متاسفانه علاوه بر به کارگیری غلط فرهنگ نوری، این مسئله با همان صورت غلط و زودرس در مورد وسایل مانیتوری (تلویزیون، کامپیوتر و موبایل) در حال افزایش است و بسیار سهل‌تر و در زمان طولانی‌تری از نور این وسایل می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد و درنتیجه از صدمات آن هم در آینده بسیار مخرب‌تر و شدیدتر خواهد شد.
لازم به ذکر است این مسئله باید مورد تاکید قرار گیرد شروع بی توجه‌ای، می‌تواند شروع عملکرد اختلال رفتاری و آموزش Learning Disability باشد که احتمالا برمبنای گزارشات روزنامه‌ای افت تحصیلی می‌تواند یکی از علائم آن باشد، بنابراین دیده می‌شود نه تنها برای مشکلات کودکان در خطر، برنامه‌ای نداریم بلکه با این نوع رفتار برای کودکان سالم و به خصوص کودکان پیش دبستانی نیز به وفور این مشکل را به وجود می‌آوریم.
متاسفانه این مشکلات در مورد نوزادان و شیرخواران بنا به دلایل گفته شده بسیار شدیدتر و مخرب تر می‌باشد و آینده این کودکان علاوه بر دلایل مطرح شده، به دو دلیل بیشتر تحت تاثیر قرار خواهدگرفت، چون با استفاده ناجور از وسایل مانیتوری و دیجیتالی و سایر عوامل مخرب و به خصوص با عدم بکارگیری حجم برای اسباب بازی و عدم به کارگیری سرگرمی کودک برای تحریک سیستم لمسی و حجمی یا به حداقل رساندن لمس حجمی که برای تکمیل مسیر مهم چشمی برای حجم شناسی ضروری است و لازم است.
در ابتدای دوران زندگی این مسیر مهم، شناسایی حقیقت در مغز به تکامل برسد که به آن اصطلاحا مسیر Dorsal و برای تکامل عملکردی اعمال حرکت، فرم، عمق و حجم اشکال ضروری است، متاسفانه در حال حاضر با بکارگیری زودرس وسایل مانیتوردار از طریق آن با اشیاء سطحی و غیرحجمی از طریق مانیتور کودک هم مشغول می‌شود و هم آشنا می‌گردد. مانیتورهای مختلف به علت داشتن سرعت و سهل الوصول بودن طوری آن‌ها را جذب خواهد کرد که علاقه‌ای برای بکارگیری اشیای حجمی کودک نداشته باشد.
از جایی که این مسیر دنباله دید نوزادی است و دنباله دید سلول‌های استوانه‌ای می‌باشد پس هم Reflex attention نارس باقی می‌ماند و هم اشکال در شناسایی اجسام حقیقی که دارای حجم، فرم، عمق و سرعت می‌باشند به وجود خواهد آورد. در قدیم ابتدا کودکان با سطح مالی کم، شانس بازی با گل، خاک، شن و سنگ ریزه را داشتند و در هر منطقه برحسب فرهنگ خود از همین وسایل انواع بازی‌های سنتی را ساخته بودند.
بعد که این امکان وسیع فرهنگی تکامل عصبی به وسیله اسباب بازی‌های پلاستیکی برقی گرفته شد خوشحال بودیم برای کودکانمان اسباب بازی‌های گران قیمت و شکیل تهیه می‌کنیم ولی هر چه بود باز هم کودک با اسباب بازی‌های حجمی و سه بعدی سروکار داشت و لمس می‌کرد، ابتدا به وسیله لمس احجام، سیستم توجه و تمرکز او تکامل یافت و شکل گرفت.
متاسفانه حال با بازی‌های مخرب و صدمه زننده برای رفتار کودک شاید هم اندک و ظاهرا آموزنده کودکان ما را اگر به طرف روحیه غیرانسانی هدایت نکند و اگر فرض کنیم بسیار این بازی‌ها هوشمندانه و کنترل شده از طرف یک تیم مسئول تکامل، تهیه شود ولی در هر صورت ضروری است کودک تا سه سالگی به وسیله دیدن احجام مختلف سیستم توجه و تمرکز او تکامل یابد و بعدا می‌تواند از طریق دیدن اشیا روی مانیتورهای مختلف شناخت بیشتری پیدا کند و به افزایش شناخت و افزایش فرایندهای آموزشی برسد.
دلایل صدمه به مسیرهای بینایی، توجه و تمرکز هم بسیار مفصل است و هم امکانات مفصل و دقیق علمی مسیر بینایی کورتیکال و صاب کورتیکال لازم است بپردازیم که به نظر می‌رسد این مقدار پرداختنی به نوروفیزیولوژی از حوصله این جمع‌بندی به دور است. امیدوارم در آینده به پارامترهای تکاملی سایر حس‌ها بتوانم بپردازیم، و چگونگی تکامل نوزادان را در ابعاد دیگر حسی مورد توجه قرار دهیم.
برای خواندن بخش اول- تکامل کودکانمان در مسیر سلامتی- اینجا کلیک کنید.
