به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، در این پژوهش همچنین مشخص شد که این کودکان کمتر به تغذیه در هنگام شب نیاز دارند.
نکته جالب توجه این است که والدین این کودکان رضایت بیشتری از خواب شبانه خود داشته و دچار مشکلی در این زمینه نمی‌شوند.
دکتر جودی میندل، از بیمارستان کودکان فیلادلفیا، اظهار کرد: یکی از دلایل اصلی این است که آنها عادت می‌کنند تا در تنهایی و به خودی خود به خواب بروند.
از طرفی بنا بر دستورالعمل‌های اعلام شده از سوی آکادمی آمریکایی کودکان(AAP) توصیه می‌شود که نوزادان حداقل تا شش ماه اول برای کاهش خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) در همان اتاقی که پدر و مادر حضور دارند بخوابند.
سندرم مرگ ناگهانی نوزاد که به اختصار SIDS نیز نامیده می‌شود، عبارت است از مرگ نابهنگام نوزادان در خواب بدون هیچ‌گونه پیش‌بینی قبلی پزشکی و بدون برجای‌گذاشتن هیچ‌گونه عارضه‌ای در بدن نوزاد که در حین کالبدشکافی قابل تشخیص باشد. به این بیماری مرگ تختخواب نیز اطلاق می‌شود زیرا اغلب در کودکان در تختخواب روی می‌دهد.
عامل این بیماری ناشناخته است گرچه دانشمندان توانسته‌اند برخی موارد منشأ این بیماری را شناسایی کنند.
محققان پارامترهای متعددی را در ریسک‌پذیری نوزادان شناسایی کرده‌اند که از آن جمله زودرس بودن نوزادان، در معرض دود دخانیات قرار داشتن در هنگام خواب، به پشت نخواباندن نوزادان (نباید روی قلب آنها فشار باشد)، عوامل ژنتیکی و ... می‌باشند.
محققان پرسشنامه های تکمیل شده توسط والدین 6,236 نوزاد در سن 6 تا 12 ماهگی در ایالات متحده را تجزیه و تحلیل کردند.
آنها همچنین 3,798 پدر و مادر را از استرالیا، برزیل، کانادا، بریتانیا و نیوزلند بررسی کردند.
نتایج نشان می‌دهد نوزادانی که در اتاق‌های جداگانه از والدین خود می‌خوابند، زودتر از خواب بیدار می‌شوند، زمان کمتری چرت زده و خواب بیشتر و عمیق‌تری را در طول 24 ساعت تجربه می‌کنند. همچنین به تغذیه شبانه نیاز نخواهند داشت.
در مقابل والدین نیز از کیفیت خواب بالاتری بهره‌مند خواهند شد.
دکتر میندل اظهار کرد: برای این موضوع دلایل متعددی وجود دارد که تنها یکی از آنها این است که کودکان عادت می‌کنند تا خودشان و بدون نیاز به مداخله دیگران به خواب بروند.
یافته‌های این پژوهش در مجله Sleep Medicine منتشر شده است.
