گوجه سبز، میوه ای ترش‌مزه، میوه نارس نوعی آلو است که مصرف آن در کشور ما رواج دارد. این میوه که خوردن نوبر آن بسیار لذت‌بخش است، اسید زیادی دارد و مصرفش برای افرادی که اسید معده‌شان زیاد ترشح می‌شود، مناسب نیست.
طبع گوجه‌سبز سرد است و در کسانی که سردمزاج هستند زیاده‌روی در خوردن آن می‌تواند مشکل‌ساز شود. گوجه‌سبز میوه نارسی است و کسانی که معده حساسی دارند با مصرف آن دچار سوءهاضمه می‌شوند.
مصرف این میوه فوایدی هم دارد؛ و یکی از خواص منحصر به فرد آن این است که به کاهش چربی خون کمک می‌کند. گوجه‌سبز اسیدهای گیاهی و مقداری کربوهیدرات دارد و به نظر می‌رسد خاصیت کاهش‌دهنده چربی خون گوجه سبز، به دلیل اسیدهای گیاهی موجود در آن باشد.
این میوه خاصیت مسهل هم دارد و به دلیل داشتن ویتامین C برای کسانی که مبتلا به روماتیسم و نقرس هستند، مصرف متعادل آن توصیه می‌شود. بهتر است کودکان زیر شش سال گوجه‌سبز نخورند یا والدین گوجه‌سبز را تا حدی بپزند و بعد به آنها بدهند تا هضم آن آسان‌تر شود.
در مورد میزان مصرف مجاز نیز باید گفت که هیچ‌جا اشاره‌ای به این موضوع نشده است ولی توصیه می‌شود فرد مصرف‌کننده با توجه به وضعیتی که دارد و اثری که خوردن مواد خام یا میوه کال بر او می‌گذارد، گوجه‌سبز بخورد. البته نباید فراموش کرد خوردن گوجه‌سبز با نمک به کاهش اسیدیته آن کمک می‌کند.
مهم‌ترین مساله‌ای که در مورد گوجه‌سبز باید به آن توجه کرد این است که آن را سمپاشی می‌‌کنند و آلودگی بسیار فراوانی دارد. این میوه نیز آلودگی محیطی را به خود جذب می‌کند. در نتیجه هنگام شست‌وشو و مصرف آن باید دقت فراوان به خرج داد و همانند سبزی چندبار آن را شست. در غیر این صورت گوجه‌سبز به راحتی می‌تواند ناقل حصبه باشد.
منبع : هفته نامه سلامت