روستای سورچه بالا

سورچه بالا، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان مبارکه در استان اصفهان ایران است این روستا در دهستان کرکوند قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1385، جمعیت آن 289 نفر (69خانوار) بوده‌است. سورچه بالا از لحاظ موقعیت جغرافیایی در جنوب غربی اصفهان، حد فاصل شهرستانهای لنجان و15 کیلومتری مبارکه قرار گرفته است و به این دلیل در موقعیت ممتاز قرار دارد. سورچه بالا از شرق به زمینهای فولاد مبارکه واز جنوب به سورچه پایین که به گرکوند متصل شده است ، از جنوب شرقی به کرکوند، ازغرب به خیرآباد و آشیان و از شمال به زاینده رود محدود می گردد. تاریخچه سورچه مربوط می شود به دوره شاه عباس که این محل به عنوان یکی از تفرجگاههای شاه بوده و با آثار باقیمانده در مزرعۀ معروف به باغشاه ،حکایت از این سابقۀ تاریخی دارد. پس از آن با انتخاب سورچه توسط گروهی ازمهاجرین به محل مسکونی و کشاورزی تبدیل گردید. آنهایی که سورچه را بوجود آوردند بیش از سه چهار خانواده نبودند که فامیلهای سورچه همگی به طریقی به یکی از این خانواده ها مربوط می شود. جلگه لنجان یکى از بخشهاى حاصلخیز ایران محسوب مى شود که مرکز برنج کارى در استان اصفهان است. قسمت عمده اراضى سورچه بالا در همجوارى با زاینده رود به کشت برنج اختصاص دارد. معرفى برنج اصفهان معروف به برنج لنجان که در نوع خود یکى از مرغوب ترین و خوش عطرترین برنجهاى ایران محسوب مى شود در مزارع لنجان به عمل می آید.این برنج خریداران خاص خود را داشته و به علت محدود بودن کشتزارهاى آن ،معمولاً در معرض خرید عموم قرار نمى گیرد و به بازار سراسرى راه پیدا نمى کند. مزارع سورچه بالا که عمدتا در جلگه زاینده رود قرار دارند شامل زمینهاى زراعى بوده و متوسط ارتفاع آن از سطح دریا 1730 متر است. این روستا داراى زمستانهاى سرد و مرطوب و تابستانهاى معتدل بوده و طبق آمار ایستگاههاى بارندگى منطقه ذوب آهن اصفهان، میزان بارندگى متوسط سالیانه در آن 5/159 میلیمتر است که بیشترین بارندگى آن در ماههاى آبان تا اردیبهشت است ومحصول اصلی سورچه بالا، برنج لنجان می باشد که شامل گونه های چم پا ،گرده ،سرخه، سفیده و نوگرانی است و تنها برنجهای اصیل لنجانی است که دارای طعم و مزه منحصر به فرد در بین انواع برنج و برنج لنجان می باشد. سورچه بالا ازسابقه مذهبی و فرهنگی اصیلی برخورداراست. از گذشته دور، ترویج علم و آموزش با تاسیس دبستان ابتدائی از سا ل 1335 در این روستا شروع شده ،به این خاطر اهمیت به علم و کسب دانش به عنوان یکی از اهداف فرزندان این روستا مطرح بوده است و در این راستا تعداد تحصیل کردگان این روستا بیش از90 درصد آنان می باشد و آمار و ارقام حاکی از تعداد زیادی افراد با مدارک دانشگاهی در این روستا دارد و در مقایسه با روستاهای همجوار دارای سرانه بالایی در این زمینه است و درکنار آن اهمیت به مسایل دینی و مذهبی دارای سابقه طولانی می باشد.