شهر بوانات

شهر سوریان (Surian) مرکز شهرستان بوانات از شهرستان های استان فارس است. جمعیت این شهر نزدیک به 15000 نفر می‌باشد. تاریخچه سوریان در بخش بندی های کشوری:

1)در سال 1316 بوانات دارای بخشداری شد و از همان هنگام سوریان مرکز بخش بوانات بود.
2)در سال 1343 سوریان دارای شهرداری شد.
3)در سال 1374 بخش بوانات به شهرستان فزونی یافت اینک از دیدگاه رسمی مر کز شهرستان بوانات شهر بوانات نامیده می شود که این دگرگونی نام شهر سوریان به شهر بوانات در همین چند سال گذشته اتفاق افتاده است.

مردمان سوریان
همه مردم این شهر به زبان فارسی سخن می‌گویند و از دیدگاه دسته بندی قومی، فارس هستند.

ویژگی های جغرافیای
شهر سوریان به وسیله باغ های سرسبز و انبوه و دو رشته کوه در میان گرفته شده است. کوه ختابون از رشته کوههای زاگرس و از کوههای شهرستان بوانات است که بلند ترین قله این کوهها در بخش جنوبی شهر سوریان جای دارد. همچنین یک رودخانه فصلی از این شهر می گذرد.

جاهای دیدنی
سوریان طبیعتی زیبا و سرسبز و دیدنی دارد، باغ های انبوه این شهر و کناره سرسبز رودخانه و کوههای باصفا و چشمه‌های گوارا بینندگان را شاد و خرسند می‌کند. تفریح گاه و زیارتگاه محمد حنیفه که در دامنه کوه ختابون جای دارد در بهار و تابستان مردم را به سوی خود می کشاند. این تفریح گاه چشمه پرآب و درختان تنومند و سالمند چنار و یک قدمگاه را در بر می‌گیرد. گفته می‌شود که این قدمگاه در زمان پیش از ورود اسلام به ایران، آتشکده بوده است.

آثار تاریخی
شهر سوریان چندین بنای تاریخی مانند مسجد جامع سوریان و پل آجری روی رودخانه اصلی که هر دو از بناهای دوره دیلمیان هستند را در خود به یادگار دارد. منبر معروف مسجد جامع سوریان در موزه ایران باستان نگهداری می‌شود.