تپه باستانی آناهیتا که طی سالیان گذشته از آن به نامهای آناهیتا، سارقین و زرتشت یاد شده به شماره 1976 به ثبت آثار ملی رسیده است. این تپه در قسمت غربی شهر سرعین استان اردبیل قرار دارد که از کاوش های انجام یافته در این منطقه اشیاء و سفالینه هایی به بدست آمده که قدمت آنها به اواخر هزاره اول و دوم قبل از میلاد مسیح باز می گردد.تپه آناهیتا سال ها محل عبادت و ریاضت موبدان زرتشتی بوده و در حوالی این معبد مکانی به نام ساری قیه ییلاق بوده که آسایشگاه تابستانی حاکمان ساسانی بوده است. از آتشکده های باقی مانده در این منطقه معابد آناهیتا و آذرفریق هستند . اما بعد از هجوم اعراب به آذربایجان و سقوط امپراطوری ساسانی، ساری قیه و اهمیت معابد و آتشکده های آن رفته رفته در اذهان مردم کمرنگ تر شده و با این وجود بقایایی از آثار مربوط به دورهای سلجوقی، ایلخانی، قراقویونلوها و آق قویونلوها که نشانه هایی از حکومت آنان بر این سرزمین بوده است، وجود دارد.در اوایل دهه چهل به منظور ساختن یک منبع آب آشامیدنی بر روی تپه آناهیتا از سوی مسئولان شهر سرعین بقایای دیوار قلعه و بنای موجود روی تپه از میان رفت. معبد آناهیتا سال ها بعنوان مسجد مورد استفاده اهالی قرارمی گرفت که بنا بر روایات در زیر این تپه و قلعه آن راه های زیرزمین وجود داشته که خروجی یکی از آنها در محدوده «میدان گاومیش گلی» شهر سرعین است که اکنون مسدود می باشد. البته تونل های فرعی دیگری هم در این رابطه با کاربری های متفاوت وجود داشته است . متاسفانه این اثر تاریخی به دلیل کم توجهی مسوولان میراث فرهنگی شاهد از بین رفتن این مکان تاریخی هستیم .
