منطقه حفاظت شده قیصری یکی از مناطق حفاظت شده استان چهارمحال و بختیاری است که 20 درصد از مساحت 10 هزار هکتاری آن در شهرستان اردل و 80 درصد آن در شهرستان کوهرنگ واقع شده است.
منطقه حفاظت شده قیصری در سال 1380 خورشیدی به مدت 5 سال به عنوان «منطقه شکار ممنوع» اعلام گردید و سپس در سال 1386 خورشیدی با مساحت 9829 هکتار، به عنوان «منطقه حفاظت شده» معرفی شد.
منطقه حفاظت شده قیصری از نظر توپوگرافی کاملاً کوهستانی است به نحوی که حداکثر ارتفاع منطقه در قله تومن (احمد لیوه) به 3553 متر و حداقل آن در محل پل دشتک به 1800 متر از سطح دریا می‌رسد.
از آنجا که بخش اعظم این منطقه در شهرستان کوهرنگ واقع شده است، از نظر اقلیمی دارای تابستان‌های معتدل و خشک و زمستان‌های بسیار سرد می‌باشد. میانگین دمای سالانه منطقه کوهرنگ 9/5 درجه سانتی‌گراد و میانگین بارش سالانه 1222 میلی‌متر است.
منطقه حفاظت شده قیصری از نظر پوشش گیاهی دارای گونه‌های درختی و درختچه‌ای قابل توجهی است که برخی حالت نیمه جنگلی داشته و در نوع خود کم‌نظیر می‌باشد. این منطقه به دلیل وجود ارتفاعات بلند و دره‌های نیمه عمیق، دارای تنوع گیاهی بالایی می‌باشد. گونه‌های گیاهی مهم منطقه حفاظت شده قیصری عبارتند از گون، کنگر، گل حسرت و گل ماهور. گونه‌های درختی و درختچه‌ای این منطقه نیز عبارتند از شیرخشت، ارژن، گز، نسترن، کیکم، آلبالوی وحشی، ریا، تمشک، ارس، بنه، زالزالک و دافنه.
منطقه حفاظت شده قیصری زیستگاه جانوری همچون کل و بز، پلنگ، گرگ، خرس قهوه‌ای، شغال، روباه معمولی، تشی، عقاب طلایی، سارگپه، کبک معمولی، کبک دری، افعی، مار آبی، آگامای سفید، سیاه ماهی و قزل‌آلای رنگین کمان می‌باشد.
