اکتشافات علمی جدید، ‌ بیانگر نشانه‌های غیبی ظهور!(۱)

بی‌گمان هر روز که سپری می‌شود و هر سالی که به پایان می‌رسد، بیشتر ما به آن طلوع مقدّس نزدیک می‌شویم. بدون شک، رویدادهای زمان حاضر، نشانه‌ها، فتنه‌ها و پریشانی‌های متعدّد، این مطلب را ثابت می‌کند که ما در حال نزدیک شدن به مرحلة حسّاسی از تاریخ بشریت هستیم و حتّی بیشتر به نشانه‌های مرحلة پیش از ظهور امام مهدی(عج) نزدیک می‌شویم. اشخاص آگاه و با بصیرتی که رویدادهای زمان حاضر را دنبال و رصد می‌کنند، به این نتیجه رسیده‌اند که رویدادهای جهانی در طبیعت و رویدادهای بشری،‌ با نشانه‌های غیر حتمی ظهور در ارتباط‌اند، نشانه‌هایی که یا روی داده‌‌اند یا در شرف واقع شدن هستند. اینها همه باعث شده، منتظران در حالت امیدواری و خوش‌بینی و انتظار آن روز موعود باشند. از سوی دیگر، می‌بینیم که بشریت کم‌کم از گسترش ستم، استبداد و فساد به ستوه آمده است و این خود باعث شده، جامعة انسانی به نوعی دچار ناامیدی در مورد تحقّق اصلاح و درمان بیماری‌هایش و شکست تمام تجربیات انسانی پیشین شود. اکنون،‌ جهان به طور بسیار جدّی و بسیار مشتاق‌تر از گذشته، چشم به اجرا و تحقّق عدالت آسمانی دارد و این گونه است که هر روز نشانه‌های جدیدی را می‌بینیم که آشکار می‌شود و کسانی که این نشانه‌ها را رصد و نشانه‌های ظهور را دنبال می‌کنند، آن را به خوبی می‌شناسند. از جمله این نشانه‌ها، نشانه‌های مقدّماتی ظهور امام مهدی(ع) است. در اینجا باید به این مطلب اشاره کرد که علم جدید و تلاش‌های پژوهشگران و اکتشافات اخیر، کم‌کم پرده از برخی نشانه‌های غیبی ظهور برمی‌دارند؛ یعنی برخی از نشانه‌های ظهور که در طبیعت واقع می‌شود و ما در گذشته آنها را از جمله امور غیبی و از جمله معجزات به شمار می‌آوردیم، زیرا از چگونگی و واقعیّت و کیفیّت وقوع آن آگاهی نداشتیم، اکنون زمان آن فرا رسیده که مراکز علمی، اصل و واقعیّت نشانه‌های ظهور و نشانه‌هایی را که در طبیعت روی می‌دهند، توضیح دهند و تفسیری علمی و منطقی در مورد چگونگی آن ارائه کنند. از جملة آن نشانه‌ها، می‌توان به فریاد آسمانی، دستی که در آسمان پدیدار می‌شود، خروج تصویر یک انسان در خورشید و ... اشاره نمود. این عبارت‌ها را ما در احادیث ظهور بسیار مشاهده کرده‌ایم،‌ امّا امروز اکتشافات علمی جدید،‌ آن را به صورت علمی تفسیر نموده و بیان می‌کنند که چگونه این نشانه‌ها روی می‌دهند و این باعث می‌شود ما بیشتر و بیشتر به درک و فهم آن روز موعود، با ویژگی‌های خاصّش برسیم. اکنون به برخی از این نشانه‌ها و چگونگی وقوع آنها می‌پردازیم:

اوّل: صدای آسمانی (سقوط چیزی با صدایی مهیب و وحشتناک در ماه رمضان)
 

