بررسی فیلم ترسناک «آنابل: آفرینش»Annabelle: Creation

«آنابل: آفرینش» Annabelle: Creation فیلم ترسناک ماورایی آمریکایی و محصول سال 2017 است. گری دبرمن (Gary Dauberman) فیلمنامه‌ی آن را نوشته و دیوید سندبرگ (David F. Sandberg) آن را کارگردانی کرده است. این فیلم دنباله‌ی «آنابلِ» سال 2014 و قسمت چهارم از سری فیلم‌های «احضار روح» The Conjuring است. استفانی سیگمان (Stephanie Sigman)، تالیتا بیتمن ( Talitha Bateman)، آنتونی لاپاگلیا ( Anthony LaPaglia) و میراندا اوتو ( Miranda Otto) در این فیلم ایفای نقش می‌کنند.
«آفرینش آنابل» اولین بار در 19 ژوئن 2017 در فستیوال فیلم لس‌آنجلس به نمایش درآمد و سود فیلم از مجموع اکران‌های جهانی آن 253 میلیون دلار است و نظر منتقدان در کل نسبت به آن مثبت بوده است.

در سال 1943، ساموئل مالینزِ (Samuel Mullins) عروسک‌ساز و همسرش استر (Esther) به علت مرگ دختر هفده ساله‌شان، آنابل (که خودمانی او را “بی ” صدا می‌کنند) در تصادف با ماشین، عزادارند. موجودی ناشناخته که این زن و شوهر فکر می‌کنند روح دخترشان است، مجابشان می‌کند تا جوهره‌ی حیات او را به یکی از عروسک‌های چینی دست‌ساز ساموئل منتقل کنند. با فهمیدن آنکه توجه روحی شیطانی را جلب کرده‌اند که به دنبال انسانی می‌گردد تا جسمش را تسخیر کند، وجد و سرورشان به زودی به وحشت تبدیل می‌شود. عروسک را به اتاق بی می‌برند و در کمدی که دیوارهایش پوشیده از صفحات انجیل است، زندانی می‌کنند و بعد کشیش‌هایی را استخدام می‌کنند تا هم اتاق و هم خانه را متبرک کنند.دوازده سال بعد، در سال 1955، مالینزها، خواهر روحانی شارلوت (Charlotte) و شش دختربچه را که با بسته شدن پرورشگاهشان بی‌خانمان شده‌اند، در خانه‌شان پناه می‌دهند. شب اول، جنیس (Janice)، دختربچه‌ی یتیمی که به خاطر فلج اطفال، معلول شده است، بیدار می‌شود و یواشکی به اتاق بی می‌رود که به طرز مرموزی باز شده است. جنیس کلید کمدِ بی را پیدا می‌کند و آن را باز می‌کند و نادانسته روح شیطانی را آزاد می‌کند. روح شیطانی شروع می‌کند به ترساندن دختربچه‌ها و علاقه‌ی ویژه‌ای به جنیس نشان می‌دهد.
در شب دوم، روح شیطانی همچنان جنیس را که سعی می‌کند با استفاده از یک بالابر از دست او فرار کند، عذاب می‌دهد. جنیس به شدت مجروح می‌شود و از طبقه‌ی دوم به طبقه‌ی اول سقوط می‌کند. روز بعد، روح شیطانی جنیس را که حالا ویلچیر دارد، به انباری می‌کشاند. او که خود را به قالب بی درآورده است، با موفقیت او را تسخیر می‌کند. لیندا، دوست صمیمی جنیس، متوجه تغییر رفتار جنیس می‌شود و به ساموئل اعتراف می‌کند که جنیس دو شب پیش یواشکی به اتاق بی رفته و عروسک را پیدا کرده است.خواهر شارلوت، با استرِ از ریخت افتاده که بعد از آنکه در درگیری‌های دوازده سال پیش، روح شیطانی چشم چپش را از جا درآورد، از تختخوابش بیرون نیامده است، صحبت می‌کند. استر حقیقت پشت عروسک و جن‌زدگی‌های خانه‌شان را نزد خواهر روحانی اعتراف می‌کند. خواهر شارلوت هر چه بیشتر نگران می‌شود که روح شیطانی پس از این بقیه‌ی دختربچه‌ها را قربانی خواهد کرد.
بعد از آنکه روح شیطانی مالینزها را به طرز فجیعی به قتل می‌رساند، در حالی که خواهر شارلوت تلاش می‌کند بچه‌ها را از خانه خارج کند، به او حمله می‌کند. جنیس تسخیر شده، دنبال لیندا که در اتاق بی قایم شده است، می‌گردد. خواهر شارلوت سر می‌رسد و جنیس و عروسک را در کمد زندانی می‌کند. روز بعد، پلیس برای تجسس در خانه و اطراف آن می‌آید، اما تنها عروسک را در کمد اتاق‌خواب پیدا می‌کند که به‌عنوان مدرک آن را ضبط می‌کنند. جنیس از سوراخی در دیوار فرار کرده است و در پرورشگاهی در سانتا مانیکا پذیرفته می‌شود. حالا خانواده‌ی هیگینز (Higgins) او را به نام «آنابل» به فرزندی پذیرفته‌اند.
دوازده سال بعد، در سال 1967، آنابل با دوست‌پسرش یک فرقه‌ی شیطان‌پرستی تشکیل می‌دهد و یک شب پدرخوانده و مادرخوانده‌ی آنابل را به قتل می‌رسانند که توجه همسایه‌ی بغلی را جلب می‌کند.در میانه‌ی تیتراژ پایانی، صحنه‌ای از عروسک آنابل نشان داده می‌شود که در کمدی بی‌حرکت نشسته است و ناگهان سرش را برمی‌گرداند و به تماشاچیان خیره می‌شود.

