مهدی محبی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: ورود زنان و خانواده‌ها به هر محیط اجتماعی، اشتغال، مدیریت، دانشگاه و سیاست به خودی خود مشکلی ندارد چراکه آنها نیمی از جمعیت کشور محسوب می‌شوند و کشور با حضور همه آحاد جامعه ساخته می‌شود.
وی با بیان اینکه دلیل روشنی برای حضور نیافتن بانوان و خانواده‌ها در استادیوم وجود ندارد و برای جلوگیری از این عدم حضور نیز با تضادهایی مواجه هستیم، افزود: افرادی که از حضور این قشر جلوگیری می‌کنند همواره به صورت کلی در این خصوص نظر می‌دهند در حالی که بررسی‌ها نشان داده که ورزشکاران زمانی که خانواده خود را در ورزشگاه می‌بینند یا حضور آنها را حس می‌کنند نتایج بهتری می‌گیرند.
محبی با اشاره به اینکه امروز جلوگیری از ورود بانوان و خانواده‌ها به ورزشگاه‌ها به خصوص ورزشگاه فوتبال چالش بخش عظیمی از جامعه شده است، تصریح کرد: درست است که ورزشگاه‌ها دارای ناهنجاری‌هایی هستند اما آیا همه افرادی که وارد ورزشگاه می‌شوند فعالیت‌های ضد ارزشی و فرهنگی دارند؟ بی شک زمانی که یک مرد با زن و فرزند و خواهرش به ورزشگاه می‌رود ناهنجاری از خود بروز نمی‌دهد.
قائم مقام انجمن آسیب شناسی ایران با اشاره به اینکه چه طور ممکن است ورزشکار زن فوتبالیست داشته باشیم ولی تماشاگر زن فوتبال نداشته باشیم؟ تاکید کرد: مسئله ورود خانواده‌ها و زنان به ورزشگاه یک مسئله دست چندم اجتماعی است که متاسفانه با برخی رفتارها برجسته می‌شود. وقتی ما حق را ادا نمی‌کنیم و مرتب جلوی حق مانع ایجاد می‌کنیم موضوع را در جامعه پررنگ‌تر می‌کنیم.
محبی با اشاره به اینکه شاید برخی از افرادی که در خصوص ورود زنان موضع گیری می‌کنند واقعا دغدغه آرامش زنان و خانواده را دارند، اظهار کرد: این موضوعات باید به دور از جنجال مرتفع شود. چرا حضور زن‌ها و خانواده‌ها در سینماها ممنوع نیست؟ مگر هیجانات سینمایی از هیجانات فوتبالی کمتر است؟ آیا اتفاقی در سینماها رخ می‌دهد؟ خیر بلکه اثرات مثبت حضور خانوادگی در سینماها تا مدت‌ها در خانواده باقی می‌ماند.