صدای آسمانی که همه جا می‌پیچد (صیحه)، خوابیده را بیدار می‌کند، ایستاده را می‌نشاند و دختر پرده‌نشین را از سراپرده بیرون می‌کشاند. وقوع این حادثه در نیمة ماه رمضان است. این نشانه با صیحة آسمانی که همان ندای جبرئیل است و در صبح بیست و سوم ماه رمضان ( از نشانه‌های حتمی) روی می‌دهد، تفاوت دارد. بنابراین، منظور ما در اینجا، یکی از نشانه‌های غیرحتمی است که در گذشته، یک معجزه یا یک امر غیبی به شمار می‌آمد،‌ آن نشانه،‌ صدای مهیب سقوط یک شیء بزرگ یا لرزش در ماه رمضان است. از اباعبدالله(ع) نقل شده که ایشان فرمود: «... و صدای مهیبی در ماه رمضان که خوابیده را بیدار و بیدار را هراسان می‌کند و دختر پرده‌نشین را از سرا پرده‌اش خارج می‌کند.»1
این یک رویداد طبیعی بی‌سابقه است که باعث ایجاد هراس و وحشت در دل مردم می‌شود و هر گروه از مردم تصوّر می‌کنند، آن اتّفاق در منطقة محلّ سکونت آنها روی داده است. اکتشافات علمی جدید و پژوهش‌ها در فضا، نشان داده است که این نشانه بر اثر تماس پوستة گازی یکی از سیّاره‌ها با جوّ زمین روی می‌دهد و نشریات علمی آمریکا از سازمان فضایی آمریکا (ناسا) خبری نقل کرده‌اند که، در سال‌های اخیر،‌ اطّلاعاتی در مورد سیّاره‌ای به نام نیبرو به دست آمده و تصاویری از آن را منتشر کرده‌اند و تأکید نموده‌اند که این سیّاره در مسیر مدار کرة زمین قرار خواهد گرفت و این تماس در تاریخ 21/12/2012 روی خواهد داد. قدرت و نیروی اصطکاک و تماس آنبه گونه‌ای است که باعث ایجاد یک صدای مهیب می‌شود و تأثیرات منفی متعدّدی بر زمین خواهد گذاشت؛ از جمله باعث ویرانی ساختمان‌ها و تأسیسات مختلف و ایجاد مشکلاتی در گوش موجودات زنده خواهد شد. بر این اساس، یکی از این نوشته‌ها،‌ حاکی از آن است که باید در مورد این صدای مهیب،‌ اقدامات احتیاطی در نظر گرفت و بدن و گوش‌های خود را پوشانده و پنجره‌ها را در آن زمان بست. به هر حال، دانش نوین، این نشانه را برای ما تفسیر کرده و چگونگی وقوع آن را توضیح داده است.
ما مدّت‌هاست که صدای مهیب در ماه رمضان را از جمله امور غیبی به شمار می‌آوریم، اکنون این نشانه، کاملاً برای ما روشن شده و علمی و منطقی بودن وقوع آن بر همگان آشکار شده است.

دوم: دستی که در آسمان پدیدار می‌شود.
 