و اما نظر منتقدین درباره‌ی این فیلم پر هیجان و ترسناک؛

منتقد هالیوود ریپورتر (hollywoodreporter) در میان منتقدان منتخب این مقاله بالاترین امتیاز را به این فیلم داده است او معتقد است که پس تلاش های و شکست های زیادی برای توضیح اصل و پیشینه ی داستانِ این عروسک تسخیر شده و ترسناک در گذشته -فیلم «احضار» The Conjuring در سال 2013 و فیلم آنابل کسال پس از آن – این فیلم موفق شد با بازی با زمان سرانجام داستان به وجود آمدن این پدیده را برایمان توضیح دهد. فیلمی که از هر فیلم دیگری بیشتر شبیه به ترسهای روان پریشانه‌ی فیلم اولیه است. سندبرگ موفق شده فیلمی ترسناک و موفق بسازد که مطمینا سود خوبی برای شرکت تولید آن خواهد داشت. فیلم پارسال این کارگردان «در تاریکی» Lights Out هم یکی دیگر از نمونه های خوب فیلم‌های ترسناک در سال‌های اخیر محسوب می‌شود.
دومین منتقد، منتقد راجر ایبرت (rogerebert) است که او نیز امتیازی بالا به فیلم داده است. به قول او، ادامه‌ی داستان‌ها و فیلم‌های ترسناک همیشه شمارا قانع می‌کرد که داستان‌های ترسناک و خصوصاً ادامه آن‌ها اصلاً ارزش دیدن ندارند و این موضوع به‌عنوان یک قانون قبول‌شده بود. پارسال فیلم ترسناک «ویجا: خاستگاه شیطان» Ouija: Origin of Evil ثابت کرد که استثنا هم وجود دارد و امسال این فیلم بار دیگر ما را امیدوار کرد که می‌توان به دیدن ادامه‌ی فیلم‌های ترسناک هم‌نشست. این فیلم پیشرفتی فوق‌العاده به نسبت به فیلم بی‌مزه‌ی «آنابل» در سال 2014 است. فیلمی که خاصه‌های فیلم اصلی را نگه‌داشته و داستان را تنها با تکیه‌بر ترساندن‌های ناگاه و چندش‌آور پیش نمی‌برد. به نظر این منتقد این فیلم ژانر فیلم‌های ترسناک را کمی تکان داده. شاید فیلم عالی نباشد ولی نزدیک‌ترین ساخت به بهترین حالت ساخت این فیلم است.
منتقد ایندی‌وایر (indiewire) هم امتیازی بالاتر از متوسط به فیلم داده است. به نظر او این مجموعه فیلم‌ها که از «احضار» The Conjuring منشعب شده‌اند بهترین سری فیلم‌های ترسناک سال‌های اخیر هستند. به نظر او بااینکه «آنابل» در سال 2014 در گیشه خوب فروخت و توانست موقعیت ساخت ادامه‌ای برای خود را به دست آورد، اما فیلم نقدهای مناسبی دریافت نکرد. اما فیلم «ویجا: خاستگاه شیطان» به کمک آمد تا عروسک ترسناک و چندش‌آور داستان اصلی را بار دیگر برای بینندگان زنده کند و با حضور کارگردانی چون سندبرگ امیدها به فیلمی خوش‌ساخت دوباره از سر گرفته شد. اشاره‌های مشخص کارگردان در فیلم به فیلم‌هایی چون «توطئه آمیز» Insidious، «سکوت بره‌ها» Silence of the Lambs و عجیب‌تر از همه Messiah of Evil غیرقابل‌انکار و چشم‌پوشی ست. البته به نظر این منتقد این استفاده از فیلم‌های مطرح بااینکه جالب است اما تکه‌ی ترسناک جدیدی را به بیننده ارائه نمی‌دهد.
و اما منتقد آخر این مقاله که کمترین امتیاز (امتیازی بسیار پایین) به فیلم داده است. منتقد آستین کرونیکل (austinchronicle) شدیداً از فیلم بیزار است. فیلم را با چندش و ناراحتی که موضوعات مختلف به یاد می‌آورند مقایسه کرده، مثلاً کشیده شدن ناخن روی تخته‌سیاه و یا غذاهایی که از مواد غذایی چندین ملیت قاتى و درست شده، چیزهایی که با یادآوری آن احساس ناراحتی و ناآرامی می‌کنید. منتقد با بدبینی زیاد راجع به سری فیلم‌های این مجموعه ترسناک صحبت کرده و آن‌ها را کوبیده است. البته به نظر او دو فیلم اول «احضار» و «احضار 2» بسیار خوش‌ساخت بودند و هنرپیشگانی قابل در آن‌ها بازی کرده بودند اما روی دیگر سکه و فیلم‌های سال 2014 و کنونی غیرقابل‌باور، بدساخت و افتضاح‌اند. داستان درست تعریف‌نشده، تکه‌های ترسناکش تکراری و لوس‌اند و درواقع حرفی برای گفتن ندارند. البته باید گفت که همیشه همه افراد بر سر یک موضوع باهم موافق نیستند و فیلم هم از این قاعده مستثنا نیست. باید گفت که اکثر منتقدین نقدی مثبت به فیلم داشته‌اند و با دیدن آنونس فیلم می‌توانید نظر مختصری راجع به کیفیت فیلم و کیفیت ترس در فیلم پیدا کنید. اگر فیلم را دیدید نظر خود را راجع به آن با ما در میان بگذارید.