روستای علوی منطقه ایست با بیش از هفتصد سال سابقه‌ی تاریخی و جمعیت ثابتی بالغ بر 700 نفر و 1300 نفر جمعیت متغیر که در 40 کیلومتری کاشان و در منطقه اردهال واقع شده است. در گذشته مردمان روستای علوی در مکانی که اکنون به مهرآباد معروف است سکونت داشته‌اند و به علت قرار داشتن در معرض سیل رودخانه فصلی به منطقه‌ی مسکونی فعلی عزیمت نموده‌اند. مهرآباد با منطقه‌ی مسکونی فعلی در حدود نیم کیلومتر فاصله دارد و بقایایی از زندگی اولیه روستای علوی در آن باقی نمانده است. علت نامگذاری این روستا به علوی به این دلیل است که تعداد زیادی از سادات در این مکان زندگی می‌کرده‌اند. این سادات که به آنها علویون می‌گفتند محوریت تشکیل این روستا بوده‌اند. به همین دلیل نام این روستا به علوی مزین شده است. از این رو مردمان کاشان و اطراف آن، روستای علوی را با عنوان خطه و روستای سادات یاد می کنند و می شناسند. روستای علوی کاشان به دلیل وجود شخصیتهای مذهبی که در گذشته خدمات ارزنده ای را در منطقه انجام داده اند و شهدایی که در دوران دفاع مقدس تقدیم به اسلام کرده است، به روستایی مذهبی معروف می باشد و شخصیتهای بزرگ این روستا حاج سید علی اصغر مسعودی علوی – حاج سید علی اکبر مسعودی علوی و حاج سید کاظم (اخوان) نور الهدی بوده اند. مردم روستای علوی کاشان بیشتر در بخشهای کشاورزی، دامپروری، کارگری، کارمندی و عرقیات گیاهی مشغول می باشند که محصولات کشاورزی آنها اعم از گل محمدی، زعفران، بادام و گردو و … می باشد. مردم این روستا اولین کشاورزانی بودند که زعفران را در شهرستان کاشان کشت کردند و سالهای اخیر کارگاههای گلابگیری در روستای علوی افزایش چشمگیری پیدا کرده است و روستای علوی را به یک قطب گلابگیری تبدیل کرده است. اولین و قدیمی‌ترین بقعه‌ی ساخته شده در روستای علوی که هم‌اکنون هم موجود است زیارتگاه حضرت سلطان محمود ابن امام محمد باقر «علیه السلام» و بعضی بناهای اطراف آن است. مردم روستای علوی به زبان فارسی صحبت می‌کنند و گویش آنها تا حدودی به گویش کاشانی شباهت دارد و اصطلاحات بدیع و نو ساخته در آن نادر است.
