کیست مویی یا سینوس پیلونیدال؛ بیماری ناشناخته

علت ایجاد آن چیست؟
 

علت دقیق و واقعی این بیماربی ناشناخته است، اما چند نظریه وجود دارد:
1-در گذشته این بیماری را به علت نشستن زیاد پشت فرمان اتومبیل و مختص رانندگان می دانستند (jip disease). پس این بیماری خاص رانندگان است.
2-گفته می شود علت دیگر این عارضه بر اثر برگشت مو به داخل و پیدایش عفونت این ناحیه است که البته این مورد خیلی منطقی نیست. در خیلی از مواقع، وقتی کیست باز می شود داخل آن دسته یی از کلاف مو وجود دارد که نشان دهنده رشد مو در آن ناحیه است.
3-دلیل دیگر می تواند یک ضایعه ی مادرزادی یا تغییر شکل خوش خیم بافت آن ناحیه باشد، ضایعه یی که قسمت های تشکیل دهنده ی پوست از جمله مو درون آن رشد می کند.
به هر حال هر چه که هست یک بیماری خوش خیم آزار دهنده در سنین جوانی در دختران و پسران می باشد که باید درمان مناسب برای آن صورت گیرد.

آیا راهی برای پیشگیری از ایجاد این بیماری و عوارض آن وجود دارد؟
 

چون علت دقیق این بیماری ناشناخته است، قطعاً نمی توان از ایجاد آن پیشگیری کرد ولی با توجه به این که زمان تشخیص دردرمان و بهبودی فرد بسیار تأثیرگذار است، بنابراین تشخیص هر چه زودتر و درمان به موقع بسیار مؤثر است. این بیماری در افراد پر مو و در سنین جوانی (پانزده تا سی سال) بیشتر دیده می شود. در افرادی هم که در خانواده ی آن ها یک نفر مبتلا به این عارضه بوده، احتمالاً وجود فرد دیگری به این بیماری ممکن است و می توان بایک معاینه ی ساده و یا سونوگرافی، وجود ضایعه و درمان زود هنگام را تشخیص داد و از پیشرفت آن جلوگیری کرد.

چرا درمان این بیماری این قدر سخت و آزار دهنده است؟
 

در اکثر افرادی که دچار این مشکل هستند، درمان سخت است و مشکلات فراوانی برای بیمار به همراه دارد که البته چاره یی جز تحمل مراحل درمانی نیست.

آیا روش بهتری برای درمان این بیماری وجود دارد؟
 

درمان این بیماری بستگی به زمان مراجعه فرد به پزشک و میزان گسترش زیر پوستی آن بسیارمتفاوت است. به طور کلی اغلب افردی که دچار این مشکل هستند، زمانی به پزشک مراجعه می کنند که دچار آبسه و عارضه ی این بیماری شده اند. باید بدانید ما در اینجا با یک ضایعه ی وسیع سروکار داریم که احتمال عود و عفونت مجدد آن در بیمار پس از انجام درمان معمول و برداشتن ساده ی کل محل ضایعه وجود دارد. بازگذاشتن محل آن و شستشوهای مکرر که معمولاً حدود دو تا سه ماه طول می کشدو ممکن است فرد را بسیار آزار داده و از نظر شغلی در زندگی او اختلال ایجاد کند. اما مداوا صورت می پذیرد. روش دیگر، برداشتن و بخیه ی ساده ی محل جراحی است که معمولاً چون باآبسه و عفونت همراه است روش معقولی نیست. چرا که به احتمال بسیار زیاد باعث عود بیماری و عفونت می شود و آخرین و بهترین روش نیز برداشتن آن و ترمیم با جراحی پلاستیک است که در این حالت بیمار نیازی به پانسمان های مکرر روزانه و حتی کشیدن بخیه در این روش ندارد و به سرعت پس از ده تا دوازده روز می تواند به حالت عادی کار و زندگی خود برگردد.
منبع: 7 روز زندگی، شماره 106.