بقعه متبرکه امامزاده ابو القاسم قاضی صابر در روستای ونک پشت دانشگاه الزهرا واقع شده‌است. به نقل از نهایه الاعقاب آن حضرت در همان روستا متولد گردید و در علم نیز کمال امتیاز راداشته و بنا بر زیارتنامه موجود از نوادگان امام زین العابدین است. بقعه ایشان در سال 1302 ه. ق به وسیله مرحوم میرزا یوسف مستوفی الممالک صدر اعظم ناصر الدین شاه قاجار ساخته شد که سنگ مرمر با خطوط و اشعار شیوا و ضریح چوبی و تزیینات کاشیکاری و حسن سلیقه فراوان در آن بکار برد. این مکان زیارتی در یکی از کوچه‌های قدیمی ده ونک به نام کوچه امامزاده قرار دارد. ساختمان از خشت و گل بوده و بیش از 700 سال قدمت دارد. تا زمان قاجار، به دلیل جنگ‌ها و حوادث گوناگون طبیعی مخروبه بود و در زمان ناصرالدین شاه مرمت و به مرور به صورت آجری بازسازی‌شد. ابوالقاسم علی‌بن‌محمد، ملقب به قاضی‌الصابر، از نوادگان امام سجاد (ع)، از بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین عالمان و فقهای دینی زمان خود بود که بیش از 897 سال از فوت آن عالم جلیل‌القدر می‌گذرد. او در همان ده ونک متولد شد. بنابه نوشته شیخ عباس قمی و روایات سینه به سینه اهالی ونک، این مکان ابتدا مجلس دروس علمی و دینی بوده و آن حضرت شاگردان بسیاری داشته‌است. این امامزاده در زمان‌های مختلف متولیانی داشته و اولین بار در زمان قاجار، دربار ناصری تولیت امامزاده را به آقا سید یدالله، خلف آقابزرگ رودباری، واگذار کرده‌است. حاج آقاخیسری هم اکنون، خادم آستان است. البته بر اثر بی‌توجهی اهالی ونک و سازمان اوقاف شمیرانات، این بقعه از اوایل سال1360 تا 1377، تقریباً تعطیل و فقط بعد از ظهر روزهای پنج‌شنبه چند ساعتی باز بوده ولی هم اکنون، این مکان بازگشایی شده‌است. از نظر سندیت و اعتبار و اصل و نسب این امامزاده در رده نهم و از نظر تاریخی در میان امامزاده‌های دیگر در ردة چهاردهم قرار دارد. بنای امامزاده هشت ضلعی است و از نظر ساختاری شباهت بسیاری به خانه حضرت علی (ع) در کوفه دارد. در حیاط امامزاده هم چند نفر مدفون شده‌اند، از جمله عده‌ای از کسانی که متولی آستان بوده‌اند. هم‌چنین، در گوشه‌ای از حیاط درخت کهن‌سالی وجود دارد که مردم با بستن پارچه به شاخه‌های آن حاجت می‌گیرند. بقعه متبرکه امامزاده قاضی صابر(ع) بقعه متبرکه امامزاده قاضی صابر(ع) در روستای ونک پشت دانشگاه الزهرا(ع) واقع شده است بنابر زیارتنامه موجود از نوادگان حضرت امام زین العابدین (ع) است. بقعه ایشان در سال 1302 ه.ق به وسیله مرحوم میرزا یوسف مستوفی الممالک صدر اعظم ناصرالدین شاه قاجار ساخته شد که سنگ ممر با خطوط و اشعار و ضریح چوبی و تزئینات کاشیکاری و حسن سلیقه فراوان در آن به کار برد این بقعه در سالهای اخیر مورد بازسازی قرار گرفته است
