امیرحسین علمالهدی، مدیر گروه سینمایی هنروتجربه با روزنامه شرق درباره اینکه چرا در میان نامزدهای جشن خانه سینما نامی از فیلمهای هنروتجربه نیست،گفتوگو کرده است.
چرا امسال فیلمهای هنروتجربه در میان نامزدهای جایزه خانه سینما جایی ندارند؟
واقعیت این است که چه باشند و چه نباشند، این به آن بحث تصمیم حیاتی برمیگردد که نمیتوان به آکادمی خانه سینما ایراد بگیریم که چرا چنین شده است. بههرحال آنها چنین میخواهند، اما باید به خانه سینما گفت که این تضاد است و از تضادهایی است که نمیشود درکش کرد، چون فیلمهای هنروتجربه در بیشتر جشنوارههای جهانی حضور دارند و اغلب نیز جایزه میگیرند، اما در خانه سینمای خودشان مورد توجه واقع نمیشوند و این در حالی است که خانه سینما باید طوری با آثار سینمایی کشور مواجه شود که دریابیم چتر حمایتی خانه سینما روی همه سینماگرها هست، اما با توجه به آییننامه جشن خانه سینما و نظر شورای سیاستگذاری که به اکران فیلمهایی با پروانه سینمایی است، نمیتوانیم حرفمان را بزنیم. ما دراینباره با دوستان خانه سینما صحبت کردیم و نتوانستیم قانعشان کنیم و این در حالی است که خانه سینما به پروانه سینمایی توجه میکند و به پروانه ویدئویی بیتوجه است و این مسئله به ارشاد برمیگردد که باید در آنجا این مسئله حل شود که یک گروه از آثار در کارها و مسائل صنفی زیاد مورد توجه واقع نشوند، درحالیکه این آثار، هم دارند به نمایش عمومی درمیآیند و هم نباید از حقوق یکسان با دیگر آثاری که سینمایی تلقی میشوند برخوردار نباشند.
بنابراین مشکل در آییننامه است؟
بله، چون تا دو سال قبل در آییننامه آمده بود که «هر فیلمی که به نمایش عمومی درآمده باشد میتواند داوری شود»، اما از دو سال قبل این بند اصلاح شده که «هر فیلمی که پروانه سینمایی داشته باشد». درحالیکه فیلمهای هنروتجربه به نمایندگی از سینمای ایران در جشنوارههای جهانی حضور مییابند و درواقع اعتبار سینمای کشورمان هستند، اما در کشورمان از سوی آکادمی سینماییاش انکار میشوند و مورد داوری واقع نمیشوند.
نمیشود یک بخش مجزا برای فیلمهای هنروتجربه در این جایزه خانه سینما تعریف کرد؟
نه، آکادمی سینما که معادل با آکادمی سینمای آمریکا و از اسکار گرفته شده است، دقیقا شامل هر فیلمی میشود که در تمام دنیا به مدت یک هفته حداقل اکران شده باشد و در آمریکا هم در ایالتهای آنجا این یک هفته اکران را پشتسر گذاشته باشد، اما در ایران این مورد انکار میشود، در حالکه بقیه موارد اسکار دارد تقلید میشود. ما با وحدت نظر موافقیم و اختلاف سلیقه را میفهمیم، اما حذف بخشی از سینمای ایران را نمیفهمیم و با عدم حضور فیلمهای هنر و تجربه به سمت حذف بخشی از سینمای ایران میرویم و این بهصلاح خانه سینما و کلیت سینمای ایران نیست و خانه سینما نباید به دنبال تفکیک باشد که جز ضرر و زیان نخواهد بود و در تمام دنیا نیز چنین نیست و باید رفتار اسکار در جشن خانهسینما هم لحاظ شود و همه نیز میدانند که فکر و اندیشه در سینمای هنر و تجربه در خاطرهها و یادمانها میماند وگرنه برگزاری جشن لطفی ندارد.
سخن پایانی؟
انتظارمان این است که خانه سینما خانه همه سینمای ایران باشد و نه خانه پروانهدارهای سینمایی و بخش ویدئویی را حذف کند و مگر میشود اعضای خانه سینما که گاهی هم ویدئویی کار میکنند و عضو خانه سینما باشند، اما این نوع فعالیتشان نادیده گرفته شود. این انفکاکها باعث اصطکاک بالا در سینمای ایران خواهد شد و بالارفتن نارضایتی را به دنبال خواهد داشت. درحالیکه خانه سینما میتواند نقش بزرگتری را بازی کند و در حق سینمای ایران پدری کند، در غیر صورت قابل درک و فهم نخواهد بود.