روستای داوران اردستان

روستایی است درفاصله 23 کیلومتری شهر اردستان از توابع استان اصفهان واقع شده است

روستای داوران که در قسمت شمالی اردستان وبین رشته کوههایی از سلسله جبال کرکس(کوه درودبر چمن معروفترین کوه داوران ) احاطه شده وبافت مسکونی بر روی تپه ماهوری شکل واقع گردیده است (تاریخچه در روزهای آتی بارگذاری می شود )

جمعیت روستا :

در حال حاضر روستا دارای 35خانوار سکنه که اکثریت جوانان آن بدلیل بی توجهی مدیران به بخش کشاورزی به شهرها مهاجرت نموده اند

آب وهوا :

روستای داوران از آب وهوای معتدل ونسبتاً خنک برخوردار می باشد

محصولات :

محصولات غالب توت ،گردو ،بادام ،آلوچه بوده وبدلیل کم آبی امکان زراعت در حال حاضر وجود نداشته در صورتی که در قدیم الایام (حدود 35سال پیش )روستا دارای سه خرمنگاه برای درو ودپو کردن گندم وحبوبات بوده است

**********

روستای داوران که در قسمت شمالی اردستان وبین رشته کوههایی از سلسله جبال کرکس احاطه شده وبافت مسکونی آن بر روی تپه ماهوری شکل واقع گردیده است از قبور پیدا شده مربوط به گبرها در روستا دال بر این موضوع بوده که حفر قنات وزندگی ابتدا توسط آنها انجام شده است و در پی هجوم ها و لشکرکشی ها مردم آن زمان از شهرواطراف به کوهها مهاجرت ودر درون تپه ماهوری شکل موجود اقدام به حفر حفره های زیر زمینی برای سکونت نموده که بر اساس شواهد این حفره ها که امروز اکثراًمخروب وبعضی از آنها بعنوان بوکن (محل نگهداری دام ) استفاده می شدزندگی می کردند (امروزه همه به بافت مسکونی تبدیل شده است)

در مسیر روستا قلعه (ارگ) جعفر آباد قرار داردکه در قدیم الایام مرکز سکونت وجاده اصلی ارتباطی منطقه محسوب ودر نزدیکی آن بازرچه ای به نام وشک وجود داشته است .

بدلیل سردسیر بودن منطقه کوهستانی داوران ودره های ناهموار ووجود بارشهای بیشتر نسبت به نقاط دیگر ووفور آب در دامنه های بارانگیر باعث ایجاد نباتات مختلف در این منطقه گردیده است

بعد از مدتی روستای فعلی که مزرعه ای بیش نبود ومحل شکار وییلاق خان وخانان بود ابتدا بدست خان وارباب وقت (حاج کمپانی ومیرزا آقاحسین یا نظام و….) آبادگردید وسپس بدست فرزندانشان(برادران مصطفوی ، میرزا محمدعلی ، و……)افتاد ومردم از روستاها وشهر اردستان برای گذراندن امور بصورت رعیت وارد این روستا شده واین روند تا زمان شکوفا شدن انقلاب ادامه وپس از برچیده شدن دوره ارباب رعیتی روستا شکل خاصی بخود گرفت (مردم در زمان اربابان از فرهنگ وبهداشت وخدمات بسیار فقیر وضعیفی برخوردار بودند وبا کشاورزی وجمع آوری وفروش هیزم در شهر امرار معاش می نمودند )