از آنجایی که دامغان شهریست بسیارقدیمی ودر مسیر جاده ابریشم قرار داشته وچون از لحاظ سوق الجیشی بسیار مهم بوده و همیشه مورد تهاجم بیگانگان در زمانهای مختلف بوده ،حصاری به دور این شهر کشیده اند. این حصار که آثارش در اطراف شهر باقیست در قسمت جنوب حدود 1610 متر و در شرق حدود 1620 مترو در شمال حدود 150 متر از آن باقی مانده است و در قسمت شمالی براثر ساخت و ساز از بین رفته در قسمت غرب نیز هیچ آثاری از این حصار باقی نمانده است . حال با توجه به اینکه تپه حصار یکی از تپه های پیش از تاریخ است و در نزدیکی آن دو قلعه مربوط به دوران ساسانی وجود دارد می توان چنین استنباط نمودکه احتمالا” باره اصلی شهر به دور این محو طه کشیده شده بوده است و بر اثر مرور زمان و همینطور کشت و ذرع از بین رفته است( که این موضوع احتیاج به بررسی و کارهای عملی می باشد).
اما باروی کنونی شهر با توجه به مطالب کتب تاریخی احتمال داده می شود که در دوره نادری ایجاد شده باشد و به باره نادری نیز معروف است. در این بارو در فواصل مختلف می توان برجها رامشاهده نموده و به وسیله 5 دروازه به داخل باره راه پیدا می کرده است. پس می توان چنین اظهار نظر نمود که دامغان تقریبا” شا هراه اصلی ارتباط شرق و غرب بوده و از زمانهای بسار کهن از این شهر عبور و مرور صورت می گرفته حال چه به خاطر سیر و سیاحت و چه از لحاظ لشکر کشی های نظامی و چه از لحاظ اقتصادی که همان عبور جاده ابریشم است دامغان یک راه ارتباطی محسوب می شده بر همین اساس باروبه دور آن کشیده شده است. و آنچه اشمیت به عنوان کهن دژ نام می برد احتمالا” همان ارگ است که به مولود خانه موصوف است که در داخل باره شهر قرار داشته است .
منبع : میراث فرهنگی استان سمنان