نشانة دیگری که ما در گذشته آن را از جمله معجزات و امور غیبی به شمار می‌آوردیم، یک نشانة طبیعی دیگر یا دست بزرگی است که در آسمان پدیدار می‌شود. از اباعبدالله(ع) نقل شده که فرمود: «... و دستی که در آسمان پدیدار می‌شود از جمله نشانه‌های حتمی است.»2
همچنین از امام صادق(ع) نقل شده که فرمودند: «نشانة آن روز این است که دستی آویزان از آسمان پدیدار می‌شود و مردم به آن نگاه می‌کنند.»3
این یک رویداد طبیعی بزرگ و بی‌سابقه است که اندیشه‌ها را مبهوت و حیران می‌کند و دیده‌ها را به سوی خود بر می‌گرداند. پژووهش‌های جدید این نشانه را کشف و چگونگی به وجود آمدن آن را تشریح کرده‌اند، از طریق سحاب و غبار (انرژی یا گازها) این نشانه که به شکل دست است، به وجود می‌آید. دایر＼‌المعارف انگلیسی «ویکی پدیا» در ایّام اخیر خبری را منتشر کرده که در آن آمده است: تلسکوپ فضایی (رصدخانة چاندرا) و متعلّق به سازمان فضایی آمریکا (ناسا) عکس غبار و سحابی به شکل دستی آسمانی و بزرگ در آسمان، ثبت و تصویر آن را منتشر کرده است. (شکل 3) همچنین قطعاتی از تصویر ویدوئی سحابی نیز منتشر کرده است. اکنون دانشمندان این ترکیب نادر و ترکیب جالب توجّه و جدل‌ برانگیز را به ستاره‌ای نئوترونی (پُلسار) نسبت می‌دهند که حدود هفده هزار سال نوری با ما فاصله دارد و با سرعت بسیار زیادی به دور خود می‌چرخد و انرژی عظیمی را به فضا پرتاب می‌کند و این باعث پیدایش این تصویر به شکل دستی بزرگ می‌شود. باید توجّه داشت این تصویر برای ستاره‌شناسان بسیار آشنا و شناخته شده است. بنابراین، به دور از مصداق داشتن خبر و زمان انتشار آن، دانش نوین این نشانه را برای ما تفسیری علمی کرده و چگونگی وقوع آن را شرح داده است؛ در حالی که ما در گذشته، آن را از جمله امور غیبی و خارق‌العادّه می‌دانستیم، اکنون وقوع آن برای ما امری کاملاً منطقی و عقلانی به شمار می‌آید؛ هر چند که این نشانه را در حال حاضر تحقّق یافته نمی‌دانیم؛ زیرا اهمّیت نشانه‌های طبیعی ظهور، در این است که آن نشانه‌ها برای تمام مردم آشکار باشد، نه تنها برای متخصّصان علم ستاره‌‌شناسی. نشانه‌هایی که دیدن آنها و آگاه شدن از آنها نیاز به برخی امکانات مادّی مانند تلسکوپ فضایی بسیار ویژه که در دسترس همة مردم نیست دارد، از این باب نیستند.
زیرا در روایت شریف، اشاره به این نکته است که، «مردم به آن نگاه می‌کنند» در نتیجه رخ دادن اتّفاقی غیرقابل رؤیت مردم، نمی‌تواند بیانگر تحققّ یافتن یکی از نشانه‌های ظهور باشد. امّا با این خبر، چگونگی روی دادن و به وجود آمدن آن دست بزرگ را متوّجه می‌شویم و نکتة بسیار مهم در این خبر، این است که تحقّق یافتن آن امری منطقی و معقول است.
سوم: نشانه‌های ظهور زیادی با خورشید در ارتباط است، (صورت و سینة یک انسان، توقّف خورشید از حرکت، کسوف و خسوف در غیر از زمان طبیعی خود)
پیش از این ما این نشانه‌ها را از جمله امور غیبی و خارق‌العادّه به شمار می‌آوردیم و چگونگی روی دادن آنها را نمی‌دانستیم. از ابوبصیر نقل شده است که، از ابوجعفر(ع) شنیدم در مورد آیة « ان نشأ نزل علیهم من السّماء آیه فظلت أعناقهم لها خاضعین»4 فرمود: «خداوند آن کار را با آنان انجام می‌دهد. عرض کردم: آنها چه کسانی هستند؟ فرمود: بنی‌امیّه و پیروان آنها. عرض کردم: آن نشانه چیست؟ فرمود: رکود و توقّف خورشید از زوال آن تا زمان عصر و خروج سینه و صورت مردی در خورشید که حسب و نسبش شناخته می‌شود و آن در زمان سفیانی خواهد بود و آن زمان هلاک او و هلاکت قوم او خواهد بود.»5
نشانة دیگری نیز وجود دارد که با خورشید در ارتباط است. از ثعلبه ازدی نقل شده است: ابوجعفر(ع) فرمود: «پیش از قیام قائم، دو نشانه خواهد بود: خورشید گرفتگی در نیمة ماه رمضان و ماه گرفتگی در آخر ماه رمضان.» عرض کردم، ای فرزند رسول خدا(ص)، ماه گرفتگی عادتاً در نیمة ماه و خورشید گرفتگی در آخر ماه روی می‌دهد. فرمود: «من نسبت به آنچه گفتم، آگاه‌ترم. این دو، دو نشانه هستند که از زمان حبوط آدم روی نداده‌اند.»6
در روایت دیگری، اشاره‌ای به نشانه‌ای شده که با خود خورشید مرتبط است. به عنوان مثال در «غیبت طوسی» آمده است:
«مهدی(عج) خروج نمی‌کند تا اینکه نشانه‌ای از خورشید پدیدار شود.»7 نشانه‌ها و اخبا ر و اشارات زیادی وجود دارد که با خورشید در ارتباط و بی‌سابقه بوده است و نگاه‌ها را به خود جلب می‌کند و اندیشه‌ها را حیران می‌سازد. ما در گذشته اینها را از جمله امور غیبی یا از جمله معجزات به شمار می‌آوردیم؛ زیرا ما تفسیر علمی و منطقی درستی در مورد چگونگی روی دادن و ویژگی‌های آنها نداشته‌ایم.
اکتشافات علمی اخیر، چگونگی واکنش‌های شیمیایی و تغییرات فیزیکی در خورشید را تشریح کرده است؛ گزارش‌های علمی تخصصی در مورد پژوهش‌های خورشید و فضا، پرده از یک نوع عدم فعّالیت و کم‌کاری بی‌سابقه در فعّالیت‌های خورشید برداشته است. خانم آنجیلا سپیک، دانشمند ستاره‌شناس «دانشگاه میسوری»،8 می‌گوید:
خورشید در هر یازده سال یک بار مراحل مختلف فعّالیت را پشت سر می‌گذارد و دوره‌ها دارای نوسانات دراز مدّتی است که ممکن است یک قرن ادامه یابد.
این در حالی است که محافل علمی، کاهش فعّالیت خورشید را که در خالی شدن خورشید از لکّه‌های خورشیدی به مدّت 266 روز، تنها در سال 2008 م. نمود یافت، رصد کرده‌اند. شایان ذکر است این مسئله از سال 1913 م. تا این سال روی نداده بود و سال 2009 م. سالی بود که خورشید بیشترین کم‌کاری را داشته است. پدیدة لکّه‌های خورشیدی9 (شکل 4 ) در واقع بارزترین نشانة فعّالیت بالای خورشید است. لکّه‌های خورشیدی عبارتند از مساحتی از گاز که از مساحت محیط آن در سطح مرئی خورشید، سردتر است و این در اثر میدان‌های مغناطیسی قوی است که مانع نفوذ خارجی حرارت و دما از داخل خورشید به سطح آن می‌شود.
این لکّه‌ها یا سیاه‌چاله‌ها، ابرهای گازی تاریکی هستند که اساساً از هیدروژن تشکیل شده‌اند و کمی بالاتر از سطح مرئی خورشید قرار می‌گیرند. این لکّه‌ها از دو منطقه تشکیل شده‌اند، محلّ مرکزی تاریکی که حرارت آن به 3700 درجه می‌رسد و منطقة شبه تاریک که حرارت آن به 5200 درجه می‌رسد. این لکّه‌ها، ارتباط تنگاتنگی با نشانه‌های طبیعی ظهور که مرتبط با خورشید است، دارند و این گونه تفسیر می‌شوند.

