید را بکوبید، شیره ای از آن به دست می آید که التیام و جوش خوردن زخمها را تسریع می کند.
- ضماد کوبیده برگ توت با روغن زیتون برای درمان سوختگی مؤثر است.
«تذکر»
1- مواد غذایی توت سفید وقتی جذب بدن می شود که صبح ناشتا و یا عصر در فاصله غذایی ظهر و شام خورده شود (یعنی درست زمانی که شکم از غذا خالی است).
2- معمولاً اگر روی غذاهای سنگین، مخصوصاً گوشتی خورده شود، هضم آن مشکل می شود و در شکم و روده ها نفخ تولید می کند.
منبع: نشریه روزهای زندگی، شماره 330.