پدیدار شدن صورت و سینة یک انسان در خورشید
 

این لکّه‌های خورشیدی که بر سطح خورشید قرار دارند، دارای اشکال مختلفی هستند و ممکن است خورشید در زمانی در برگیرندة صدها لکّة خورشیدی باشد و در زمان‌های دیگری ممکن است هیچ نوع لکّه‌ای نداشته باشد. این به دلیل فعّالیت پیاپی خورشید است. قطر این لکّه‌ها از 960 کیلومتر در زمانی که تنها باشند و 96 هزار کیلومتر زمانی که گروهی باشند، در نوسان است. بزرگ‌ترین مجموعه لکّة خورشیدی که تا امروز ثبت شده است در آوریل سال 1947 م. بوده که قطر آن حدود 130 هزار کیلومتر بوده است.
مردم جهان، شاهد یک رویداد تاریخی بی‌سابقه خواهند بود؛ آن رویداد این است که این لکّه‌ها یا سیاه‌چاله‌ها (در مناطق مختلف تاریکی) به صورت چهره و سینة یک انسان که شبیه یک شخصیّت معروف برای بشر است، تجسّم یا تجسّد می‌یابد و این بسیاری از مردم را شگفت‌زده خواهد کرد.

بی‌حرکت ماندن خورشید در چند ساعت
 

دانشمندانی که خورشید را رصد می‌کنند، معمولاً از شمار لکّه‌های خورشیدی بر سطح آن برای اندازه‌گیری میزان فعّالیت خورشید استفاده می‌کنند. شمار این لکّه‌ها در زمانی که اوج خورشیدی نامیده می‌شود، به حدّاکثر خود می‌رسد، سپس در زمان و دوره‌ای دیگر به پایین‌ترین مقدار خود می‌رسد. در زمان اوج فعّالیت خورشید، انفجارات خورشیدی و طوفان‌های ژئو مغناطیسی به مقدار بسیار زیاد روی می‌دهد.
مردم جهان در آینده شاهد انفجارات سهمگینی در خورشید خواهند بود که در زمان‌هایی که فعّالیت خورشید در اوج خود بوده، بی‌سابقه بوده است؛ این امر باعث توقّف خورشید از حرکت یا سبب حرکت کند و بر عکس آن به دلیل عکس‌العمل در مقابل آن انفجارها خواهد بود. این زمان حدود 2 تا 3 ساعت خواهد بود.10 در این زمان، مردم از یک سو به دلیل اینکه شاهد طولانی‌تر شدن ناگهانی روز هستند و از سوی دیگر به دلیل اینکه خورشید گرمای بیشتری به زمین می‌فرستد، احساس می‌کنند که خورشید متوقّف شده است.

کسوف و خسوف در زمان غیرطبیعی و معهود آن
 

هنگامی که فعّالیت خورشید به اوج و حدّاکثر خود می‌رسد، انفجارات سهمگین در آن روی می‌دهد که این انفجارات باعث تقویت میدان‌های مغناطیسی‌ای که لکّه‌های خورشیدی را به وجود می‌آورند، می‌شود و با قدرت انفجارها و فعّالیت میدان‌های مغناطیسی، لکّه‌های خورشیدی افزایش می‌یابد و همین امر سبب تیره و تار شدن سطح خورشید می‌شود.
در آینده ما شاهد روی دادن دو انفجار پیاپی و دو قطب مغناطیسی بسیار قوی خواهیم بود که باعث تیر و تار شدن خورشید، دو بار، در همان ماه (رمضان) می‌شود و در آن حال خورشید هیچ گونه اشعه و پرتوی به زمین نمی‌فرستند. یک انفجار باعث خورشید گرفتگی در وسط ماه و یک انفجار باعث ماه گرفتگی در آخر ماه می‌شود؛ در حالی که ماه به صورت هلال است.
به این ترتیب، خسوف و کسوف رخ داده، بنابر دلایل معهود و شناخته شدة قبلی و در زمان طبیعی خود نخواهد بود و این یکی از نشانه‌های ظهور قائم(ع) است که روایت امام باقر(ع) بر آن تأکید کرده است و همه به دلیل تغییر و تحوّلات فیزیکی مشخّصی است که در خورشید روی می‌دهد،11 البتّه این به دلیل نزدیک شدن یک ستارة دنباله‌دار به زمین نیست که نیلی در کتاب «الطور المهدوی»12 به آن اشاره کرده و گفته است که سبب می‌شود کرة زمین با زاویة مختلف و جدیدی به گردش در‌آید، مشرق و مغرب آن تغییر کند و باعث طلوع خورشید از مغرب ‌شود. این یکی از نشانه‌های قیامت است نه یکی از نشانه‌های قیام مهدی(عج)... بنابراین کسوف و خسوف در زمان غیرطبیعی و شناخته شدة آن، به دلیل تغییر و تحوّلاتی است که در خورشید روی می‌دهد و حدیث امیرالمؤمنین(ع) در مورد صیحه و ندا در بیست و سوم ماه رمضان تأکید کنندة این مطلب است: «فردای آن روز، هنگام ظهور، خورشید به رنگ‌های مختلف درمی‌آید و سیاه و تاریک می‌شود.»13 شایان ذکر است که این دلیل روشنی برای وقوع ماه گرفتگی در روز 25 ماه رمضان به دلیل تاریکی خورشید است.
بنابراین، مطالعات و پژوهش‌های جدید در مورد خورشید و گزارش‌های علمی فضایی در سال‌های اخیر، نقاب از این حقیقت برداشته و ابهام و پیچیدگی بسیاری از نشانه‌های ظهور را که با خورشید در ارتباط است، از بین برده و این در حالی است که ما در گذشته تفسیر علمی و منطقی برای این مسائل نداشتیم و این خود باعث می‌شد که آن را از جمله امور غیبی به شمار ‌آوریم، امّا اکنون، مطالعات و پژوهش‌های جدید، چگونگی روی دادن آن را شرح داده‌اند و ما آن را مسئله‌ای منطقی و واقعی به شمار می‌آوریم.

پی نوشت ها :
 

1.غیبت نعمانی، ص 169؛ بحارالأنوار، ج 52، ص 233.
2.غیبت نعمانی، ص 172.
3.بحارالأنوار، ج 52، ص 233.
4.سورة شعرا، آیة 4.
5.الارشاد، شیخ مفید، ج 2، ص 373؛ اعلام الوری، ص 428؛ بحارالانوار، ج 52، ص 221.
6.غیبت نعمانی، ص 181؛ غیبت شیخ طوسی، ص 270، اعلام الوری، ص 429؛ بحارالأنوار، ج 52، ص 220.
7.غیبت شیخ طوسی، ص 466؛ بحارالأنوار، ج 2، ص 217.
8.مجلة (هفته‌نامه) نیوساینتیست، مجلة تخصّصی در زمینة علوم و تکنولوژی.
9.کتاب هستی، تألیف گولین رونان، ناشر: مؤسسه الاهلیه للنشر و التوزیع، بیروت.
10.کتاب الفجر المقدّس، مجتبی السّاده، ص 103.
11.همان.
12.کتاب الطور المهدوی، ص 230.
13.بحارالأنوار، ج 52، ص 275؛ بشارة الأسلام، صص 59 ـ 70.

منبع:www. mouood.org
ادامه دارد...
/ع